Beelden betekenen leven
Evert kijkt beleefd.
Hij draait een theelepeltje tussen zijn vingers.
'Ik kan het heus,' mompelt hij.
'Jij kent Suzan een beetje.
Mag ik op zijn minst naar haar bellen?
Meiden zijn gezellig.
Alleen jij doet nooit aardig tegen me.
Je praat alleen over de dood!'
Odiel smijt een Delftse kan kapot.
'Brulaap,' snauwt ze.
'Ik weet wel dat de dagen korten.
Het is geen wonder dat de zon jou haat.
Suzan is allang mijn vriendin niet meer.
De duvel heeft haar in zijn bezit.
Haar geloof is hels, haar handen zijn steenhard.'
Dat mag de duvel weten.
'Jij bent hier de duivelstoejager!' bromt hij.
'Ruzie en van iedere mug maak je een olifant.'
Odiel staat op als een zogenaamd nietsvrezende reiger.
'Het is dat God mij volgt,' mijmert ze.
'Hopelijk kun je daarom Suzan te woord staan.
Ik denk niet lang je wens goed te keuren.
Bellen is alles wat ik probeer.'
'Laat mij,' briest Evert.
'Houd mij daar even voor de gek.'
Evert wandelt snel naar het station.
Hij kijkt niet op of om naar gegier of de waterzon.
Regenplassen waarin confetti drijven.
Over de stationskoepel luidt een stem.
Maar in de hal is de duivelsrit verslavend duister.
Achter de loketten van binnenland hangen luxaflexen.
Tussen de heroinehonden verkeert de lijn Hoppel.
Evert stoot zijn neus aan een kolf.
Een opgefokt agent blaast zijn fluit.
Het geluid van verweer en doorleefde bejaarde dames.
Hij luistert scherp.
Een hond blaft tegelijkertijd.
'Zoetjesaan een kolfje naar mijn hand,' denkt Evert.
'Odiel is anders nooit in haar nopjes.
Ze bidt elk uur en om vergeving.
Daarna wordt ze woedend van verdriet.'
Evert denkt bijna altijd beleefd.
'Zou Suzan ook zo'n peperbeest zijn?'
'Om de duvel niet,'denkt Evert hardop.
'Die kleide als klein meisje al met vaste hand.'
'Ze was altijd een voorbeeldig kind!' Vertelde Odiel ooit.
'Zou ze net als hij nu nog zoeken?'
'Ze zal zijn, ze zal vergezellen,' prent Evert zich in.
'Vanuit een dubbele trein kijkt hij naar enkele honden dresserende mensen.
'Hij hoort in zijn gedachten de kunst van het luisteren, naar zijn eigen stem.
'En vindt vrede bij een voor haar waarschijnlijk, alledaagse bezigheid:
Zij kijkt verder...
hotmail.comGeplaatst in de categorie: welzijn
Beelden
1.920
Geef je reactie op deze inzending: