Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Lentestemming in het Wilhelminapark

In deze lente, die ons uitbundig, overdadig, overrompelend aandoet, tevens de lente van het zevenentachtigste levensjaar van mevrouw M., heb ik haar een kortdurende vlucht geboden, een geringe uitweg uit de smerige vergaarbak van ellende, uit de wachtkamer van de dood, die het verpleeghuis vormt en heb ik haar meegenomen in de rolstoel naar het Wilhelminapark, waar de narcissen en overige voorjaarsbloemen in keurige colonnes zijn aangeplant en hun kopjes verheffen.

En het is lang geleden, het ligt misschien vijftig jaar terug in de tijd, maar mevrouw herinnert zich, hoewel de dag van gisteren haar niet meer voor ogen staat, de zwanen in de vijver, die eens, bij haar bezoek aan het park, de vleugels wijd uitsloegen. Het moet een haast voorwereldlijke indruk hebben gemaakt. Ook de carrousel is er nog, met de groene, rode en blauwe metalen figuren van dieren, een beetje verroest, geen trekpleister meer voor de jeugd.

Door de omliggende straten, die eveneens voor mevrouw beladen zijn met oude herinneringen, vervolgen we onze weg.
De Theresiakerk, nu verbouwd tot appartementencomplex, rijst hoog op en domineert en bekroont het vierkante plein met haar gestalte.
Een roodbruine kat komt ons tegemoet, besnuffelt aarzelend het wiel van onze rolstoel en de benen en voeten van mevrouw, en hartelijk knuffelt zij, die overigens niets meer om te knuffelen heeft in deze wereld, het dier, dat onder haar strelende handen het kopje neigt, het lenige lichaampje kronkelt.
Als ik mevrouw terugbreng in de huiskamer, die niets heeft van een huiskamer, maar méér van een gevangenis, grijpt zij mij bij beide handen en bedankt ze voor minstens de vijfde keer voor het uitstapje.
Een verpleegster beziet het hele tafereel alsof zij water ziet branden, maar mij is de spraak benomen van ontroering.
Morgen zal mevrouw zich de lentesfeer van de dag ervoor in het park en op het plein ongetwijfeld niet meer herinneren.......

Schrijver: I. Broeckx, 15 april 2013


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.5 met 2 stemmen 77



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)