Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Pavlov

Er was eens een lief klein hondje, zijn naam doet er niet toe, maar ik noem hem Vlekkie. Guitig snoetje, diende baasje en vrouwtje naar behoren, kreeg op tijd natjes en droogjes, blikte vervolgens omhoog in dankbare oogjes. En toen ging het helemaal fout, Vlekkie kreeg alleen maar eten als er ergens in de verte een klingeling klonk. Waarom weet niemand, misschien was baasje, of vrouwtje, een machtswellusteling, maar dit hondje werd onderworpen aan zijn eigen behoeften. Verwerpelijke actie vraagt om een domme reactie.

En dat is de teneur van deze tijd, de mens met zichzelf in strijd. Stel, je zit in een goed gesprek, het gaat echt ergens om, of je kookt jezelf een ongeluk om dierbaren iets ongenaakbaars lekkers voor te zetten......, en dan gaat de telefoon, "Hallo, met Vlekkie".

Schrijver: Fred, 1 april 2006


Geplaatst in de categorie: welzijn

2.4 met 8 stemmen 940



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Fred
Datum:
3 april 2006
Ach Femmy, ik ben een man van weinig woorden. Vaak heb ik aan een half woord genoeg, etc.
Naam:
Femmy
Datum:
2 april 2006
Een al te zeer herkenbaar verhaal.
Toch even wat kritiek: je verhaal gaat mij te kort door de bocht, waarmee ik bedoel: ik zou het verder uitwerken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)