Herinneringen aan mijn geliefde kindertijd
In die tijd van mijn onschuld, die tijd van mijn kinderjaren, toen de volwassenheid mij nog niet overweldigd had, toen ik "Tacitus en Wolkers nog niet kende" zette mijn moeder mijn geliefde poppen in een kring in de fauteuil en ze kregen allemaal een kleurige strik om...
En zo treden mij de vage en vluchtige herinneringen aan mijn dierbare speelgoed voor de geest: kleurrijke bloempjes van plastic, aaneengeschakeld tot een ketting; een kartonnen doos waarin je kon hengelen om een visje te verschalken; het wonderlijke carbonpapier waarmee je kopieën kon maken van je tekeningen....
Er was zoveel méér en vol weemoed en verdriet besef ik dat ik terug zou willen keren; voorgoed terug zou willen keren naar dat verre, onbereikbare land van mijn kinderjaren.....
24 augustus 2020
Geplaatst in de categorie: kinderen