Gelukkig zag Paul Verlaine een gedoemde dichter in jou
(voor Tristan Corbière (1845 - 1875))
Je bent geboren als Edouard-Joachim Corbière op 18 juli 1945 in Ploujean, nabij Morlaix, Bretagne. Jouw vader Édouard Corbière was een populaire schrijver van marineverhalen en jouw moeder Marie-Angélique-Aspasie Puyo stamde uit een oud-adellijk geslacht. Vanaf jouw kindertijd leed je aan astmatische bronchitis en reumatiek, waardoor je het grootste deel van jouw leven afgezonderd in Bretagne leefde. Het laatste deel van jouw leven verbleef je in het schildersmilieu van Parijs, wat jou enorm beïnvloedde.
Jouw vader (1793 - 1875) was zeeman/scheepseigenaar/schrijver/journalist. Hij was bekend door zijn novelle 'Le Négrier'. Jouw neef Émile Joachim Constant Puyo was een beroemde fotograaf. Van 1858 tot 1860 studeerde je aan het Imporial Lycée of Saint-Brieuc, terwijl je diep depressief werd, ook door jouw reumatiek. Je gaf jouw ouders de schuld van jouw depressie, omdat zij jou in herstellingsoorden stopten, ver weg van familiaire troost en affectie. Door jouw moeite om harde discipline te accepteren, werd je anarchistisch en sarcastisch.
Op jouw 18-de ging je vaak uit varen met de oude schipper Bellec. Je was lang en mager en je had een grote, kromme neus. Men noemde jou een 'levend lijk'. Je scheerde jouw wenkbrauwen eraf en je verkleedde jezelf als tuchthuisboef en bedelaar. In Rome ging je in een rokkostuum de straat op, met twee ogen op jouw voorhoofd geschilderd, met een mijter op jouw hoofd en met een met linten versierd varken aan de lijn. Met die mijter en een bisschoppelijke soutane stond je eens op het balkon van jouw ouderlijk huis en zegende jij de verbaasde, geschrokken, toegestroomde menigte. Met een vriend joeg je een keer een groep gelovigen uit een kerk in Roscoff weg, door met vuurwapens te schieten, uit irritatie over het koorgezang.
Zonder dat jullie het van elkaar wisten, werkten Arthur Rimbaud, Comte de Lautréamont en jij aan een grote breuk in de Franse poëzie. Je parodieerde vooral de Franse romantici. Je maakte vele, getekende karikaturen, vooral van jezelf. Je was verliefd op de Italiaanse actrice Armida-Josefina Cuchia, de maîtresse van de Parijse graaf Rodolphe de Battine. Met hen ging je vaak in jouw kotter uit varen. Je maakte geen kans bij haar, ook omdat je foeilelijk was. Je reisde hen achterna naar Parijs, waar je van 1872 tot 1874 verbleef. In 1873 verscheen jouw eerste publicatie in het boulevardblad 'La Vie parisienne'. In 1873 verscheen jouw dichtbundel 'Les Amours Jaunes', wat door jouw vader is betaald. Het is aan jouw vader opgedragen.
Jouw bekendste gedichten zijn 'Le pardon de Sainte Anne', waarin je over de Bretonse folklore schreef, en 'La litanie du sommeil', een gedicht van 300 verzen, waarin je de wereld van slaap en droom beschreef en wat André Breton later als de voorbode van het surrealistische schrijven, het écriture automatique, bestempelde. Je dronk veel, je at slecht en je kleedde je te luchtig. In december 1874 ben je bewusteloos in jouw kamer gevonden. Je had reuma en een longontsteking. Terug in Morlaix heeft jouw moeder jou tot het bittere einde verzorgd. Je overleed op 1 maart 1875 in Morlaix door tuberculose. Je werd 29 jaar en je bent in Morlaix begraven.
Paul Verlaine plaatste 7 gedichten uit 'Les Amours Jaunes' in zijn boekwerk 'Les Poètes maudits' uit 1884. Hierdoor ben je door de symbolisten als één van de meesters erkend. Later werd je herontdekt en door de surrealisten als een voorloper gezien. Je had een minachting voor romantisch sentimentalisme en je schreef uitzonderlijk modern. Je werd o.a. zeer geprezen door Ezra Pound en T.S. Eliot, die sterk door jou zijn beïnvloed.
Wie ook sterk door jou beïnvloed is, is de grote, Nederlandse dichter Jan-Jacob Slauerhoff, die 'de Friese Rimbaud' genoemd werd. Hij vertaalde 5 van jouw gedichten in het Nederlands en hij schreef enkele van zijn gedichten in jouw stijl. In augustus 1923 bezocht hij in grote eerbied jouw graf in Morlaix. Aan zijn vriend Roel Houwink schreef hij: 'Mijn broederziel Corbière, wiens incarnatie ik misschien ben!'. Hij had net als jou een slordig handschrift en een woest en onaangepast leven, vol prachtige, originele anekdoten. Hij overleed eveneens door tuberculose, op zijn 37-ste, net zo oud als Arthur Rimbaud.
Geplaatst in de categorie: idool