Alle inzendingen over Reinier Bakhuizen va

...1912 is er een borstbeeld van jou aan de Kennemerstraatweg in Alkmaar geplaatst, gemaakt door August Falise, een vriend van Sint Titus Brandsma, die veel opdrachten voor hem regelde, zoals Heilig Hart-monumenten.

...veegde hij het scheepsdek aan, boende de vloer van de eetzaal. 's Nachts lag hij in een heel kleine slaaphut. De deur ging dan op slot. Die nachten in dat ongezellige hokje met kale, ijzeren wanden... Waar dacht Reinier dan aan? "Die witte kapel, die ik eens in zo'n koude sneeuwstorm meende...

...te gaan en één rivier te worden. Een rivier, die zich spoedde naar onbekende verte... Dat wekte veel vragen, die nooit zo duidelijk beantwoord zouden worden. Maar ze gaven het besef van eindeloze Wijdte en nimmer eindigende Eeuwigheid. "Dit is toch veel meer waard dan handelen in stenen,"...

...hoogst verbaasde Henrick door zijn hart. 'Hoe vaak moet ik u nou nog zeggen, dat die oppervlakkige schooiers u niet waard zijn?!', roept Maaike tegen de tevreden glimlachende Pellina, die kalm haar jurk weer aantrekt en een vrolijk deuntje begint te pingelen. 'Goed dan, ik zal proberen in het...

...dragen de kist. Protestantse brave lachjes van zelfvoldane geloofszekerheid. Een ontluikende jongeling spiegelt de ironie om deze christelijke poppenkast. De zon schijnt, maar je moet wel een jas aan. De stoet wacht op Bo. Ze schiet haar lila zomerjas aan, lila als de bloemen op de kaart. ...

...niet meer. Vroeger, ja vroeger, ik heb voor dat bedrijf gewerkt en toen kon je inderdaad met zoveel mensen onderzoek staven. Maar als Maurice met een denktank van een paar duizend mannen en vrouwen er jaren geleden al zo naast zat wat betreft de PVV. Drie zetels zouden ze krijgen en het werden er...

...van België tot Nederland, onder het gezag van het Nederlands Koningshuis. Siegfried, denk in het vervolg beter na voor je zo’n dingen zegt. Als je ooit een toespraak geeft en je zegt zoiets luidop voor een grote massa, dan begint er gegarandeerd iemand in het publiek heel luid te...

...van een scherpe pen is het felste wapen dat ik ken.’ (Wellicht deels afgekeken van Jacob Cats?)

...jaren het eclatante eindexamenfeest van de in mijn ogen zozeer bevoorrechte dochter van de genoemde arts...

...winkels. Daar ontfermde men zich dan wel eens om het nog hulpeloze en argeloze kind dat ik was en reikte men mij vanaf de hoge toonbank een stukje kaas aan dat ik dankbaar maar verwonderd aannam.....

...vando deso mak. Pushti kai mak allis. Comador va nush po midor. Ne doek ushda djaf lori bat. Dorit. Bela bori doi ki na. Ashta garisa ni por. Am ni ga ima gado toushari ka dermo. Gako pachau doi keri takot. Toe kol ba ni parko, al tapi nush dar mi alka. Falta ko ma shunti den no patinto...

...des huizes als stralend middelpunt van de uitbundige medescholieren die aan de vooravond stonden van hun veelbelovende carrière en toekomst.

...op onze weg van wieg tot graf? De rozen in de Loudonstraat lijken het bewijs van het tegendeel

...hoede en tot zijn beschikking. Mijn benen vertonen sinds enige tijd een ongewenst "schilderij" van felle rode vlekken dat allerminst geschikt of bestemd is voor een soort van alternatieve tentoonstelling, door mijn huisarts benoemd als "eczeem"; een kwaal die op onvoorziene en voorheen...

...werkt juist averechts van wat er bedoeld wordt. Maar allez hé, wil je even lekker totaal ontspannen en van plezier uit je dak gaan, kijk dan naar 'Flikken Rotterdam'!...

...bij uitstek een allegorie is voor het volstrekt zinloze (als neemt hij een defilé af van een onzichtbaar leger).

...de kasseien door de ijzel en waar jij me zal opvangen? Waar we samen zullen lachen om alles wat was, is en zal komen? En vooral lachen om die andere wereld, die wereld die ons niet kan raken, die wereld waar we even niet bijhoren, waar we buitenstaan. En gaan we samen dat stekende gevoel voelen...

...uitstek een allegorie vormt voor het volstrekt zinloze (als neemt hij een defilé af van een onzichtbaar leger).

...onder dwang moest schoonmaken, de kilte van haar zieke verstand, haar ingeslikte haat voor mijn vader, die ik, vervormd, op mijn brood kreeg.

...(‘Hoor je niet de nachtegaal’), met onbestemdheid (‘Blauwe nacht’), met extase (‘Liever nou’), met geestigheid (‘Maar ja’). Het slotrefrein van ‘Maar ja’ heeft ritmische bijna-perfectie: ik heb me ondertussen toch maar door je laten kussen. Alleen Lenny kan die tien woorden...

...lopen op mijn toetsenbord zodat het geluid van verkeerd aangeslagen toetsen klinkt. Het beeldscherm vertoont strepen en knippers. Enig allemaal. Niet doen, pás op! zeg ik. Dan maar via de fruitschaal naar de papieren servetten. Razendsnel wordt een servet aan repen gescheurd. Née!...

...of er verder nog iets anders onder het bed ligt en dit nota bene ontkennend beantwoord krijgt. “Rien ne vas plus!” Hoor ik in mijn hoofd van slaap naar slaap kaatsen voordat ik bijna van onbegrip bijna tegen de grond ga. Ze mogen en hebben even niets om meer tegen mij in te zetten....

...als u belooft dat u het niet doorvertelt. Ze zijn voor mijn dochter. Jazeker, ook meisjes van zes houden van voetbal. Of in elk geval van plaatjes sparen. De namen van de clubs, de namen van de spelers en de verzamelwoede zitten er al aardig in. Nog nooit vond ze boodschappen doen zo...

...moet doorstaan en aanzien en wakker worden en in paniek niet weten aan welke kant van koorts ik waak'

...Valess? Goedkeurend gemompel alom. Dus werd het Valess. Joris stelde voor maar meteen de kroeg in te duiken. Het was misschien wel wat vroeg, maar men had tenslotte iets te vieren. Al pratend en elkaar op de schouders slaand verdween het gezelschap de gang in. Het stukje namaakvlees bleef eenzaam...

...er nu geleefd wordt moet ik zeggen: 'Jongens van de Witt, jullie zijn decadente watjes geworden.' De Spoorwegen moeten maar weer met stoomlocomotieven gaan rijden of diesels. Wat koester ik een verachting voor de moderne mens. Die al huilt als hij even niet met zijn mobieltje kan spelen....

...moordenaar. Maar het primaat moet bij de staat blijven liggen: dat is van een hogere orde.

...heel goed kijkt, zie je misschien nog zijn nestje, ergens in de plooien van het kleed van die universele moeder.

...komt mijn geloof dan nog boven op dat het Opperwezen van Boven uitziet naar de komst van zijn lijdende onderdaan.

...Etienne Schouppe, ex-gedelegeerd bestuurder van de NMBS en huidig staatssecretaris voor mobiliteit, was nergens te bespeuren. Op zijn website was het al even stil. Bij al zijn bevoegdheden een hele uitleg, behalve bij het onderdeel ‘Spoorwegen’, daar staat niks. Als ’t zo zit,...