Alle inzendingen over ouderen

Zover ik in gedachten terug kan gaan in de tijd ben ik me altijd bewust geweest van een aanhoudend, gelijkmatig gestadig sissend geluid in mijn hoofd. Dit is voornamelijk het geval tijdens een toestand van lichamelijke rust in combinatie met een lage hersenactiviteit, hoewel: nu ik dit bijna...

Ik was genodigd in haar rommelige en ongezellige kamer. We schreven: de vroege zomer van het jaar 2019. Mevrouw had haar oude handen meteen al over die van mij gelegd met een gebaar dat alles zei, alles betekende. Later, in de zaal van het Zorgcentrum draaiden de wijzers van de klok aan de wand...

Ze is en was alleen, als kind en later! Er kwam geen kleintje bij en nou is er niks mis met enig kind zijn, maar soms breekt het haar nu op, nu ze zelf al ruim volwassen kinderen heeft, Oma is en mantelzorger voor haar moeder, breekt het haar op, want oud- oma is een wereldmens wanneer er anderen...

We waren bijeengekomen in het Restaurant van het Zorgcentrum dat uitmuntte door kaalheid en armoedigheid. Glazen wanden rezen op en boden uitzicht op arbeidershuizen waarvan de troosteloosheid door de aanwezige gasten niet werd opgemerkt. Vele demente ouderen waren aanwezig en zij werden...

Het lijkt soms in juli dat de herfst al intreedt als er een nevel in de straten hangt en zelfs midden in de stad kan een landelijke sfeer heersen. Zo is daar de boerderij aan de Reitse Hoevenstraat met haar rieten dak waarnaar mijn voetstappen zich vandaag richtten(om daar te komen passeert men een...

De statige, fraaie theaterzaal ligt in Tilburg West ingeklemd tussen andere, minder aanzienlijke gebouwen en vormt dus een dissonant, maar dan in de positieve betekenis van het woord. De senioren die een netwerk vormen, komen er bijeen, vangen elkaar op, beschermen elkaar en tijdens de Bingo...

De lullige, nietige cadeautjes die ik meteen al gewonnen had in de eerste ronde van de "Bingo" zaten in een papieren tasje en bestonden uit twee zakken met snoep, een pak chocoladekoekjes en een nietig, onnozel vetplantje. Het was rumoerig geweest in de grote zaal van Zorgcentrum "Zonnehof" tijdens...

De Merantistraat, een stille zijstraat van de Academielaan ligt in een uithoek van de stad en eendere huizen rijgen zich er aaneen in een sequentie die een ronduit doodse indruk maakt. Deze omgeving vormt het decorum van mijn vroegere, zinloze en tot wanhoop stemmende universitaire "carrière" en...

Het Paasfeest had het Kerstfeest wonderbaarlijk snel opgevolgd. Er was warm weer voorspeld voor Tweede Paasdag en deze voorspelling kwam uit. Rond het stadion van Willem II aan de Goirleseweg, een massief en gigantisch gebouw dat de naam van de voetbalclub pontificaal op de gevel draagt, waren vele...

.....en zo hield Moriaantje, het zwarte knuffeldier van mevrouw, altijd de wacht in haar kleine kamer en zo trof ik hem bij mijn eerste bezoek aan. Mevrouw hield immers zo van dieren en Moriaantje had ze gewonnen in een loterij. Men zegt:"Hoe groter geest, hoe groter beest" en men zegt...

De sneeuw lag hoog opgetast op de straten. Ik vervolgde mijn weg naar het ziekenhuis en neuriede een zacht, melancholiek, sentimenteel lied zoals het eens gezongen werd door mijn allerliefste oma, met de tekst: "Goedenavond, speelman, mijn vader laat vragen of je 't-avond spelen kan voor de kleine...

Zittend in mijn stoel bedacht ik ineens dat gisteren net liggend in bed me de gedachte te binnenschoot om over geheugen te willen schrijven, domweg omdat er zo vreselijk veel mensen dement worden en zijn. Wat zou je doen, als je dingen vergeet, vooropgesteld dat je het door hebt dat je inderdaad...

....en op die avond, na de redactievergadering, raakten we in gesprek: een oudere heer met een uitbundige, witte snor die ik van nabij moest aanschouwen en die hij me haast opdrong en ikzelf. Hij sprak over zijn diensttijd, vijftig jaar geleden en over de heftige wederwaardigheden die hiermee...

Haar flat ligt enigszins afzijdig van de overige bebouwing in de wijk in een bepaald soort luwte, gecreëerd door de solide, stevige muren van het nabije, massieve gebouw van het Zorgcentrum. Mevrouw is een fragiel, tenger oud dametje. Haar zeventigjarige, voorbije huwelijk schermde haar af en...

