Alle inzendingen over eenzaamheid

Er zijn mensen die eenzaam zijn en dat verschrikkelijk vinden, ze wonen dichtbij me en het zijn vrouwen, die alleen zijn achtergebleven omdat hun echtgenoot is overleden en ik maak op straat als ik ze tegen kom vaak een praatje met ze en dat vinden ze fijn. Die ik ken hebben wel kinderen, maar die zien ze maar een enkele keer, want ze werken en in het…

Een volle asbak en een leeg glas sieren de eenzaamheid.…

Hoosregen tegen de ramen. 10 over 9. Daar komen ze. Elke week stormen ze mijn kantoortje binnen. Om 10 uur begint hun vergadering. Dus koffie erbij en ouwehoeren maar. Over alles behalve werk. Wat ga jij doen vanavond? Lekker chillen. Dacht het niet, fucken joh met m’n vriendje. Hé ouwe rukker, ga je lekker? Ik probeer me af te sluiten voor mijn…

Dans met mij de tango met genoeg ruimte om een hond tussendoor te laten, dans met mij de queka warrelend met doekjes, dans met mij de horlepiep en de polonaise. Dans met mij op klompen polderend door lintbebouwing, deze dans is een laatste kans voor een stevig houvast. Dans met mij, zacht en enerverend, een hand op je schouder.…

Dit is een verhaal van een man zonder woorden, maar óók zonder gehoor. Hij was doofstom. Pas geleden had hij zijn vrouw verloren en dat was héél moeilijk voor hem. Hij miste haar. Maar óók het feit dat ze samen geen kinderen konden krijgen. Hij rouwde een lange tijd en voelde zich eenzaam. Op een gegeven moment werd hij overgeplaatst naar een…

Soms is muziek meer dan een gedicht, het plaatje groter dan een schilderij en gaat het menige filosoof voorbij. Ik bereid u voor op elf minuten en dertien seconden, onbevangen tot op de laatste snik, verdriet in optima forma. Neem er de tijd voor. White Noise - The visitations.…

De Veolia-bus had over De Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd. Ik heb wel eens overwogen hoe het zou zijn om in uiterste nood en eenzaamheid mijn zielenroerselen…

Wouter en Mien zaten koffie te drinken achter de geraniums, toen zij opeens de Turkse buurvrouw Zara haar woning zag verlaten en de weg overstak naar hun huis. ''Ze ziet er opgewonden uit, zal er wat aan de hand zijn, ouwe?'' Hij keek ook, en zei: ''Misschien is er wat aan de hand, we horen het zo wel.'' Mien is zowat de enige die een goed…

Een zenuwachtig gevoel dwingt mij elke dag te gaan wandelen, de natuur maakt mij rustiger. Het was een hete dag en de weidse hemel was hier en daar bedekt met stapelwolken. Gelukkig hoef ik niet ver te lopen om mijn dorp achter me te laten, alleen moet ik oppassen voor de roodharige dame bij het laatste huis. Deze dame heeft een ernstige afwijking en…

Ik plant voor jou een boompje, op het gras, midden in de tuin. Ik plant het wat uit de wind, op een plek waar vooral de zon heel veel schijnt. Ik verzorg hem iedere dag zodat hij groeit tot hoog in de kruin. Ik plant het zo in de omgeving dat het zelfs daarmee ook nog mooi lijnt. En als ik dan naar buiten kijk dan glijden mijn gedachten terug in…

ER was eens een man, een kleine intelligente man maar hij was erg alleen en zag niemand behalve soms zijn moeder en zijn eigen kat. Hij luisterde altijd naar de radioberichten om het hele en later ook om het halve uur. Als de oorlog uitbrak wist hij tenminste als eerste dat het zover was en hij had voor een jaar diepvriesmaaltijden in huis en als het…

Donkere wolken dreven snel op tweede Paasdag uit het zuidwesten, het was koud en regenachtig. Mien had koffie gezet en zette een bakkie neer bij Wouter, die het Sufferdje zat te lezen. ''Ik heb nog een tompoes, moet je die, ouwe?'' ''Liever niet darling, ik zit nog vol van het paasbrood en de eieren, ik hoop, dat ik straks uit de broek moet,…

Voor mij is het lijden aan zielenpijn gelijk aan het dwalen in een dorre woestijn, terwijl ik snak naar een oase.…

Als Valentijnsdag wordt afgeschaft zal het aantal zelfmoorden onder jongeren met tien procent dalen.…

Daar stond-ie voor mijn deur. Een dikke trui aan, de grijze haren door elkaar gewaaid van het kleine stukkie tussen zijn huis op nummer 46 en dat van mij op nummer 40. ‘Ik zou graag weer een hondje willen, de mijne is doodgegaan. Begrijp je, het is zo alleen zonder.’ Ik begreep het. Maar hoe kwam ik zo snel aan een hondje voor mijn buurman van 93?…

