Alle inzendingen van i.Broeckx

Ze was mijn goede, zachtzinnige collega geweest in die lang-vervlogen tijd van veertig jaar her. Naast haar en aan haar zijde had ik eens mijn type- en archiefwerkzaamheden volvoerd. We ontmoetten elkaar onder de zwarte luifel van café "Anvers" aan de Oude Markt in Tilburg, die gelardeerd was met vele lampjes en waaruit op die zeer warme dag op wonderlijke…

Vanuit haar hart stuwt mijn tropische plant met een mij onbekende naam haar bladeren omhoog. Ze zijn fraai belijnd, afwisselend lichtgroen en donkergroen en fraai spreiden ze zich in het rond. De plant zegt niets terug maar stil groeit en bloeit zij, gezond, florissant en voorspoedig. Zij is mij tot "gezelschap" waar mijn medemens het laat afweten.…

Vroeger, in lang vervlogen tijd, was het poffertjes eten met mama of oma; nu moet ik voor mijzelf een plaats reserveren en veroveren te midden van de menigte en voel ik mij een "displaced person" alleen aan het tafeltje met uitzicht op een nagebootste Griekse tempel, bekroond door het beeld van een triomfantelijke godin. Mijn familie beweerde eens…

In Tilburg Noord treft men twee onheilspellende, sfeerloze lokalen aan: de beide Wijkcentra. Met onzinnige en zinloze ambitie had ik me aldaar opgedrongen aan de onechte collega's van een Wijkraad om het lullige baantje van notuliste, dat niemand wil, te vervullen. De voorzitter van de Raad bazelde en ratelde in een vreemdsoortig, onbegrijpelijk jargon…

Deze keer had ik in allerijl een tas, volgeladen met nachtkleding, cosmetica en wat dies meer zij gepakt en was ik bepakt en bezakt gearriveerd op de polikliniek Longziekten en deze keer werd ik verzocht een okergeel balletje met mijn adem - gelukkig niet met mijn laatste adem - op te stuwen in een cilindertje; het balletje steeg onverwacht tot de top…

De statige, fraaie theaterzaal ligt in Tilburg West ingeklemd tussen andere, minder aanzienlijke gebouwen en vormt dus een dissonant, maar dan in de positieve betekenis van het woord. De senioren die een netwerk vormen, komen er bijeen, vangen elkaar op, beschermen elkaar en tijdens de Bingo wisselen ze hun nieuwtjes uit en doen ze aan belangenbehartiging…

Een ogenschijnlijk Afrikaanse, donkere meneer, maar mogelijk ook van een ander continent afkomstig, met een ouderwetse, strooien zomerhoed op, was kennelijk geïnteresseerd in het assortiment cosmetica in de supermarkt en beschouwde dit met al zijn aandacht. Het was verrassend hoe hij even later in de wachtrij bij de kassa plotseling en met een abrupt…

De lullige, nietige cadeautjes die ik meteen al gewonnen had in de eerste ronde van de "Bingo" zaten in een papieren tasje en bestonden uit twee zakken met snoep, een pak chocoladekoekjes en een nietig, onnozel vetplantje. Het was rumoerig geweest in de grote zaal van Zorgcentrum "Zonnehof" tijdens het spel, maar men had zich geamuseerd. Een blonde…

Het is voor vele senioren een verademing, een bevrijding en een opluchting als de "Opstapbus" komt voorrijden die hen zal bevrijden en verlossen uit de kluisters en de uitzochtloosheid van hun vaak ondraaglijke eenzaamheid... Vandaag zal een tocht plaatsvinden door tot nu toe onbekende contreien, onbekende landschappen, langs dorpjes met exotische…

Winkelcentrum Wagnerplein heeft na haar renovatie een nieuw aanzien verkregen. De glanzende façades en puien van de winkels stralen ons nu tegemoet. Eens doolde ik hier rond in hemelse dan wel hemeltergende verliefdheid en kocht ik bloemen voor Hem bij het bloemenstalletje dat tot op de huidige dag een prominente plaats inneemt in de winkelgalerij…

