Alle inzendingen over welzijn

Ik kwam heel klein binnen, want ik dacht dat mijn melk niets te verbrokkelen had, ik heb er nu nog zelfs het zuur van. Ingetogen zond ik u mijn boodschap, verward indien afgewezen, opgetogen want "zomaar een netgedicht". Voor mij een avontuur, kwetsbaar opgesteld, vaker vragend naar uw grens, ik was er nog maar net, dichtend en schofferend zocht…

Haast is een van de grootste dwalingen van deze tijd. Haast is in het laatste decennium van de 20ste eeuw verworden tot een statussymbool. Wie geen haast heeft, stelt niets voor; is maatschappelijk niet belangrijk. Niet alleen zakenlieden hebben haast, maar ook kinderen rennen uit school naar vriendjes, sportclubs, muzieklessen en ander sociale bezigheden…

“It’s really worth the Money” zegt een 45 jarige vrouw in een privé kliniek in Hollywood. Ze voelde zich de laatste dagen wat slap, waarschijnlijk een koudje. Om er vanaf te zijn laat ze zich 50.000 mg vitamine C inspuiten in een speciale kliniek daarvoor. De dokter daar verkondigt wonderen voor de mensheid door het inspuiten van vitaminen in hoge concentraties…

De jongen stapte van zijn fiets. Hij was bij het zwembad aangekomen en hees zijn gymtas van de bagagedrager. Nou eerst even dat gedoe met dat t-shirt regelen. 'Mevrouw... ik... heb niet zo erg veel zin om met meidenkleren te gaan zwemmen dus ik heb een T-shirt bij me, kan dat?' Ogenschijnlijk was er met Jetse weinig mis, gewoon een jongen van…

“HELP”…Ik schreeuw al uren de longen uit mijn lijf, maar mijn schreeuw sterft in het donker weg. Mijn keel is schor en mijn tong lijkt wel van leer… Had ik maar wat drank of desnoods water om mijn keel te smeren! Dan zou ik harder kunnen roepen Tranen bevochtigen mijn wangen en mijn kleding. Mijn god wat is het warm hier. Alles kleeft aan mijn lichaam…

'Hoi schat, ik ben thuis hoor,' zegt Paul zonder stem verheffing. Hij trekt zijn jas uit en hangt deze aan de kapstok. 'Wie is daar!' roept Lea vanaf de zolder. 'Dat ik thuis ben!' roept Paul terug. 'Oké,' schreeuwt Lea, 'ben nog even bezig met de was, kom zo beneden, zet maar vast water op voor thee!' Paul loopt naar de keuken, vult…

Evert kijkt beleefd. Hij draait een theelepeltje tussen zijn vingers. 'Ik kan het heus,' mompelt hij. 'Jij kent Suzan een beetje. Mag ik op zijn minst naar haar bellen? Meiden zijn gezellig. Alleen jij doet nooit aardig tegen me. Je praat alleen over de dood!' Odiel smijt een Delftse kan kapot. 'Brulaap,' snauwt ze. 'Ik weet wel dat…