Alle inzendingen over Roel Houwink

...de Ene God. Roelof Martinus Frederik (Roel) Houwink is geboren in 1899 te Breda. Zijn vader was een hoge ambtenaar bij de P.T.T., waardoor Roel in grotendeels middeleeuws Middelburg is opgegroeid. Zijn vader kreeg vervolgens een baan in Utrecht, waardoor Roel daar naar het gymnasium ging,...

...Het is gebaseerd op het leven van Anton Kaak. Houwink noemde de geaardheid van Willem 'ganselijk ontspoord'. Velen vonden je roman weerzinwekkend. Vanaf 1924 woonde je samen met Hanna en Truus in de bossen bij Beekbergen, in het nieuwgebouwde landhuis, de Neumshutte. De Mérode logeerde vaak...

...jouw graf in Morlaix. Aan zijn vriend Roel Houwink schreef hij: 'Mijn broederziel Corbière, wiens incarnatie ik misschien ben!'. Hij had net als jou een slordig handschrift en een woest en onaangepast leven, vol prachtige, originele anekdoten. Hij overleed eveneens door tuberculose, op zijn...

...de secretaresse van de schrijver/dichter Roel Houwink, van wie ik ergens een dichtbundel of zelfs meer heb liggen. Roel was dik bevriend met Gerrit Achterberg en Hendrik Marsman. Daar heb ik het een en ander over gelezen. Johanna had o.a. contact met Gerrit Achterberg, Willem de Mérode, Anne...

...en ook een gevangeniscel pal tegenover het kerkhof, waar Roel van Es begraven is. Roel werd 40 jaar.

...de Verdure', geschreven na het rouwproces over Roel en met bepaalde herinneringen uit jouw kindertijd. Het werd gespeeld bij De Korre in Brugge. In 2004 verscheen de gedichtencyclus 'Had ik een groene hagedis' bij uitgeverij Toohesmi in Gent, met tekeningen van Karel Dierickx. Jij overleed...

...portretten van verbaasde mensen. De stijl van Roel was duidelijk somberder dan die van Bjarne. Wellicht had dat met levenservaring te maken. Een andere keer was Bjarne met Bart in het atelier. Het werd een levendige conversatie, maar Bjarne merkte al snel dat Bart aan achterdochtige wanen...

...mogelijk nagenieten!', zegt Redbad, terwijl Roel naar zijn auto strompelt en nog wat zwaait. Een vredige stilte herademt. Ineens is er weer dat eendegekwek en Redbad schrikt op. 'Wil je wel eens van die mooie toren afkomen, snerteend!', schreeuwt hij woedend. De eend ziet hem niet eens en...

...zag om een ander aandachtspunt te belichten. Roel had zijn cynisme niet meer onder controle. Er borrelde voortdurend alcohol in zijn bloed en onderbewustzijn. Waarschijnlijk had hij groot gelijk, en rook zijn rode neus de juiste onraad. Hans knikte gemoedelijk. Hij had ook het een en ander...

...in publiceerden. In 1973 debuteerde Roel met de gedichtenbundel 'Marie Sans Toilette'. In 1975 verscheen 'Appel en Treurigheid' en in 1977 'Mijn stilstaand Woord'. In 1980 verscheen 'Mijn geboomde Vader' en in 2001 'Een Mens Op De Bodem' bij uitgeverij Atlas. In 2003...

...om te schilderen werd gevonden Els, Cor, Roel, Hans, Kevin, Alain, en Bart waren de andere leden en daar kwamen later nog nieuwe leden bij. Bjarne schrok van de verhalen van de andere leden, ze hadden allemaal een problematisch verleden door psychiatrische aandoeningen. Het was...

...is onze Benjamin, Dries". Grappig. Dat vindt Roel ook. Alleen Bas kan er niet om lachen. Hij loopt topzwaar door het leven. Er altijd op uit zijn aller reusachtigste best te doen. Na de pil in ontvangst te hebben genomen gaan onze wegen uiteen en voert mijn pad naar info psycho. "Heel...

Met melk meer Mams!

...meer aandacht voor nodig, stelt liefdesconsulent Roel van Duijn. Van Duijn heeft een scherpe neus voor komkommers, want volgens mij was hij vorig jaar rond deze tijd ook in het nieuws met soortgelijke berichten. Natuurlijk wil ik niemands verdriet bagatelliseren. Het kan een schok zijn als je...

...heeft aangeklaagd. Door het goede voorbeeld van Roel van Duijn deed Wally op 20 oktober 1998 ook een aangifte tegen Nelissen. Wally overleed op 10 april 2005. Hij werd 57 jaar en hij is op de begraafplaats De Nieuwe Ooster in Amsterdam begraven. Op zijn graf staat een kruis van gitaarhalzen,...

...zo nu en dan ook iets zinnigs te zeggen. Roel had zijn cynisme niet meer onder controle. Er borrelde voortdurend alcohol in zijn bloed en onderbewustzijn. Hij was waarschijnlijk intelligenter dan Cor maar hij wilde dat niet laten merken Waarschijnlijk had hij groot gelijk, en rook zijn...

