Alle inzendingen over UMCG

Hopelijk brengt het Forum niet dezelfde ellende teweeg als waaraan ik moest denken toen ik vanuit het UMCG ernaar keek. Natuurlijk moest ik gelijk denken aan het oudtestamentische verhaal verbeeld op die prent en zoals beschreven in Genesis 11: 1-9, over die grote toren: De Toren van Babel.…

.' 'Ik zal je uit de droom helpen, het was een chemokuuroord en het zit in het UMCG en ik ga er nog meerdere keren heen.' Heb Jan daarna uitleg gegeven over het hoe en waarom. Hij schrok en ik verontschuldigde me om het hem op deze zwartgallige manier duidelijk te hebben gemaakt. Even was het akelig stil en toen brak de zon door.…

Kort geleden ben ik, op bezoek in het UMCG, er eentje tegengekomen. Het steentje lag ergens op een richel. Eerst dacht ik nog, wat is dat toch en toen wist ik het – dit is dus zo’n ‘happy stone’. Inderdaad leuk, op het keitje was een leuk lachend gezichtje getekend.…

Mijn vrouw was buiten bij de ingang van het UMCG gaan zitten – het zonnetje scheen – en de taxi zou haar over een klein half uurtje komen halen. Tijd om nog even een broodje op te peuzelen. Bij de uitgang hangen altijd duiven rond die op mensen zoals zij loeren, in de hoop een paar broodkruimels te scoren.…

Vandaag moet ik voor controle naar het UMCG. Dan zet ik de auto neer op een P+R plek in Haren, en stap op de bus, de meest snelle en verstandige manier om er te komen, zonder in de stadsjungle verstrikt te raken. De buschauffeuse vraagt waar ik heen moet. ‘Deze bus gaat toch naar het UMCG? Ik dacht dat het een vast tarief was.’ Nee dus.…

Vandaag weer voor een klein checkupje naar het UMCG en het oordeel erover aanhoren. De taxi is extra extra vroeg dit keer in verband met de werkzaamheden in het centrum van Groningen. Ja zei de chauffeur: ‘Ik moet ook nog een klein jongetje ophalen uit een naburig dorp.…

(De professor heeft voor de publicatie van zijn bevindingen een flinke schrobbering van het UMCG gekregen omdat hij de privacy van mevrouw Van Andel - die geen kinderen naliet - zou hebben geschonden.) In mijn omgeving ken ik mensen die op den duur mee zouden kunnen gaan doen aan de slijtageslag om oudste Nederlander te worden.…

Ik voelde na het gesprek met de betreffende mevrouw geen pijnlijke steek in mijn rug, ik bloedde niet, ik strompelde niet zieltogend richting het UMCG terwijl het mij zwart voor de ogen werd en ik rochelend nog om hulp vroeg. Ik groette haar vriendelijk en zocht een gesprek met iemand anders op dat plein.…

Nu wonen we allemaal in Groningen, dus was het ook een kleine moeite om even langs het UMCG te gaan, maar ik weet zeker dat het mij niet gelukt zou zijn zo vaak op bezoek te komen als ik naar Utrecht had gemoeten. Ik moet ook werken, nietwaar. Hetzelfde geldt voor zussen, vrienden en buren. Mijn moeder had wel een poging ondernomen.…

Hij denkt aan zijn zus die op de IC van het UMCG, vijfhonderd meter van zijn terras vandaan, in veel te warme pakken op haar tandvlees loopt om de volgende patiënt te verzorgen. Ze heeft een jaar lang nauwelijks een dag vrij gehad en vakantie al helemaal niet.…

Goed anderhalf uur later lag ik op de spoedafdeling van het UMCG, want het was ook nog eens de acute vorm. Het was een keiharde klap voor m'n kop, maar de berusting omarmde me toch vrij snel. Mijn wereld was zo’n vijftien jaar geleden al ingestort toen bleek dat ik een erfelijke hartspierziekte had.…

Zodra ik de afdeling Hematologie van het UMCG Groningen oploop valt het woord ‘maraboes’ me in. U weet wel die niet echt sympathiek ogende Afrikaanse ooievaars. U kent ze vast wel met van die er eigenlijk niet bijhorende kale koppen en enge nekjes. Ook borrelt de naam van die enge hobbit sméagol Gollum bij me naar boven, die enge grote ogen.…

Oei, dat is vervelend, ik moet ze eigenlijk wel hebben anders moet ik ze overmorgen maar uit het Groninger UMCG halen. Dan ben je nog niet jarig, het is een behoorlijk eind rijden en nog eens een hele poos wachten in de apotheek en het Julianaplein, de belangrijkste toegangsweg ligt er weer eens opgebroken bij.…

Vanuit het UMCG, waar ik voor controle was, belde ik naar mijn vrouw dat ik er weer aankwam. Over zo’n veertig minuten ben ik weer thuis, tenminste als er niet teveel files zijn en de boeren geen acties houden. ‘Goed dan bereid ik de maaltijd met spruitjes alvast voor,’ zei ze.…

In principe had ik geluk dat ik de twee afspraken die ik deze week in het UMCG had op een dag kon afhandelen. Helaas was de een ’s morgens vroeg en de andere halverwege de middag. Dus besloot ik in de tussentijd maar even in de binnenstad te kijken. Het was dinsdag – marktdag.…

Even ter inleiding van het vervolg, ik ben de drager van een genetische overdraagbare hartafwijking en het UMCG Groningen (een of andere werkgroep) wil daar verder onderzoek naar doen.…

Zoals ik het in dat verhaal vertel, heb ik na enkele tientallen jaren contact gezocht naar aanleiding van een erfelijkheidsonderzoek van het UMCG Groningen. Hij zei destijds dat hij wel eens langs zou komen op de fiets. En daar was ie dan in zijn auto, gelijk had hij, want het was hondenweer. Leuk een neef op bezoek, is me nog nooit overkomen.…

Op al mijn reisjes naar het UMCG treft je van allerlei types aan. Een klein schetsje van het soort. Het type dat je begroet, de deur voor je open houdt en daarna bijna niets meer zegt. Soms is het dan iemand die misschien toch het verkeerde beroep heeft gekozen.…

Toch ben ik het afgelopen weekeinde per ambulance met hartritmestoornissen naar het UMCG afgevoerd. Gelukkig konden ze het probleem verhelpen en voel ik me nu al weer ietsje beter. Wat het bedenken van het slot van het bovenstaande verhaal betreft was het toch al of niet een ingeving voor wat er komen ging?…