Alle inzendingen over Als kind vermorzeld

(voor Dorothy Parker (1893 - 1967)) Je bent geboren als Dorothy Rothschild op 22 augustus 1893 in Long Branch, 732 Ocean Avenue. Je vader was Jacob Henry Rothschild en je moeder was Eliza Annie Marston. Ze hadden een zomerhuis op het strand. Je moeder was van Schotse afkomst en je vader van Duits-Joodse afkomst. Je woonde in een appartement in…

Zijn laatste geluidloze boodschap werd op miraculeuze wijze ontvangen. "....Mijn kinderen zullen wraak nemen...."…

Ik ben trots op je, mooi kind!…

(voor Édouard Dubus (1864 - 1895)) Je bent geboren als Louis Adolphe Édouard Dubus op 14 juni 1864 in Beauvais, waar de Sint-Pieterskathedraal staat. Jouw ouders waren Estelle Marie Paille en Louis Adrien Edgard Dubus, een rentenier en een voormalige hoofdbewaker van de bossen in Haute-Saône. Jouw opa Paille was de loco-burgemeester van Beauvais.…

(voor John Minton (1917 - 1957)) Je bent geboren als Francis John Minton op 25 december 1917 in Great Shelford in het graafschap Cambridgeshire. Jouw vader Francis Minton was een advocaat en jouw moeder was Kate Webb. Je was de middelste van drie zonen. Van 1925 tot 1932 was je een leerling in Northcliff House in de badplaats Bognor Regis, West-Sussex…

Nadat de Maasstad was vermorzeld onder Duitse bommen gaf het dappere Nederlandse leger zich over. Pas in juli zagen we vader weer terug uit krijgsgevangenschap. Na een poosje moesten we ons huis van de bezetter verlaten en zijn we in Amsterdam gaan wonen.…

Dat wist ik en vroeg me af waarom volwassen kinderen hun ouders mishandelen. "Hebben die ouders hen iets misdaan?" De jonge psycholoog was zijn tekst kwijt. Ik wilde praten, het verhaal vertellen, feedback, een klankbord. Psychologen zijn opgeleid om diagnoses vast te stellen.…

Maar die hebben dan ook nooit de nachtmerrie hoeven mee te maken, die ik als kind heb ondergaan. Ik draag er nog steeds de gevolgen van, het is een trauma dat nooit verdwijnen zal, dat ik nooit verwerkt krijg. Jezelf ermee confronteren, beweren ze! Makkelijker gezegd dan gedaan.…

Want ‘de overheid’ is geen alien van Mars, maar dat zijn onze daar werkende kinderen, neven, nichten en vrienden en daar weer de kinderen van. Kortom het zijn onze medeburgers die politieke ‘terreur’ of de persoonlijke onzin van bij voorbeeld de sprekende robot politicus Henk Kamp moeten vertalen in beleid.…

Het kind klimt op de schoolbank en bouwt zijn ik en schikt zich naar de prikkels die van buiten komen. Het dempt de schok met een grimas. Het beleeft hoe hij of zij verschilt van vriend en vijand. Het kind huilt verweesd en ziet hoe onaf alles is, hoe het venijn lekt langs alle kanten.…

Ze bedacht zich dat ze zich beter druk kon maken over deze arme kinderen dan over eventuele kleinkinderen die nog niet eens geboren waren. Deze kinderen waren voor een klein bedrag per maand te helpen. Vermoedelijk een druppel op de gloeiende plaat, maar wel minimaal 1 kind gered.…

Omdat ik van je hou mijn kind. Ooit hoop ik dat de dag komt dat je dit zult begrijpen. Ik heb je sindsdien niet meer gezien of gesproken. Dit doet me pijn. Ik heb je geschreven dat ik hoop dat je contact houd en dat je je zo af en toe laat zien. Ik hoop dat je dit gaat doen. Je bent mijn kind. Mijn jongen.…

Het was een zwart-wit foto van een jong gezin, vader, moeder en drie kinderen. Ze maakten een gelukkige indruk. Mevrouw De Jong kwam naast me staan en aaide zachtjes over mijn hoofd. “Dat is lang geleden”, zuchtte ze. Het leek of de foto haar terugbracht naar andere tijden. De gedachte emotioneerde haar zichtbaar.…