Ouder wordende personen onder ons hebben nog wel eens de neiging hun frustratie over hun tanende conditie en verslechterende gezondheid van zich af te schrijven. Ook ik heb in het verleden, zij het met een geforceerde berusting, er meerdere keren en kort gewag van gemaakt. Toen ik, nog niet zolang...

Het is net alsof de duvel ermee speelt, maar de laatste tijd schijnt het alsof ik van welke inspiratie dan ook blijf verstoken. Komt er dan opeens en eindelijk iets uit het niets spontaan in me op, dan heb ik de gewoonte om er eerst nog dagen in gedachten mee bezig te zijn. Als ik dan eindelijk het...

Je bent misschien geen levenskunstenaar maar dan toch wel een levensknutselaar …..

Ze had het pakket cadeau gekregen. Er zaten poppetjes in: aankleedpoppetjes die een sterke gelijkenis vertoonden met de Dionne-vijfling. Dus nu knipt zij de poppetjes netjes en zorgvuldig uit. Het moet gezegd worden dat niettemin nog geen spoor van geestesverwarring bezit van haar genomen heeft,...

Ze droeg haar zevenentachtig jaar met waardigheid en humor en, letterlijk gesproken, droeg ze een mogelijk zelfgehaakte baret die steeds van haar grijze lokken scheen af te tuimelen. Ze ging graag mee met de uitstapjes van de "Opstapbus" en babbelde dan honderduit, bijvoorbeeld over haar...

De Gendringenlaan bevindt zich in een uithoek van de stad. Een aardige en vriendelijke buschauffeur, getooid met armbanden en versierselen wijst mij de weg en hij schroomt niet mij onverwacht aan te spreken met "schat". Het zaaltje leunt aan tegen een Zorgcentrum en een eveneens vriendelijke...

De mens is een streber. Hij streeft en streeft door, ook als hij zesentachtig is. De "horreur" van de doodsvertwijfeling, van de existentiële angst, van de immense leegte van de kosmos waarin men wegzinkt als een atoom, van het naakte, bleke skelet dringen niet door in de gezellige, burgerlijke...

Toen ik weer in het Zorgcentrum kwam, legde mevrouw juist de laatste hand aan de bonte harlekijn die ze zelf gebreid had. Een kraag van blauw met wit gemêleerde wol sierde nu zijn hals en de pop was opgevuld met oude panty's. Half blind en doof, vond mevrouw nog moed te werken aan de harlekijn....

Op een vroege wintermorgen, ten tijde van de Rooms-katholieke feestdagen Allerheiligen of Allerzielen, staan twee oudere dames te kleumen voor de deur van de supermarkt en ik ben een van hen. Het is het tijdstip waarop men de doden, die men geen plezier meer kan doen, niettemin op de...

Zo langzamerhand begon ze zich te realiseren dat ze nooit meer de oude zou worden na haar val en de daaropvolgende langdurige revalidatie. Terug dat ging niet meer. Haar joie de vivre had haar val niet overleefd vreesde ze en er was nog niets voor in de plaats gekomen. Haar lichaam kon haar nog...

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening en ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse en mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij...

Bejaarde Annie had haar man naar de huisarts gestuurd, want hij klaagde over slapeloosheid en vermoeidheid. Op de afgesproken tijd kwam hij in de spreekkamer bij zijn huisarts, nog één van de oude stempel. De arts begroette Wout vriendelijk en nodigde hem uit plaats te nemen en...

Ik ben in de huizen van de mensen geweest. Ik ben in hun armelijke woningen geweest. Welke architect ontwerpt zulke huizen? Mevrouw en meneer kijken naar het Wereldkampioenschap Hockey in Beijing. Kortgerokte meisjes vechten om de bal. Daarna is er nog tijd voor mevrouw om tien keer het...

Tot op een gegeven moment was ik het Zorgcentrum, gelegen aan de straat met de onheilsoellende maar wellicht toepasselijke naam ("Kwaadeindstraat") altijd achteloos gepasseerd, te voet of met de bus, maar pas toen ik er mijn werkkring zou gaan vinden, keek ik eens met belangstelling naar de...

Deze keer kan ik er met de beste wil nauwelijks omheen. Ik zal het geloof ter sprake moeten brengen, iets wat ik sinds 2005 slechts enkele keren en in niet meer dan twee zinnen vervat deed, die de situatie of een samenhang in een vertelling moesten verduidelijken. Aangezien wij als gezin zelfs...

Altijd heb ik graag door de straten van mijn geboortestad gewandeld.... Op de tweeëntwintigste september jl. was ik op weg om via de Beneluxlaan het grote Zorgcentrum te bereiken dat bij aankomst hoog voor me oprees met haar sequenties van eendere ramen, waarachter de appartementen van de...