1. De uitnodiging
'Super!' Dietrich Schnittger sloeg met de vuist op zijn wankele salontafel. De opgedroogde lepeltjes rammelden protesterend in de koffiemokken, een openliggend pakje shag rolde schrikachtig op de grond.
Dietrich maakte een sprong door zijn krappe studentenkamer en rende naar het raam. Van tien hoog schreeuwde hij door de Welchnerstrasse…
Borderline is soms één minuut me gelukkig voelen, intens, tevreden en dan weer die onrust. Straffen moet ik, zeer voelen, ik voel niet, ik besta niet, ik ben niet.
Borderline is “laat me met rust”, “rot op” en tegelijk “bel, bel me”, “houd van me”, “geef om me”.
Borderline is niets kunnen beloven. “Ik bel je morgen” zei ik net tegen iemand, maar…
Robert van der Laan wachtte. Nog even, nog één halte en hij zou met zijn act beginnen.
Maandagmorgen, de metro was nog half leeg. Toch had hij straks 5 euro nodig.
Mimoun, zijn Marokkaanse vriend zat waarschijnlijk al te wachten in de xxx-kerk bij die halfzachte, maar toch aardige dominee. Samen zouden zij daar hun stikkie roken.
Zal ik nog gaan…
Die lieden wisten dus niet dat een tafel tafel heette. De raar pratende mensen in de tram naar Scheveningen waren wel zielig. Mijn moeder zei dat het Duitsers waren, die ‘Tisch’ tegen tafel zeiden. Ze konden me wat. Het was en bleef een tafel, dacht ik als kleuter, terwijl ik gefascineerd naar hun gekwetter luisterde.
Toen moet ik voor het eerst…
Bent u iemand van “nog gelukkig dat” of van “ja maar”?
Het prototype van het laatste slag mensen is mijn moeder. Een paar jaar geleden zitten zij en ik tijdens een herfstvakantie te genieten van een schilderachtig pleintje op het Griekse eiland Korfoe. Ik probeer ons welbehagen reliëf te geven door op te merken dat men in het vaderland nu waarschijnlijk…
1.971
Bezig met laden