Alle inzendingen over maatschappij

Op 31 juli van dit jaar liep mijn contract bij de zorginstelling af. Een maand daarvoor liet ik, via een e-mail, mijn bezorgheid blijken. Waar was ik aan toe, maar vooral, waar waren mijn klanten aan toe. Immense stilte werd mijn deel, vier keer heb ik hun inbox gerappelleerd, domweg is er nooit...

In overheidsland is cofinanciering bedacht. Diverse overheidslagen geven dan aan één project subsidie en de bestuurders kunnen hun raad zeggen dat ze een brug hebben aangelegd, of een natuurterrein hebben verfraaid, of een verkeerssituatie hebben verbeterd voor 1/3 van het geld of nog minder. ...

Hoe lang het geleden is, weet ik niet meer. Opening van 'Het Paard' in Den Haag, de vader van Candy trad daar op, een alpenhoorn aan de lippen, het was zo alternatief. Vloeistofdia's, pretsigaret van hand tot hand, een flesje bier kostte 1 vijftig. Grote zaal, vette P.A., rook en licht...

Nadat in 1989 de muur tussen oost en west is afgebroken, heb ik wel eens de indruk dat hoe-langer hoe-meer mensen een muur om zichzelf zijn gaan optrekken zonder lucht- en/of kijkgaten.

De tijd is rijp dat de mens meer gaat denken in termen kwaliteit. Het oppervlakkige waarvan de westerse wereld zo raakt doordrenkt heeft inmiddels zijn beste tijd gehad. Het denken in termen van kwaliteit lijkt vervlochten met de roep om duurzaamheid in deze wereld, maar is breder dan dat. Denken...

In de Groene Amsterdammer van 6 november 2009 schrijft Dick Pels de prachtige zin, dat de elite de boze burger meelevend tegen moet spreken. Prachtig! Vroeger zat ik op voetbal. Bij v.v. Astrea, een voormalig katholieke volksclub waar ook enkele niet katholieke studenten lid van waren. Ik was...

“Ach zwarte, rot-op!!” klonk het keihard door de winkel waar ik bezig was een paar schoenen te passen. Verward en nijdig keek ik op. Een klein, niet eens zwart maar waarschijnlijk Marokkaans of Turks meisje met een hoofddoek op, liep met gebogen hoofd en een vuurrode kleur naar de uitgang. De...

"Krom recht" is de hoepel waarmee men door de gaten en de kuilen van de levensweg hotst.

Als we de top bereikt hebben, zijn we alleen nog maar bang dat we er af zullen vallen.

Het zit erop. Ik mag graag stoere praatjes ophangen, maar dit viel tegen. Had ik me nog uitgeput in flauwe grappen over wat me te wachten stond, toen ik 'er eenmaal lag', had ik niet zoveel praatjes meer. Toch kijk ik met plezier terug op mijn korte opname in het Erasmus Medisch Centrum in...

Ik werd gebeld door het CBS – het Centraal Bureau voor de Statistiek. Of ik even tijd had om wat vragen te beantwoorden? Ja hoor. Leeft u binnen een twee persoonshuishouden? Ja. Woont u in een koophuis? Ja. Hebt u een betaalde baan? Ja. Als snel werden de vragen op de financiële positie...

Het idee dat een probleem of een kwestie als vanzelf tot een oplossing zal komen door alle betrokkenen met elkaar te laten overleggen, is een dramatische vergissing.

Gisteravond keek ik naar AZ-Arsenal. Op de tribune schalde het volk ‘Dirruk bedankt!’ Het kwam recht uit het hart en sneed dwars door mijn hart. Brood en spelen. Eerder die dag had ik mensen boos het kantoor van de DSB zien uitlopen. Een man, gekleed in het uniform van een verkoper of...

Twee collega's jarig op één dag. Is al jaren zo. Feestelijke dag, want onze twee oudste heren pakken altijd extra uit. Ze delen de kosten van het gebak en halen elk jaar de duurste en lekkerste taartjes van de stad. Rond een uur of tien nemen we even de tijd voor het vieren van de verjaardagen....

De Nobelprijs voor de vrede is ook niet meer wat het geweest is. Winnaars waren altijd figuren die veel bereikt hadden of een hopeloze strijd voerden. Barack Obama krijgt ‘m nu voor zijn werk als president van Amerika. Hij heeft wel wat bereikt, maar spraakmakend is het niet, dus moet deze...

