Alle inzendingen over vriendschap

Als ik 's morgens wakker word met een pijnlijke grimas kijk ik in twee reebruine ogen met lange wimpers in een voor Indonesisch begrippen blank gezicht, een gezicht van een fotomodel met haar haren kort van achter geknipt en met een lange metalliekblauwe lok van voren. Ik lag erbij alsof ik met ope...

Een hoop herrie en gelijk een schep zand in mijn gezicht maakt mij wakker. Ik wrijf het zand uit mijn ogen schud het zand uit mij haar en probeer zoveel mogelijk uit mijn ene oor te krijgen en terwijl ik opsta gooi en wrijf ik nog een kilootje zand van mijn shirt en kruis af. "Come on man!" "Hu...

Ik zie een flinke gozer met een piratenbandella om zijn hoofd geknoopt, een zwarte Ray-Ban op en lang krullend haar. Hij had een mouwloos leren jacket aan en vingerloos leren handschoenen. Zijn dikke armen vielen mij gelijk op. Zo'n grote gozer had ik nog nooit gezien in Indonesië. Ik blijf hem aa...

Ook de Indonesische Whisky was geen zuivere koffie met die chemicaliën. Er moest iets gebeuren of ik zou werkelijk krankzinnig worden. In de tijd dat ik bij mijn vader woonde hoorde ik vaak verhalen vertellen van zijn 'vriend in verplichting' Pa Jumaidi de buurman die 'een abrie' was oftewel e...

Na een stevige ruzie met mijn vader en zijn vrouw die in de tussentijd waren verhuisd naar Cikampek een stad die honderd kilometer bij Jakarta vandaan ligt kreeg ik vierentwintig uur om iets te regelen. Dat wil zeggen onderdak. Via, via kwam het goede nieuws dat er huisjes te huur waren ergens bij d...

Vandaag een heerlijke dag. Zo'n herfstachtige met lekker veel wind maar aangename temperaturen. Afgesproken met een bekende voor een strandwandeling in de zon. Dit was de verwachting van een paar dagen geleden en zowaar de berichten hebben woord gehouden. Mijn haar in een staartje opdat ik straks...

Sluipend en geleidelijk had ze mij verlaten; ze onttrok haar op handen zijnde desertie aanvankelijk nog aan mijn spiedende blik en aan het volle, heldere daglicht van mijn verstand en waarneming; zei, dat ze zoveel vrienden had om te bezoeken (vrienden die ze zorgvuldig van mij weghield om redenen d...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en sfeervolle restaurants met vriendelijk, attent en wellevend personeel hebben we elkaar ontmoet, mijn oude tante en ik, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgeh...

Ze woonde aan de Gouverneurslaan, de "vriendin" die mij altijd onbekend is gebleven. Ik had wel eens een vluchtige blik proberen te werpen door de zware, dichtgeweven vitrage voor haar ramen en dit had een indruk bij me nagelaten van sfeerloosheid en van een eenzaamheid die zij met niemand deelde....

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek die met de naam van mijn lang-vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met die van mijn favoriete schrijver: August Strindberg. We hadden afgesproken samen...

Op mijn bureau staat een foto in een lijst, voorstellende een zandkleurig stenen standbeeld uit de dertiger jaren van een moeder met twee kinderen. Het beeld bekroont een brug in Den Haag, waarover dag en nacht onafgebroken een intensieve verkeersstroom haar weg zoekt naar andere delen van de metrop...

Je hoeft niet mooi te zijn om mooi te kunnen gaan...

Ik vermoed dat het onmogelijke bewaarheid kan worden, wens Fred het geluk dat hij nastreeft. Kareltje = verleden tijd

Het is zondag 13 mei, Chris is jarig. Dit jaar wil hij geen groot feest. Anders gezegd, ik ben zijn enige gast. Gewoon stieren onder elkaar, verder geen gedoe. We smeren wat stokbrood, drinken een biertje en proosten op het goede leven. Na een tijdje stelt hij voor een wandeling te maken door Meiner...