Kinderen, wat had ik ze graag gehad. Ik was op twee verjaardagen met kinderen, heel veel kinderen. Wat een herrie, wat een drukte, wat een gezelligheid en wat een liefde.…

En mededogen en vertedering bezetten je hart om de ongehoorde roep van de ouderdom, om jouw vader en moeder, eens zo krachtig en vitaal, nu hulpeloos en als kinderen met vragende ogen en handen....…

Voor die kinderen. I sometimes wish I'd never been born at all.(uit: Bohemian Rhapsody van Queen)…

En mededogen en vertedering bezetten je hart om de "ongehoorde" roep van de ouderdom, om jouw vader en moeder, eens zo krachtig en vitaal, nu hulpeloos en als kinderen met vragende ogen en handen.....…

Na deze eerste keer heb ik die plotselinge verantwoordelijkheid niet meer zo gevoeld toen ik mijn andere twee kinderen kreeg. Dat de liefde er alle drie de keren even krachtig en vanzelfsprekend was, toen ik de kinderen voor het eerst voelde, zag, of in mijn armen had, is toch ook bijzonder. Je wilt geen kind om liefde terug te krijgen.…

Omdat ik wilde dat de kinderen een leuke dag zouden hebben, huurde ik fietsen voor ze. Konden ze lekker hun eigen gang gaan. We spraken af elkaar om vijf uur weer te treffen bij de caravan van opa en oma. De kinderen gingen op pad en ik liep terug naar de camping. Uit de verte zag ik dat mijn moeders gezicht nog steeds op onweer stond.…

Maar, als je tot de gelukkigen behoort die niet hun ziel in de Grote Breinvermaler vermorzeld hebben zien worden, of tot degenen die hun ziel later met gevaar voor eigen leven en geestelijke gezondheid hebben terugveroverd, dan zul je veel van dit betoog herkennen.…

Er is een kracht die nooit kan worden vermorzeld. Jij kent het. Blijf daarin. Blijf dromen en strooi verder met nieuwe woorden vanuit de vrije ziel, de vrije geest en tijdelijk het vervolgde lichaam.…

Beider harten waren verbrijzeld en vermorzeld door bitterheid, wanhoop en vertwijfeling en moeder vertelde me het verhaal van haar lange leven.....…

Ze liet zijn hersenen smelten en vermorzelde het kleine hart. Een geluidloze schaterlach ontsnapte aan haar..... Zeven dagen later, bestond er niet EEN heks meer op de hele wereld...Stuk voor stuk op mysterieuze wijze verdwenen. Alle nieuwe heksen overleefden de eerste week van hun magie niet.... Het is nu 700 jaren later.....…

Want wie kan zijn kinderen weerstaan als ze enthousiast, vrolijk en lief je bed als speeltuin gebruiken? Ik niet!…

En dat is er gewoon niet, al een tijd heeft men niet in de gaten dat er niets wordt gevuld met harde woorden, het kind van de rekening wordt overdonderd, terwijl het gewiegd had willen worden. Waar, godverdomme, waar zijn we dat kwijt geraakt?…

Nauwkeurig wordt dit tweetal door het kind geobserveerd. Ze leunt tegen haar vaders knie, draait met haar vingers rondjes in het haar en trapt de zorgvuldig gepoetste schoenen kaal. Ze laat haar blik close-uppen van Sint naar Piet, de zak met cadeautjes en de dreigende roe, tot het vonnis wordt geveld.…

En de wind waait, sedimenten zetten zich af, het kind schept een kasteel op het strand en vindt prachtige schelpen.…

De puberteit begint bij dit soort kinderen al vroeg. En verder zullen we het hier maar niet over die periode hebben. Want wat er dan gebeurt met die kinderen en hun ouders, dat is met geen pen te beschrijven. Wel is duidelijk dat in die tijd het ware karakter helemaal blootgelegd wordt.…

Zoiets doet mijn kind niet in de groep, we hebben hem thuis netjes opgevoed. Gelukkig heb ik het over kinderen die zich onder vier ogen zelf nog enigszins kunnen corrigeren, maar 80 procent van de schoolbevolking kan zonder politie en kamers vol camera’s helemaal niets meer leren.…

Kind, je hebt groot gelijk, God is veel groter dan Hij lijkt!…