Gisteren zag ik drie mannen in een viswinkel in de palingsoap praten over ontwikkelingshulp. Ze waren het gloeiend eens en leken precies te weten waar het over ging. Vandaag las ik een artikel over popmuziek. Ik heb geen verstand van popmuziek en lees daar dus bijna nooit artikelen over, maar...

Hoe het mis kan gaan bij de overheid weten we. Maar de bureaucratie in commerciële bedrijven is ook niet mals. Een klant heeft zijn abonnement op kabel tv opgezegd. Toch blijft hij maar rekeningen ontvangen. De klant belt de kabelaar op met een klacht. Via een betaald voorkeuze menu wordt hij...

Nee, dit gaat niet over politiek. Dit gaat over het leven zelf, over gewone mensen die dagelijks deelnemen aan hun eigen toneelstuk. Altans, zo kwam deze scène mij voor. Een momentopname uit het toneelstuk dat Leven heet. Het ging zo. Ik zat op de fiets en zag links van mij op de stoep een man...

Macht werkt corrumperend.

Het journaal wordt vooral bevolkt door acteurs en actrices, de wereld een toneel en een spel dat gespeeld wordt. Prik die ballon eens door, er sist slecht gebakken lucht uit een dun omhulsel. Ik ken geen lul die zichzelf niet heeft bevredigd, ik ken geen trut die er geen vinger achter heeft...

Zomaar minder rechten, zomaar een stempel... Zomaar.. Dat gebeurt de mens die van een uitkering leeft. Dan behoor je arm te zijn, zielig te zijn, tekorten te hebben. Op allerlei terreinen ben je minder. Als een eventuele partner ben je minder, je zou tenslotte te weinig inbrengen. Als...

Eindelijk was het dan zover. Na lang wachten en zeuren was het gezin onderweg naar het nestje. We hadden in de vakantie besloten dat we bij thuiskomst voor een hondje zouden gaan. De eerste werkdag na de vakantie was het al beklonken. Een collega wist wel een nestje. Daar ergens op het Brabantse...

Ik zit aan de stamtafel met Lucas, een stamgast van middelbare leeftijd, antropoloog aan de vrije universiteit van Amsterdam. Rechts van mij schuift een boom van een vent aan, een dertiger met kaalgeschoren hoofd; als hij zijn glas opheft zie ik op de binnenkant van zijn onderarm het embleem van de...

Een gedetineerde heeft het beter in de gevangenis dan een dementerende in het verpleeghuis.

Misselijk ben ik. Midden in de nacht zoeken de resten van een te grote tros druiven in mijn maag naar een uitweg. Tevergeefs. In afwachting van iets minder turbulentie in mijn maag ga ik naar beneden en installeer mij voor de tv. Het nieuws op de publieke zender meldt dat de moeder van Laura niet...

We bouwen aan de geschiedenis van de toekomst. Dat is een zeer verantwoordelijke taak. Het bijzondere van de geschiedenis van de toekomst is, dat het nog te veranderen valt. We kunnen er nog wat van maken, maar we kunnen er ook een zeer sombere tijd van maken. We kunnen problemen creëren voor de...

Handige stunt van een Nederlands omroepblad: verbeter het wereldrecord televisie kijken. Hoe is het mogelijk, zelf probeer ik wel eens een programma te vinden met een beetje inhoud. Maar zappend door een hoop rotzooi en ongein haak ik al snel vermoeid af. Ik heb gewoon geen geduld om lang naar het...

Ik loop weer het pad door de Haagsche duinen naar Kijkduin. Dit keer is de temperatuur aangenaam zacht. De wind is verdwenen. De zee kabbelt rustig op de kant, het strandzand ligt er kalm bij, voorzover zand er kalm bij kan liggen. Het heeft de afgelopen dagen de woeste wind en de kolkende zee...

Kwetsbare mensen verdienen het niet om klappen op te vangen.

We zijn op weg naar een stankvrije maatschappij. Rokers hebben we al geïsoleerd, nu zijn de zweters aan de beurt. In café's bleek de zweetlucht steeds penetranter te worden sinds het rookverbod. De eerste klagers doken al snel op. Een enkele kroegbaas dacht klanten terug te winnen door een...