Geen rechten
Zomaar minder rechten, zomaar een stempel...
Zomaar..
Dat gebeurt de mens die van een uitkering leeft.
Dan behoor je arm te zijn, zielig te zijn, tekorten te hebben.
Op allerlei terreinen ben je minder.
Als een eventuele partner ben je minder, je zou tenslotte te weinig inbrengen.
Als stemgerechtigde ben je haast verplicht een partij te stemmen die claimt het voor de zwakkeren in de samenleving op te nemen.
Je behoort dus links te stemmen, omdat je tot die zwakkeren behoort.
Je schijnt niet gewend te kunnen zijn aan een heerlijk etentje buiten de deur.
Je kunt je geen duur sieraad veroorloven, maar als je dat wel kunt?
Nu ja….dan zul je wel zwart gewerkt hebben of zo.
Je krijgt dus op allerlei terreinen een stempel opgedrukt.
Triest?
Jazeker, vooral als je er van overtuigd bent dat zelfs mensen met een uitkering het goed hebben in Nederland.
Dat je er ruimschoots van kunt komen.
Okee, geen auto…maar je kunt niet alles hebben in het leven.
Er rijden bussen en treinen, er zijn mogelijkheden voor aangepast vervoer.
Kortom: het is goed leven in Nederland.
(Problemen? Natuurlijk zijn die er.
Je hoeft alleen maar te denken aan de marokkaans-nederlandse straatschoffies, die het hier aan het verknallen waren.)
Toch waren er nog steeds genoeg goede zaken over waar je trots op kon zijn in Nederland.
Nog steeds was er de hoop dat mensen gingen nadenken.
Nog steeds was het mogelijk er samen iets van proberen te maken.
Nog steeds was er de mogelijkheid dat iedereen een volwaardig lid was van deze samenleving.
Geplaatst in de categorie: maatschappij
Ging even kijken op Eva Mensch.