Alle inzendingen van i.Broeckx

De bushalte van lijn zeven biedt uitzicht op het pand van "TBV Wonen", op "Villa Constance" en op het Noord-Brabants Natuurmuseum, gebouwen die zich broederlijk, of zo men wil zusterlijk aaneenrijgen en aldus een saamhorigheid schijnen aan te duiden die in de wereld van de mensen vaak ver te zoeken ...

Het oude Smidspad, geflankeerd door merkwaardige "bric-à-brac"- zaken en al even merkwaardige "beeldhouwateliers" met artefacten van twijfelachtige kwaliteit in de etalages, doorsnijdt een gedeelte van onze stad en slingert zich van het westelijke naar het oostelijke deel daarvan en mondt bijna uit...

Ach liefste, aller-allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische cognackleurige steen cadeau die je gekocht had bij "Pleiade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen.... We stonden zij ;zij, heel ons lange leven. Aan jouw hand s...

Terugkerend van de Rabobank, waar twee elegante, joyeuze jonge jongens met weemoedige bruine, respectievelijk grijze ogen en gekleed in geruit colbert en pantalon, zoals past bij die zaak, me hadden geholpen met mijn bankzaken en voortwandelend in de smorende, de zenuwen verlammende hitte, trof ik a...

Het was op een van die milde zomerdagen waarop een licht briesje de zintuigen streelt en verwent, dat we elkaar ontmoetten bij Kringloopwinkel "Portagora" aan het Koningsplein. Hij had daar - kennelijk besluiteloos - rondgesnuffeld zonder tot een aankoop te kunnen overgaan en was nu neergestreken vo...

Al twintig jaar arriveren de enveloppen die ongeopend blijven sinds onze grote ruzie, Die twintig jaar overbrugde je humorloos en rancuneus en je wrok en verbittering stapelden zich torenhoog en buitenproporttioneel op. Ik scheur je enveloppen niet meer open, zoals eens om niet de hatelijke afbeeldi...

In de vroege morgen, om half zeven om precies te zijn, meldde ik mij opnieuw bij een eengezinswoning. Een menigte van vogels hief een opgewekt en vrolijk concert aan in het park, eens decor van vele festiviteiten, dat de dokterswoning begrenst, maar een doodsverwachting omfloerste en beheerste mijn...

Het zonlicht van de zomer, van de maand waarin ik zesenzestig jaar oud word, schittert en schemert door de brede, lichtgroene lambrizeringen in de hal van het Twee Steden Ziekenhuis. Hier wacht ik tot ik later ondergebracht word in een soort "huiskamer" waar meerdere patiënten die behandeld worden ...

Eens (je was al ver boven de zeventig) verraste je me met een zilveren kettinkje waaraan een sierlijk steentje bungelde, onbewust als je was van het feit dat ik een vrouw ben die zich niet zozeer opdirkt en zeker geen fotomodel. Plotseling en plompverloren, in een abrupt gebaar, legde je het cadeaut...

Het kan als merkwaardig worden beschouwd dat wat zich zo prominent en kennelijk allesoverheersend aan ons schijnt op te dringen: de hittegolf eveneens zo prominent aanwezig schijnt te zijn in ieder gesprek, in alle conversatie en dus ook in gedacchten en gevoelens van alle mensen. Ja, het is warm ma...

Ze was mijn goede, zachtzinnige collega geweest in die lang-vervlogen tijd van veertig jaar her. Naast haar en aan haar zijde had ik eens mijn type- en archiefwerkzaamheden volvoerd. We ontmoetten elkaar onder de zwarte luifel van café "Anvers" aan de Oude Markt in Tilburg, die gelardeerd was me...

Vanuit haar hart stuwt mijn tropische plant met een mij onbekende naam haar bladeren omhoog. Ze zijn fraai belijnd, afwisselend lichtgroen en donkergroen en fraai spreiden ze zich in het rond. De plant zegt niets terug maar stil groeit en bloeit zij, gezond, florissant en voorspoedig. Zij is mij tot...

Vroeger, in lang vervlogen tijd, was het poffertjes eten met mama of oma; nu moet ik voor mijzelf een plaats reserveren en veroveren te midden van de menigte en voel ik mij een "displaced person" alleen aan het tafeltje met uitzicht op een nagebootste Griekse tempel, bekroond door het beeld van een ...

In Tilburg Noord treft men twee onheilspellende, sfeerloze lokalen aan: de beide Wijkcentra. Met onzinnige en zinloze ambitie had ik me aldaar opgedrongen aan de onechte collega's van een Wijkraad om het lullige baantje van notuliste, dat niemand wil, te vervullen. De voorzitter van de Raad bazelde ...

Deze keer had ik in allerijl een tas, volgeladen met nachtkleding, cosmetica en wat dies meer zij gepakt en was ik bepakt en bezakt gearriveerd op de polikliniek Longziekten en deze keer werd ik verzocht een okergeel balletje met mijn adem - gelukkig niet met mijn laatste adem - op te stuwen in een ...