...staat een hoogst interessante nieuwsanalyse van Roeland Termote, getiteld 'Wij hebben die mensen niet nodig'. Je voelt het al, het gaat over de enorme migrantencrisis, die momenteel gaande is in ons superrijke continent. De Hongaren 'trakteren' de vermoeide vluchtelingen op pepperspray en...

...rug hadden door hun psychiatrische handicap. Roel was een sleutelfiguur in het Troebel Water Collectief. Hij was aangesteld om de boel te begeleiden, maar zijn achtergrond van alcoholmisbruik zorgde voor cynisme en sarcasme, waarvan hij zichzelf nauwelijks bewust was. Bjarne voelde zich...

...Antwerpen. In 1988 verhuisde ze met Roel naar Larochemillay, in het departement Nièvre, midden-Frankrijk. Daar schreef ze 'Het land van de vijand' en 'Veertien tinten blauw'. Ze stond zeven keer in Meulenhoff's Dagkalender, door Hans Warren samengesteld. Ze besprak de poëzie...

De regen had iets bijzonders gekregen sinds mijn jarenlange verblijf in Griekenland. Zo vaak regende het daar niet maar als het regende moest ik altijd aan Nederland denken. Vaak zonderde ik me dan af. Dan ging ik op het balkon zitten om naar de hemel te kijken. De eenzaamheid die ik dan voelde,...

In mijn droom sta ik op een tuinpad. Een tuinpad met duizend kleine steentjes, allemaal met eigen kleur en vorm. Deze tuinpad kon rechtstreeks uit zo’n huis- en tuinprogramma komen. Aan de zijkanten van het pad staat een haag van riet met daarachter kleine vijvers met grote oranje vissen. Dit is...

Dit is het verhaal van de koe, het olifantje en de muis. Alledrie bijnamen voor vrouwen die ik liefhad. Zij brachten mij in beroering maar nu ik vandaag terugkijk en die namen, een voor een troetelnaampjes van de ergste soort, opnoem, klinkt het vooral als een slechte mop waarvan de clou nog moet...

De zuid-afrikaanse wijn, die gisteren nog als middel diende om mijn angsten te bedwingen, heeft mij vanmorgen gewekt met een misselijk gevoel. Zo begin ik mijn dag met paracetamol 500 mg en mijn vaste vitaminepillen. Doorgeslikt met een restje kaapse pracht. Ik wilde een gedicht schrijven...

Ik droom soms van een wereld waarin geen verlies bestaat. Een wereld waarin kinderen hun ouders nooit verliezen. Een wereld waarin ouders nooit afscheid hoeven te nemen van hun kinderen. Het is een mooie wereld, maar een wereld die alleen maar bestaat in mijn dromen. Of tenminste: hij bestaat...

Wat is dat toch met ex-vriendinnen? Hoe verder je uit elkaar groeit, hoe vreemder het wordt om aan ze terug te denken. Ik was vier jaar samen met mijn eerste vriendin. We gingen naar York, Edinburgh, Parijs. We gingen de wereld rond. We woonden twee jaar samen. Er ging geen nacht voorbij dat ik...

Ik durf niet te zeggen dat de wereld gek geworden is. Ik zei het al te vaak en ik geloof dat de kracht van een dergelijke zin wegslijt. Als een scherp mes waarmee je net te vaak een steen hebt trachten te snijden. Als de wereld niet gek geworden is begrijp ik nu.nl niet. Ik lees er dagelijks de...

Terwijl ik met mijn Honda voorzichtig rond de 120 kilometer per uur probeer te rijden, omdat ik het gevoel heb dat ik vandaag geflitst ga worden, zie ik de grote blauwe borden, met daarop plaatsnamen en afstanden, aan me voorbij schieten. Die wegwijzers maken het reizen overzichtelijk. Zonder die...

In 1948 voerde een blanke minderheidsregering in Zuid-Afrika een wettelijk gesanctioneerd systeem van rassenscheiding in. 'Apartheid' ging het heten, een woord dat Jan Smuts (die minister-president werd in 1919) voor het eerst gebruikte in 1917. In zekere zin was Apartheid een uitbreiding van de...

Ik moet bekennen dat ik wist dat het waarschijnlijk onze laatste nacht zou worden. De hele wereld leek samen te spannen om het aan me duidelijk te maken. Die nachtelijke mist die er ineens was, maar ook die ritmische zinnen die je maakte. Het deed me denken aan een dramatisch einde. Een einde...

Toen ik je daarstraks in de bus zag zitten wist ik dat ik je wilde bellen. Ik deed het niet. Ik stelde het uit tot vanavond. Ik heb je net opgehangen. Nu schrijf ik je al weer deze brief om mijn excuses te maken. Zo blijf ik weinig daadkrachtig: Ik kan praktisch niets doen zonder dat het me spijt....