Alle inzendingen van c. ale

En verdorie daar zijn ze weer die spotjes met dierenleed, de ezeltjes met gebroken poten half slingerend en toch nog vrachten dragen tot ze erbij neervallen – dood. Die laatste tijgers die worden gestroopt. De laatste van de mannelijke neushoorns van een bepaald type is dood. Weer een diersoort v...

In het kleine authentieke, dorpje stond aan de rand van het pleintje een bankje. Meestal bezet door oudere mannetjes uit het dorp en af en toe schoof er weleens een jongeman aan. De jeugd had hier nog respect voor de ouderen. De gemoedelijkheid en het tempo van het alledaagse leven in dit in het di...

Ja ja, ik beken, ik heb ook gekeken naar ‘Boer zoekt vrouw’ en natuurlijk schaam ik me er een beetje voor. Alhoewel, slechts een heel klein beetje maar. Elk jaar toch weer nieuwsgierig wat voor figuren zich beschikbaar stellen en wie er op reageren. De verdere ontwikkelingen interesseren me nie...

Eergisteren of zo heb ik even in Nieuwsuur een rare discussie gevolgd over het afschaffen van de vervroegde invrijheidstelling van gevangenen. Een oud gevangenisdirectrice, nu kamerlid voor het CDA, wist het nu wel zeker; het moet afgeschaft worden – natuurlijk om de kiezer te pleasen. Uitgereken...

Mijn opa kende oude verhalen, hele oude verhalen waarvan de betekenis ook vandaag de dag misschien nog steeds hun waarde hebben. Dit verhaal gaat als volgt: ‘Is het nog ver’, vroeg de jonge reiziger aan de eenvoudige landbouwer die z’n gewassen stond te bewerken. ‘Wat is ver jongeman? H...

Gisteren zag ik in Een Vandaag een erg hoopvol item omtrent het boerenbedrijf. Laat ik nou toevallig een paar dagen geleden het verhaal ‘De wijze boer’ naar deze site hebben opgestuurd. Het was een enigszins bewerkt verhaal, dat ik al een jaar of wat geleden in een van mijn boekjes heb opgenom...

Een mooie parabel waarbij een priester een lokale Afrikaanse visser probeert te stimuleren het anders aan te pakken. De visser zit met z’n hengeltje in de schaduw van een boom en probeert van daaruit z’n dagelijkse kostje bij elkaar te hengelen. De priester wijst hem erop dat hij veel beter ...

Met Carla, een buurvrouw van verderop, loop ik wel eens een heel rondje door het bos. De laatste keren iets minder vaak moet ik toegeven, ze heeft het vermoedelijk druk of ze loopt op andere tijden haar rondje met haar dalmatiër. Zelf loop ik ook niet meer op vaste tijden. Omdat je wel vaker met ...

Er was eens een jongetje, zo’n jongetje dat altijd een beetje zielig dwars lag. Dat nooit ergens het nut van inzag. Als moeder zei, je moet je handjes voor het eten wassen, deed hij dat soms gewoon niet. Hij vond het onzin, want hij at ze immers niet op. ‘Kom jongen ga nu eens naar buiten, voet...

WILLENS EN WETENS Ach die wetenschap toch, wat kunnen we toch al veel. Het is onvoorstelbaar soms. Gisteravond kwam ik al zappend via het Champions League duel As Roma tegen Liverpool, dat ik bijna voor meer dan de helft heb gevolgd terecht bij het praatprogramma van Humberto Tan. Even nog ove...

Even tussen ons ik heb een afwijking, ik mag me zo af en toe graag ‘lekker’ ergeren. Vermoedelijk net zo afwijkend als mensen die graag naar griezel- of gewelddadige moordfilms kijken. Met name op TV bekijk ik soms opzettelijk dingen waar ik me ‘lekker’ aan erger. Soms heb ik zo’n dag e...

Soms beeldt een woord perfect dat uit wat z'n letters duiden, soms juist niet. Neem nou een woord als griezelig De ‘gr.....’ en dan de harde ‘z....’ en niet te vergeten die ‘ie…….’ van een eng piepende deur. Als je van zo'n combinatie van letters, als kind (of volwassene),...

Wu wei, wu wei, wat hebben we nou weer aan onze fiets hangen zult U wel of niet denken. Wat bedoelt hij daar nou weer mee? Het zal wel over een of ander familielid van de tegenwoordig wereldberoemde en alom terecht geprezen conceptuele kunstenaar Ai Weiwei gaan. Die kunstenaar wiens kunst tenminst...

Het kleinzoontje vroeg aan z’n opa: ‘Wat is dat nu precies opa, selectieve verontwaardiging?’ De opa ging erbij zitten en dacht na en overdacht alle kanten van de zaak die hij zo een twee drie bij zich zag opdagen. Verdorie dacht hij, wat een rotvraag eigenlijk en een verschrikkelijke vraag om...

Hè hè, zaterdagmorgen, lekker rustig aan – broodje uit de oven, lekker muziekje aan en een heerlijk lekker bakje ochtendthee. Ik laat de thee even lekker trekken en terwijl ik het zakje eruit hengel, zie ik op het labeltje weer zo’n onbeschaamde bemoeizuchtige vraag staan, uit de categorie: -...

Wat kan het toch raar lopen in het leven. Toen ik vroeger ooit het verontrustende en deprimerende boek 1984 van George Orwell las, dacht ik nog: onvoorstelbaar dat mensen het zover laten komen, dat hun hele leven wordt beheerst door enkele ‘onzichtbare figuren’. Het boek gaf eigenlijk een beel...

Wat leven wij toch in een onvoorstelbaar snel veranderende wereld. Terugdenkend aan mijn ouders, begint het begrip dat ze vooral de technologische ontwikkelingen amper konden volgen, steeds meer invoelbaar en tastbaar te worden. De herinnering aan toen de eerste wasmachine kwam. Het was eigenlijk m...

Op m’n tablet neem ik het ochtendnieuws door en lees dat er in Myanmar nu ook achtentwintig lichamen van Hindoes zijn gevonden. Ach ik hoef het niet op te sommen, maar door de eeuwen heen hebben alle combinaties van geloven onderling wel ‘onenigheid’ met elkaar gehad. Dus had die ouwe Ka...