De statige, fraaie theaterzaal ligt in Tilburg West ingeklemd tussen andere, minder aanzienlijke gebouwen en vormt dus een dissonant, maar dan in de positieve betekenis van het woord. De senioren die een netwerk vormen, komen er bijeen, vangen elkaar op, beschermen elkaar en tijdens de Bingo wiss...

Een ogenschijnlijk Afrikaanse, donkere meneer, maar mogelijk ook van een ander continent afkomstig, met een ouderwetse, strooien zomerhoed op, was kennelijk geïnteresseerd in het assortiment cosmetica in de supermarkt en beschouwde dit met al zijn aandacht. Het was verrassend hoe hij even later ...

De lullige, nietige cadeautjes die ik meteen al gewonnen had in de eerste ronde van de "Bingo" zaten in een papieren tasje en bestonden uit twee zakken met snoep, een pak chocoladekoekjes en een nietig, onnozel vetplantje. Het was rumoerig geweest in de grote zaal van Zorgcentrum "Zonnehof" tijdens ...

Het is voor vele senioren een verademing, een bevrijding en een opluchting als de "Opstapbus" komt voorrijden die hen zal bevrijden en verlossen uit de kluisters en de uitzochtloosheid van hun vaak ondraaglijke eenzaamheid... Vandaag zal een tocht plaatsvinden door tot nu toe onbekende contreien,...

Winkelcentrum Wagnerplein heeft na haar renovatie een nieuw aanzien verkregen. De glanzende façades en puien van de winkels stralen ons nu tegemoet. Eens doolde ik hier rond in hemelse dan wel hemeltergende verliefdheid en kocht ik bloemen voor Hem bij het bloemenstalletje dat tot op de huidige ...

....ze had nu het jonge meisje meegebracht.In het trapportaal schudde ik haar de hand ter kennismaking. Chakira was haar naam.Het meisje was tenger en glimlachte verlegen. Een vlassig staartje sierde haar. Ze opteerde voor een carrière in de ouderenzorg. Ik probeerde haar gerust te stellen met de w...

De combinatie van bontgekleurd snoep dat in vele vormen en gedaanten uitgestald is op met zeildoek beklede kramen en de verering en aanbidding van een Madonna in een kapel kan wellicht merkwaardige associaties oproepen. Toch is het in Tilburg traditie tijdens de meimaand dat velen het Hasseltplei...

Ik begroet haar steevast iedere week bij haar komst met de woorden "liefste schat"; de arme meid die nu al twaalf en een half jaar sjouwt en slooft en sleept met inboedels, die sopt en dweilt, veegt en poetst. Men noemt haar "Ilonka"; haar moeder koos de Hongaarse naam voor haar en ze is nog jong. ...

De indrukwekkende torenflat met op haar gevel verticaal de naam van de beroemde schrijver (Hoffmann!) heft haar dertien verdiepingen ten hemel in Tilburg Noord. Ondanks de kunstenaarsnaam en de imposante architectuur regeert de eenzaamheid; de gedoodverfde eenzaamheid, die is als de gruwel der gruw...

In het midden van die zomer (was het juli of augustus en welk jaar was het?) stak ik, mismoedig en moedeloos, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuurden. Dat ik het huis nooit meer zou kunnen betreden; het huis van mijn...

De zon brandde en schroeide, geselde en martelde die dag. Ik liep de lange Broekhovenseweg af, op weg naar een langwerpig, troosteloos kantoorgebouw aan de Ringbaan Zuid. De ontmoetingen die daar zouden plaatsvinden op deze middag voor alleenstaanden zouden slechts een incident in mijn leven betek...

Het zaad is gezaaid in de rulle, bruine aarde en al spoedig verschijnen heel kleine, tere, lieflijke, groene blaadjes die beloven uit te groeien tot mooie zomerbloemen. Hardnekkig, wilskrachtig en doelbewust strekken de nietige plantjes zich uit naar het licht alsof er nog groeikracht bestaat, also...

Het was een mooie, zonnige lentedag; een van de eerste lentedagen, waarop Dr. R. mij wilde ontvangen in de Dependance van het Twee Steden Ziekenhuis te Waalwijk. De bus zou een parcours afleggen door naburige dorpen; een omgeving die allerminst uitblinkt door lieflijkheid of schoonheid van archit...

Het valt niet te ontkennen dat er een ongekende rust en sereniteit uitgaat van het kerkhof aan de Hoflaan te Tilburg. Op een late zondagmiddag bewandelden we daar samen de brede paden, geflankeerd door grafstenen, die leiden naar het graf van de vader van mijn vriendin en op haar verzoek begoot ik d...

Mevrouw ontving mij onmiddellijk hartelijk en we sloten vrijwel meteen vriendschap.In haar overigens kale en armoedige kamer domineerde het schilderij, door haar vader eens vervaardigd voor haar moeder, zijn verloofde. Zo verzacht en troost de Kunst, zelfs als het leed onmenselijke afmetingen aannee...