Alle inzendingen over literatuur

Kijk, nu begrijp ik hen wederom niet, waarom zoveel lof voor mijn woorden als ze de ware boodschap niet aandurven? Voor mij blijven het huichelaars, schijnheilige priesters die zelf nergens doorheen zijn gegaan, verwaande oplichters! Opeens missen ze mij, nu er iets begint te dagen, ik zeg je, het is geen traagheid van hen, maar botheid. Zeker, ik schreef…

En nu schrijf je mij dat men (die uilskuikens van toen!) mij graag leest, wat toch eigenlijk bizar is, te wrang voor woorden. Als je nog eens een van hen spreekt, laat ze me dan wat geld toesturen, daar helpen ze me meer mee, maar dat komt niet in hun botte koppen op, nee, zoals ik al zei, vieren ze graag feest zonder de jarige. Hoogdravende woorden…

Bericht uit Aden. Deze opgedoken brief van de Franse dichter Arthur Rimbaud (1854 - 1891) aan zijn dichtervriend Rodolphe Darzens (1865 - 1938). 'Darzens vertelde ons dat Rimbaud zich nu als handelaar in Aden had gevestigd en dat hij, in de brieven die hij van hem kreeg, over zijn verleden sprak als over een geweldige volksverlakkerij.' uit: Edmund…

Buikdanseressen heb ik gezien ja, ze droegen zwarte naalden in hun vlees. Hoe leg ik het je uit? overal waar ik kwam, zag ik de dood in vertier, de dood van wat ik ooit als poëzie beleefde. Het is gedaan met mij, Rodolphe, voorgoed, dat verzeker ik je. Die qat is prima, maar ik rook liever wat tabak met hasj, trouwens, ik moet wel, het leven is hier…

Voor Thomas Chatterton ( 1752 - 1770 ) Verstorven De dood van een genie zou een dikke eeuw later niet gebeurd zijn, maar dat lieg ik, want de barmhartigheid had hem zeker niet gered. Een hoge gevoeligheidsgraad gaf hem de macht over woord en verbeeldingskracht. Een begaafd dichter zonder geld werd al gauw een martelaar, een minderwaardige…

p.s.: ik wens geen nameloze voorbijganger voor jou te zijn, maar een bekende meester, voor wie jij graag door de knieën blijft gaan! Alle extreme tegenstellingen komen ook in mij voor en in mij komen ze naar buiten. En omdat ik niet onbeschaamd vulgair wil zijn volgen hier, als tegenwicht, enkele gedichten, waarvan ik een paar speciaal voor jou schreef…

De gloeiende lava moest voorzeker uitbarsten, anders barstte de berg. In feite zaten we verstrikt in elkaars persoonlijkheidscrisissen, waarbij het ons voorkwam alsof we toevallige figuranten waren in elkanders drama. Een definitieve, ondefinieerbare jaloezie nekte ons, het was een wanhopig gekkenhuis en één van ons tweeën had de moed om het te laten…

Voor Charles Baudelaire Rovershoofdman Vader van alle letteren, ik dank je voor de komst op aarde, voor het inzicht in de duisternis, wat opbloeit als een gouden roos, al hebben weinigen er oog voor, er zijn toch velen die de bedwelming genieten. Tenminste het kind is gered. De roes van hasj en alcohol voorziet het wel, maar het duurt altijd…

Deze brief is gevonden in een oude schoenendoos bij de zoon van de schoenmaker te Jehonville. te Roche, 1 mei 1873 Mijn geliefde Paul, Je kunt niet vermoeden waar ik allemaal doorheen ga de laatste tijd, ik ben in een vreselijke duisternis gevallen, als iemand die een verschijning heeft gezien, zo iemand zal daarna in een groot gat vallen,…

Die vervloekte regen hier, een mens kan niet eens behoorlijk op pad gaan. Paul wil alsmaar kaarsen branden in de kerken hier. Ik heb hem gezegd dat ik dat prima vind, zolang hij maar geen geld wegsmijt aan die poespas. Wat mij betreft, ik zwalk liever door de havens en maak praatjes met verlopen zeebonken, hun verhalen stimuleren mijn geestdrift. Engelsen…

Ja, dat kan en de visioenen zullen je zuiveren als wervelwinden, als draaikolken, als parabels. Mijn lieve vader, ik heb het bereikt, ik gloei van top tot teen, ik ben één en al poëzie, ik hoef alleen maar ergens te snijden en het stroomt er vanzelf uit! Blijf een vrije vogel! hoger! Uw dronken zoon, Arthur Rimbaud. p.s.: woon je wel in Dijon? antwoord…

Ik loop op dons en ik zie vrouwen in de meest vulgaire houdingen, zij bieden mij hun borsten aan alsof het snoepgoed is, ik zuig aan alle tepels en ik kom klaar in hun lachende gezichten. Zij willen allemaal aan mijn penis likken en hun vochtige kutten smachten allemaal naar het helende zaad uit mijn stamper. Ik ben dronken van geilheid en mijn pik…

Die Mérat begrijpt er niets van, ze willen het liefst allemaal lekker geneukt worden en daar kan geen enkele knielende aanbidder tegen op. Waarschijnlijk begrijpt hij ook niets van het neuken zelf, want dat is een vorm van spiritisme, een ideale inspiratiebron voor dichters. Je trekt er allerlei soorten ronddolende geesten mee aan, die via jou ook nog…

