Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Meelevend tegenspreken

In de Groene Amsterdammer van 6 november 2009 schrijft Dick Pels de prachtige zin, dat de elite de boze burger meelevend tegen moet spreken. Prachtig!

Vroeger zat ik op voetbal. Bij v.v. Astrea, een voormalig katholieke volksclub waar ook enkele niet katholieke studenten lid van waren.
Ik was een van die studenten en Wim Jurg een ander. Wim was trainer van het zaterdagelftal.
Aan de kant stond de vader van een van onze spelers. Jan, heette de vader. Jan wond zich regelmatig op. We speelden de bal veel te veel opzij. ‘Naar voren!’, riep hij, ‘scoren!’
Wim Jurg was het tegendeel. Die bedacht een keer, dat we niet moesten aanvallen, maar alleen maar op balbezit moesten spelen. Gewoon, vanaf de aftrap, de bal in de ploeg houden. Het effect was niet alleen dat dit een hele tijd lukte, maar dat er nog bijna een doelpunt uit kwam ook.
Wim Jurg had als voetballer ooit een keer een doelpunt niet gescoord, doordat hij op de doellijn besloot nog opzij te leggen naar een medespeler. Daardoor kreeg een keeper de kans ertussen te komen.
Dit nu is meelevend tegenspreken.

Het werkt, maar het werkt alleen als je de tijd krijgt. Het is net voetbal. Je moet in balbezit zijn om op balbezit te kunnen spelen.
Als je niet goed genoeg bent om balbezit te houden, moet je daar ook niet op spelen. Dan moet je hit-en-run voetbal spelen.

Tot voor kort kreeg de elite de kans om op balbezit te spelen. Ze schreven de kranten vol en beheersten de televisie en radio-uitzendingen.
Maar Fortuyn heeft daar een ernstig eind aan gemaakt. Pels doet een prachtige analyse hoe het liberale denken, het populistische vrijheidsidee van Fortuyn, Hirsi Ali, Wilders en Verdonk kan leiden tot een nationalistische tirannie van de minderheid.
Het is een individualisme dat probeert af te dwingen dat iedereen gelijk moet worden. Het is het soort voetbal dat Jan speelt: direct. Geen balletje opzij. Keihard op de man af.

De elite heeft de vorige eeuw altijd meelevend tegengesproken. Den Uijl was er een meester in. Lubbers deed het niet minder goed, we kunnen nog steeds trots zijn op Drees, maar tegenwoordig zijn we afhankelijk van Balkenende en die is weer afhankelijk van de kleine kansjes die hij in de media krijgt om krachtig, eenduidig en meelevend tegen te spreken.
Voor de rest is het allemaal hit-en-run journalistiek op de televisie. De bal moet direct naar voren. Niet opzij. Zodra je de bal opzij speelt, zwaait de camera af op zoek naar een ander doel. Een ander schandaal. Een andere hype.

Tegenspreken blijft noodzakelijk, maar de elite moet wel kansen krijgen, Dick.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 12 november 2009


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.0 met 6 stemmen 318



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Jolanda
Datum:
12 november 2009
En van wie moet de elite dan wel kansen krijgen?
Van de arbeiderszelfverheffing of van het arbeidersbedrog? Een nieuwe elite van openbaar achterkamertjesbestuur?
Naam:
Parel voor de zwijnen
Datum:
12 november 2009
De echte liefhebbers van het spel kijken naar het spel zelf, niet naar de uitslag. Dat zijn dus degenen die kansen geven aan welke elite dan ook!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)