Het is alleen zo jammer dat deze buurvrouw die van feestvieren houdt, na afloop gaat staan fantaseren en snoeven tegen haar feestgangers en daarmee op het allerlaatste moment de sfeer verziekt en vriendschappen verspeelt.

Tja, Knotje..ik ontmoette haar bij een bushalte. Eigenlijk was ik niet in een beste stemming, toen ik daar stond te wachten. Het regende en ik had net een gesprek gehad bij het RIAGG, waar ik niet zo tevreden over was. Ik was niet serieus genomen door de psych, dus balen..mijn gedachten waren ver te...

November 2019, Utrecht. Het sneeuwde vroeg dat jaar, de sneeuw lag in november 2019 als een maagdelijk tapijt over de straten en de stoepen van de bedrijvige stad. De dorstige Alfons liet zijn gedachten de vrije loop. Een huis, een bouwwerk dat mensen tot woning dient, met hoge muren rond een b...

Ik wil jou heel graag alleen ontmoeten.....

ik heb dat tedere gevoel voor mijn vrienden met wie het samenzijn steeds weer een feest is want genegenheid zindert door de kamer. Een samenzijn waar wat je eet of drinkt niet zo belangrijk is want "we vieren vriendschap" staat in hoofdletters op het menu. Waar kleine attenties en complimentjes d...

Sommigen noemen het een gave, ik vind mezelf maar een rare. Het ene moment verketter ik een koningshuis en vervolgens ben ik lyrisch over de gekraagde aardster. En dat al vertrekt uit mijn vingers zonder het vantevoren te bedenken, het is er zomaar, gaaf toch ? Dit is eigenlijk een hommage aan de...

Ik haat vrienden. Zeker zogenaamde goede vrienden. Ik vertrouw ze niet. Ze zeggen wel dat ze het beste met u voor hebben en dat ze er altijd zullen zijn als er iets is. Dat ze maar een telefoontje verwijderd zijn en dat je hen dag en nacht mag bellen. Ik moet ervan kotsen. Er zijn te veel verplichti...

”Ik ben een vriend” Ik wil geen vriend worden, ik ben een vriend. Ik dacht hierover na en besefte dat dit eigenlijk het mooiste is wat de mens kan zijn. Als men weet dat je een vriend bent, ben je nooit alleen. Dan heb je altijd mooie herinneringen aan lieve mensen. Dan voel je je gedrage...

Het is zinloos om iemand die nooit luistert te verwijten dat hij nooit luistert.

Ontspannen zwijgen is alleen mogelijk tussen mensen die elkaar iets zeggen.

Charlotte, een vrouw van in de tachtig, woonde nog op zichzelf. Ze kleedde zich altijd in fleurige mantelpakjes en hield van beschaafde manieren. Haar huis was gelijkvloers en dank zij haar goede gezondheid kon ze het huishouden nog zelf doen. In haar leven was Charlotte twee keer getrouwd geweest. ...

Warme vriendschap in alle jaargetijden van het leven kan het hart vleugels geven.

Het achtergebleven kind snikte een beetje, het was een voor hem te stille avond op zijn bedje. Zijn broers sliepen al.Zijn zus sliep ver weg ook. Enkel de huizen verderop leken in brand te staan want de vuurhaan kraaide en de telefoon deed het niet meer. Bij de kinderwastafel brandde nog een wa...

Ik hou mijn vrienden uit elkaar niet door de kleuren van hun haar maar wat die vriendschap voor waarden heeft alleen dat is wat telt, daar waar die vriend met jou medeleeft...

“Waar hebben jullie het dan gedurende zo’n weekend over," vraagt mijn vrouw als ik weer thuis ben. Ik heb net een weekend weg met vrienden achter de rug. Ik realiseer me dat ik het antwoord meestal – het is een jaarlijks terugkerend fenomeen - schuldig moet blijven. Ik heb daarvoor wel al ...

Met lood in mijn schoenen sta ik bij de voordeur. Licht uit balans gebracht door de alcohol, maar nuchter genoeg om in één vloeiende beweging de sleutel in het te slot doen en de deur open te maken. Als ik op mijn tenen mijn weg door het huis vervolg, helpt de donkere en verlaten woonkamer mij her...