Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Ouderwetse genen

Ik zit aan de stamtafel met Lucas, een stamgast van middelbare leeftijd, antropoloog aan de vrije universiteit van Amsterdam. Rechts van mij schuift een boom van een vent aan, een dertiger met kaalgeschoren hoofd; als hij zijn glas opheft zie ik op de binnenkant van zijn onderarm het embleem van de Commando’s getatoeëerd.
Op tv is een donker meisje van een jaar of vijfentwintig aan het woord, dat op haar vijftiende was uitgehuwelijkt <een mooi woord voor weggeven> aan een man van vijftig jaar.

De soldaat moppert: ‘oudere mannen hebben het in zo’n cultuur voor het zeggen, ze hebben de kinderen op de wereld gezet en zijn dus hun eigendom. Door dochters weg te geven aan belangrijke mannen versterken ze hun eigen relatie-netwerk. In zulke culturen is de laatste duizend jaar niets veranderd’; hij vervolgt ‘ze baseren hun leven op ervaring uit het verleden, achteruit kijkend komen ze geen stap vooruit. Een volk moet heden meegaan in de vaart der volkeren; hun kinderen willen hebben wat anderen hebben en door telefoon, tv en internet kan men iemand niet meer isoleren van de rest van de wereld’.

‘Je hebt gelijk’, zeg ik, en vul zijn uitleg aan: ‘hetzelfde is er aan de hand met onze genen die onze gevoelens creëren, ze zijn geselecteerd tijdens de oertijd en waarschuwen nu soms met angstgevoel voor dreigingen die niet meer bestaan. Onze genen gaan niet met de tijd mee; sinds de grotbewoners twintigduizend jaar geleden zijn wij qua intelligentie nauwelijks veranderd.

Gevoelens die leiden tot argwaan dus weerstand tegen vreemden, ontstaan omdat onze voorouders slechte ervaringen hadden met vreemden en dat is genetisch in ons verankerd. Onbekend maakt onbemind, wantrouwen jegens vreemdelingen is door betere communicatie en mobiliteit verminderd, de vreemdeling is in het algemeen niet meer bedreigend. Vreemdelingenhaat is een ouderwets gevoel, het primitieve ‘zij en wij’ gevoel dat conflicten creëert. Gedachten en gevoelens beïnvloeden elkaar wederzijds. Als we gemotiveerd zijn kunnen we verouderde gevoelens wegdenken, overrulen. Destructief onderbuikgevoel wordt dan bestreden met verstand. Confrontatie tussen voorouderlijk gevoel en moderne kennis’.

‘Je vergeet iets’, zei Lucas, ‘de mens ontstaat als nieuwe soort primaat door zich af te scheiden van de apen dus van de moedergroep, en met weerzin tegen alles wat afwijkt van eigen groep voorkomt hij dat hij weer opgaat in de oude moedergroep. We scheiden ons van nature af, groepjes van soulmates vormen zich al op de scholen, soort zoekt soort is een universeel proces. Zonder dat gevoel hadden wij ons nooit als mens van andere primaten afgescheiden; maar terug vallen in de oude moedergroep. Evolutionaire promotie naar hogere soort wordt onmogelijk als we het oergevoel elimineren’.
De wetenschapper vervolgt: ‘Als we het er over eens zijn dat de huidige rassen één mondiaal volk gaan vormen, is afkeer van anderen per definitie ouderwets, en dus de betreffende genen. Kiezen voor opgaan in elkaar tot een wereldras is een politieke keus die consequenties heeft. De mens bemoeit zich met de evolutie; geniale stamouders krijgen geen kans een nieuwe superras te stichten dat zich afscheidt van de huidige mens, zoals eens de mens zich afscheidde van de apen’.

De soldaat merkt op: ‘het zal moeite kosten om de wereld achter deze ideologie van gelijkheid te krijgen, sommige mensen geloven in een ‘herrenras’ dat zich verheft boven de huidige mensheid en zullen het er niet mee eens zijn want dat 'herrenras' zijn zij zelf en die illusie geven ze niet gauw op’.

‘We hoeven niet het uiterste uit de kan’, zucht ik, ‘niemand wordt er gelukkiger van en natuurlijk geen herrenras want dat betekent slavernij voor anderen’. Het gesprek zakt weg en zwijgend kijken we zonder te zien naar de plezierboot die door de Prinsengracht vaart.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 15 september 2009


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.9 met 11 stemmen 386



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)