....ze had nu het jonge meisje meegebracht.In het trapportaal schudde ik haar de hand ter kennismaking. Chakira was haar naam.Het meisje was tenger en glimlachte verlegen. Een vlassig staartje sierde haar. Ze opteerde voor een carrière in de ouderenzorg. Ik probeerde haar gerust te stellen met de woorden; "Ik ben geen werkgever" en "Ik ben snel tevreden…

De combinatie van bontgekleurd snoep dat in vele vormen en gedaanten uitgestald is op met zeildoek beklede kramen en de verering en aanbidding van een Madonna in een kapel kan wellicht merkwaardige associaties oproepen. Toch is het in Tilburg traditie tijdens de meimaand dat velen het Hasseltplein bezoeken waar de kramen staan opgesteld en ook de…

Ik begroet haar steevast iedere week bij haar komst met de woorden "liefste schat"; de arme meid die nu al twaalf en een half jaar sjouwt en slooft en sleept met inboedels, die sopt en dweilt, veegt en poetst. Men noemt haar "Ilonka"; haar moeder koos de Hongaarse naam voor haar en ze is nog jong. Foto's van mijn lang-vervlogen Rome-reis die haar…

De indrukwekkende torenflat met op haar gevel verticaal de naam van de beroemde schrijver (Hoffmann!) heft haar dertien verdiepingen ten hemel in Tilburg Noord. Ondanks de kunstenaarsnaam en de imposante architectuur regeert de eenzaamheid; de gedoodverfde eenzaamheid, die is als de gruwel der gruwelen, als de gesel die ranselt als geen andere op alle…

In het midden van die zomer (was het juli of augustus en welk jaar was het?) stak ik, mismoedig en moedeloos, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuurden. Dat ik het huis nooit meer zou kunnen betreden; het huis van mijn dromen dat mij eens gastvrijheid, liefde en vriendschap…

De zon brandde en schroeide, geselde en martelde die dag. Ik liep de lange Broekhovenseweg af, op weg naar een langwerpig, troosteloos kantoorgebouw aan de Ringbaan Zuid. De ontmoetingen die daar zouden plaatsvinden op deze middag voor alleenstaanden zouden slechts een incident in mijn leven betekenen, een verwaarloosbaar incident, een gebeurtenis…

Het zaad is gezaaid in de rulle, bruine aarde en al spoedig verschijnen heel kleine, tere, lieflijke, groene blaadjes die beloven uit te groeien tot mooie zomerbloemen. Hardnekkig, wilskrachtig en doelbewust strekken de nietige plantjes zich uit naar het licht alsof er nog groeikracht bestaat, alsof de Natuur zich nog wil bewijzen, alsof zij ons wil…

Het was een mooie, zonnige lentedag; een van de eerste lentedagen, waarop Dr. R. mij wilde ontvangen in de Dependance van het Twee Steden Ziekenhuis te Waalwijk. De bus zou een parcours afleggen door naburige dorpen; een omgeving die allerminst uitblinkt door lieflijkheid of schoonheid van architectuur; de meubelboulevards tieren er welig en hun…

Het valt niet te ontkennen dat er een ongekende rust en sereniteit uitgaat van het kerkhof aan de Hoflaan te Tilburg. Op een late zondagmiddag bewandelden we daar samen de brede paden, geflankeerd door grafstenen, die leiden naar het graf van de vader van mijn vriendin en op haar verzoek begoot ik de taaie, maar fragiele en armzalige heideplant die…

Mevrouw ontving mij onmiddellijk hartelijk en we sloten vrijwel meteen vriendschap.In haar overigens kale en armoedige kamer domineerde het schilderij, door haar vader eens vervaardigd voor haar moeder, zijn verloofde. Zo verzacht en troost de Kunst, zelfs als het leed onmenselijke afmetingen aanneemt. Die avond zetten we koers naar Zorgcentrum "…