White Noise - Firebird…

Ik vraag het mij soms af, welke lul heeft de euvele moed gehad om mijn persoontje te confronteren met een bestaan op deze aardkloot. Technisch gezien was het mijn vader die zijn gereedschap in mijn moeder doneerde, dat weet ik wel, maar daar schuilt een boodschap achter. Oerknallend naar een nieuwe fase ? Een aap die mij voor aap zet ? Of toch…

Haar wil, haar zelfbeschikkingsrecht werd geboeid in haar jeugd. Welgesteld, beschermd voor het oog van de buitenwereld, gemold door verbaal geweld. 'De slag van een zweep veroorzaakt een striem, de slag van een tong breekt botten.' Sirach 28: 17. Met verbaal geweld maakte ze zich los. Vele jaren later riep Jezus haar en ze gaf gehoor aan zijn…

Verwachting, ik ben bang dat ik dat niet waar kan maken.…

Hekel aan. Het is stil aan de overkant. Een jeugdliefde stierf, nooit meer prilheid. Afstand met een grimas. Jantje lacht en huilt tegelijkertijd. Kermis in de hel, de vonken vliegen er van af. En ijsbrokkelende bergen, zo koud. In de hoop er morgen weer te zijn draai ik een plaatje van Peter Murphy, 'A strange kind of love'. Soms weet ik het ook…

Ik heb het boek net uit. Vanmorgen, met tranen in m’n ogen, legde ik het boek en m’n leesbril weg. De twee hoofdrolspelers maakten me boos. Het was de eenzaamheid van de priemgetallen die me verdrietig maakte. M’n schoonzus had het boek dubbel en ik wilde er wel graag één, nu ze het me aanbood. Ik had er al eerder naar gekeken in de boekwinkel, maar…

Soms kan ik niet beschrijven wat ik wil zeggen.…

Al een aantal jaren leef ik nu op een vreemd stukje Nederland. Of dat de Zeeuwen het mij in dank af nemen dat ik het zo noem, dat weet ik niet. Maar uiteindelijk is Oost-West Zeeuwsvlaanderen dat wel. Als je hiernaartoe geëmigreerd bent, dan merk je pas dat het hier heel anders gaat. Als je hier bent geboren is er niets aan de hand. Je kent iedereen…

‘Voor u mevrouw ook drie vraagjes. Wanneer heeft u voor het laatst seks gehad?’. De dame op straat voelt zich duidelijk overvallen, lacht nerveus en antwoordt aarzelend, ietwat preuts zelfs misschien, ‘Ja gisteren’. ‘Met wie?’ “Met mijn man natuurlijk”. 'Waar?’ Ze kijkt nu echt heel moeilijk, verstrakt, geneert zich. Kijkt haar partner aan en…

Op zoek naar het laatste woord vindt men geen gehoor.…

Gerard, een joviale zestiger, zat ontroostbaar in zijn stoel naar buiten te kijken. Het was stil in de straat en het regende. Een half jaar geleden was zijn vrouw overleden en nu plotseling zijn trouwe hond, Max. Twaalf jaar was hij geworden. Hij had een innige band met Max en verweet zichzelf waarom hij niet eerder naar een dierenarts was gegaan.…

Internet leeft niet van privé-domeinen, noch van moreel verontwaardigde derden, maar direct van aantallen bezoekers, die in groten getale worden gelokt door ´s werelds grootste digitale rattenvanger, waar op het moment dat u dit leest óók u een abonnement op heeft. Google-it.…

Misschien (her)kent u het, een woning in evenwicht, perfect ingericht. De glans van het toilet weerhoudt u van een sanitaire stop en u houdt de drang nog even op, zonde om hier te zitten schijten. In de woonkamer, heel feng sui, een lange tafel bereid om minstens zes mensen te laven en te lessen, matglanzend staan daar rustiek kaarsen in aflopend…

Nutteloze dingen kocht ik uit verveling. Niets bezielde mij nog. Geen dag was anders dan de vorige dagen en geen dag zou in de nabije toekomst verschillen met het verleden. De tijd kroop als een slak voorbij en stond vrijwel stil bij de pijnlijkste momenten. Onophoudelijk herrie in mijn hoofd, fluisterende stemmen, gesuis in mijn oren en een kloppend…

Henk zat voor het raam en dronk van zijn koffie. Zeventig jaar was hij en redelijk gezond. Buiten was het slecht weer, de regen kletterde tegen de ramen. Dagenlang was het al somber en regenachtig in juni. Hij voelde zich bij dit weer nog eenzamer, nu zijn Loes er niet meer was. Vijf jaar geleden was ze aan een ongeneeslijke ziekte overleden. Het viel…