Ik ben te vroeg gewekt, te bruut en onvrijwillig en door het verkeerde geslacht. Verkracht en verjaagd, gebruikt en weggegooid, als een onbeduidend object. Misschien dat mijn hart ooit weer ontdooit, maar momenteel is het verpieterd in de meest erge vrieskou die er bestaat, dit totaal ontwrichtende noodlot! deze onbegrijpelijke aanval van de demonen…

Zelfs aan mijn grootste kroegmaat en leraar in de tovenarij, Charles Bretagne, durfde ik het niet kwijt, al stond ik vaak wel op het punt om het hem te zeggen, maar angst weerhield mij, al was ik nog zo dronken. Meneer Bretagne is trouwens een verhaal apart, ik heb veel aan hem te danken, meer dan aan welke gevestigde leraar dan ook. Hij was al ver…

Ik voelde me als het ware buiten de middeleeuwse stadsmuren gegooid, overgeleverd aan wilde beesten en moordenaars. Men verstootte mij, zoals jij en mamma mij alleengelaten hebben. Ik was een paria, een ontheemde, een vluchteling. Maar ik wist tabak en drank bij naïeve lotgenoten los te peuteren en daar hield ik mezelf staande en warm mee en natuurlijk…

En in wezen ook zonder een moeder, ik voel me meer dan ooit een eenzaam weeskind op aarde. Ons gezin is een uit elkaar gevallen gezin, een gebroken vaas, iedereen is alleen op zijn eigen eiland en de waterstromen ertussenin zijn te gevaarlijk om over te steken. Ieder van ons is gedoemd tot zijn/haar eigen isolement, zijn/haar eigen hel. Het is een ziekelijke…

Ik zoek de volkomen nieuwheid en ik laat al het oude achter me. Ik verbrand de veilige, roestige schepen. Buiten vliegen musjes druk heen en weer, ik hou van die donderstenen. De bomen aan de overkant van het water wiegen minzaam in de wind, terwijl een wankel bootje op de Maas zijn weg vervolgt, zat ik er maar op, dan zou ik doorvaren naar de grote…

Ik geniet volop van mijn contact met u, maar mijn moeder heeft zo'n grote macht over mij, als dit zo door gaat, dan loop ik nog eens weg van huis. U als dichter, u zult mij begrijpen, zo kan ik ook beter met u van gedachten wisselen, dan met mijn leeftijdsgenoten, op Delahaye na dan, maar zelfs voor hem ga ik wel eens te ver. O Rabelais, wat een schrijver…

Moeder is ook lief, tja, ze heeft het nu eenmaal niet zo makkelijk, begrijpelijk, wat zou jij doen zonder man? Ze heeft veel verdriet, dat moet haast wel, waarom zou ze het zichzelf anders zo moeilijk maken? en ons? Natuurlijk hou ik van haar, heel veel zelfs, dat is toch normaal? of niet soms? Vorige week hebben we bloemen op het graf van opa Cuif…

Weet je trouwens al dat ik nu Arabisch leer, uit de Koran van mijn vader, ik bedoel, die mijn vader vertaald heeft. Dit heb ik zelf bedacht en ik geniet er erg van, bijna net zoveel als eerder van de sprookjes ( van Grimm, Andersen en Perrault ) met hun boeiende oerbeelden. Lees jij nog veel avonturenboeken? ik heb er steeds minder tijd voor en van…

'Een dichter: de laatste wijkplaats voor een onplaatsbaar mens.' Samuel Beckett Opgedragen aan de ziel van Arthur Rimbaud, die ik liefheb en eerbiedig. Met grote moeite heeft een zoon van een vriend van wijlen meneer E. Delahaye deze brief afgestaan. Charleville, Quai de la Madeleine, 1870 Mijn goede vriend Delahaye, Ik moet je iets…

De dichter is dood, leve zijn poëzie.…

Wat zal Pinksteren mij, hardop in zichzelf pratende binnenpretbreker, brengen? Ik voorzie contact met mijn eigen parochie, die van murmeldichters in zijbeuken. Ik ga naar de bundel-presentatie van/door dichter Paul Roelofsen. ‘De dame en de vrouw’, echt een titel voor een vrouwenman. Het is geen toeval achteraf dat hij opgroeide als enige zoon tussen…

Stieg Larsson (1954 - 2004) Ze schoof de deur open en liet hem opnieuw toe in haar leven. Een prachtige slotzin van een werkelijk schitterende trilogie, die jou als lezer meeneemt in al haar geheimen. Een leven dat tot dan is gekenmerkt door veel dat het daglicht normaal gesproken niet kan verdragen. Hij, Mikael Blomkvist, een charmante man…

Ik was erbij. Bij het eerste vrouwenboekenbal van Opzij. Waarvan het de bedoeling is dat het ieder jaar terug gaat komen. Onder een ander naam, maar net zo serieus en belangrijk als het boekenbal waar ook vrouwen, maar vooral mannen komen. De meeste lezers zijn vrouwen. En veel vrouwen lezen. Hun leeftijd vaak boven de vijftig, dat wel.…

De bedrijvige mensen met hun aangepaste manieren en hun onderliggende benepenheid, angst voor iedere wilde vorm van passie. Hij daalde af in de sombere krochten van de dwaze onderwereld, als een heroïsche kapitein die bij het onherroepelijke zinken van zijn dierbare schip nog snel naar de buik van het schip holt om de voorraad drank naar achteren te…

Lezers die niet geloven dat dichters het onbewuste, animus of anima, ook zonder operatietafel kunnen flessen, krijgen hele kurken naar het hoofd. Een spuitje tegen de P-koorts kan dan voor beide partijen uitkomst bieden.…

Wie dichter wil worden, moet eerst leren schrijven.…

Taal is het voertuig van het beest.…