Wijkcentrum "De Spijkerbeemden" vindt men in een uithoek van de stad, vlakbij het Elisabeth Ziekenhuis en ik ben erheen gewandeld door een koele morgen toen een licht briesje mijn zintuigen aangenaam aandeed.... Binnen "verwelkomen" enkele tafeltjes, bedekt met bonte kleedjes de argeloze bezoeker en enkele buurtbewoners, gewikkeld in drukke conversatie…

Turks Restaurant "Masal" is met haar grote zaal merkwaardig gesitueerd naast de indrukwekkende gebouwen van "Talent Square" en vandaar kan men zijn blikken desgewenst onbeperkt laten dwalen over de bebouwing die zich daar in de omgeving bevindt en die in schoonheid en elegantie niet kan concurreren met het interieur van "Masal" dat overigens vandaag…

Ze verklaarde uit Zuid-Amerika afkomstig te zijn (asblond haar, enigszins vervallen en van mijn leeftijd) en naar haar zeggen had de verhuisdrift haar in zijn greep (zoals wel meer voorkomt; men verwacht dat het grote geluk om een straathoek op de loer ligt en dat men het kan kopen als een pak suiker in de supermarkt; men sleept zijn ziel over de wereld…

Het is niet voor het eerst dat we elkaar signaleren in een van de diverse restaurants die zij frequenteert, naar eigen zeggen "omdat de dag anders eindeloos lang duurt". Haar oude, vervallen oogleden liggen over haar ogen als een scherm en zij speurt in de vodderige en aftandse tijdschriften van de sensatiepers die volgeschreven zijn met riooljournalistiek…

Elk boek in mijn boekenkast heeft zijn geschiedenis en zijn achtergrond en herinnert in vele gevallen aan verre, vervlogen tijden. Zo trof ik onlangs een kinderboek aan met de titel: "Barendje en het Hongaartje" en met een afbeelding op de kaft die herinnert aan de vijftiger jaren van de vorige eeuw. En ik besefte: ZIJ heeft het mij geschonken, wiens…

De Merantistraat, een stille zijstraat van de Academielaan ligt in een uithoek van de stad en eendere huizen rijgen zich er aaneen in een sequentie die een ronduit doodse indruk maakt. Deze omgeving vormt het decorum van mijn vroegere, zinloze en tot wanhoop stemmende universitaire "carrière" en mevrouw woont er al vijfentwintig jaar in het huis, dat…

De tante; de enige tante die ik nog bezit te midden van een familie waarin de dood heeft huisgehouden en toegeslagen als een stormvlaag en een pestepidemie, is naar Tilburg, haar dierbare geboortestad gekomen..... Ik ken de trekken van de verbittering, van het hardnekkige en langdurige leed in haar gezicht en het valt me plotseling op hoe fragiel…

Ze zag de vrachtwagens passeren met die stoere jongens achter het stuur en onveranderlijk het woord "logistics" op de lange en brede laadbak en de naam van de transportonderneming, alsof men reeds met deze forse letters probeerde weer te geven dat men zoveel karakter bezat; kortom; ze zag de auto's passeren toen hij weg was; schijnbaar voorgoed in verre…

"Uw zus is er", verklaarde de verpleger, Spoedig inderdaad verscheen zij aan mijn bed in de ziekenkamer; het oude gezicht omlijst door een gordijn van grijze haren, als een helm. Zo trots noemde ik steeds haar naam en bezigheden tegenover vreemden, tegenover onbekenden, die onze familienaam niet kennen: "Mijn zus, van Milieudefensie, mijn zus, de voorzitster…

Het valt niet te ontkennen dat er een zekere rust uitgaat van de lange lanen op het kerkhof aan de Hoflaan, die geflankeerd worden door beplanting die een mij onbekende naam draagt en die in de zomer diverse schakeringen van groen vertoont, alsmede van de bijna ovale, grijze, marmeren grafsteen met daarop in trotse, forse letters de naam "Bogaers";…