Alle inzendingen over Wiebe Troelstra

Terwijl het flink sneeuwde, fietste Wiebe Troelstra langs de kolossale, witte landhuizen in het bosrijke Oranjewoud. Naast zijn baan als fietsenmaker ging hij als vrijwilliger voor het Oranjefonds op pad. Zijn vrouw Trijntje vond het gekkenwerk en zeker tijdens deze strenge winter, maar hij wilde wel eens wat anders dan aan fietsen sleutelen.…

Hij werd zwaardepressief en daarnaast ook nog eens smoorverliefd op Lobke Troelstra, de charmante verkoopster in een beeldige kledingzaak. Soms stond Wiebe dronken aan de overkant van de Voorstraat en maakte hij gekke bekken en stootte hij raar met zijn onderlichaam.…

Zo is Wiebe. Wij weten niet beter. De man van de fiets staat op en grijpt Wiebe bij zijn keel. Pas als ik hem uitleg aan welke ziekte Wiebe lijdt, bindt hij iets in. ‘Man o man,’ roept hij verontwaardigd. ‘Zo’n idioot hoor je toch levenslang op te sluiten?’ Zit wat in.…

Maar toen de SDB besloot de parlementaire weg te verlaten en daarmee de democratie de rug toekeerde, was Troelstra één van de twaalf mannen die de Sociaaldemocratische Arbeiderspartij (SDAP) oprichtte. Troelstra zou daarin met vallen opstaan uitgroeien tot onbetwiste leider.…

Wat hoorde Wiebe nou? Ze had het over dominee Wiggersma. “Hij is door de politie opgepakt want hij kon niet met zijn tengels van zijn 14-jarig buurmeisje afblijven,” hoorde Wiebe haar zeggen. Wat…...dit kon niet…..dominee Wiggersma die laatst nog bij Wiebe op huisbezoek was geweest….. dat kon Wiebe niet geloven…..zo iets deed de dominee niet.…

Bij mijn buurman Wiebe die relatief autistisch is. O...My...God! Het is een man met een pet op. En een jasje waarop “Gemeente” staat. ‘Ik zoek de eigenaar van het grof vuil dat daar op de hoek staat,’ legt hij uit aan Wiebe die open doet. ‘Nee hoor,’ antwoordt Wiebe. ‘Wat, nee hoor!’ Het klinkt verongelijkt.…

Want weet je wieb, ik zit een beetje met het feit dat; voor de buitenlanders die ONZE nationaliteit niet hebben, daar WIEB trek je de knip wel voor open, maar als het gaat om je eigen volk tegemoet te komen, dan krijg je het ineens niet door de eerste en tweede kamer.…

Zo begon Wiebe ook.…

Het lege schoolplein vermoeit me, maar opeens schieten mijn vrienden te voorschijn, Auke, Caesar en Wiebe. Na onze opscheppersverhalen lopen we richting de jachthaven. Auke heeft niet veel zin, Wiebe ziet er ook niet enthousiast uit, maar Caesar en ik trekken de kar. 'Wat gaan we daar doen?', vraagt Auke bangig aan Wiebe.…

Wiebe veegt zijn handen af, gaat weer op één been staan en zegt: ’dat doe ik anders nooit hoor. Alleen als honden vlooien hebben.’ Dat logische denken van Wiebe. Wordt nog steeds te veel onderbelicht..…

Wiebe beeft en rilt van angst. De eerste die hem vindt, is de buurvrouw van Okke. Ze roept naar de anderen, terwijl Wiebe het zwaard tussen haar ribben steekt. 'Godver, vuile, vuile...' 'Zeg het dan!' 'nicht!'. Wiebe trekt het zwaard uit haar en dan verschijnt de kruidenier en ook hem rijgt hij aan zijn degen.…

Samen met mijn oude schoolvriend Wiebe, een licht autistisch persoon met de milde neiging om te irriteren en te choqueren, zit ik in the middle of nowhere, in een oud Kerkje waar ik graag een meditatieles wil geven. 'Mooi kerkje toch?,' zeg ik rondkijkend. 'Zeker,' reageert Wiebe.…

Wiebe:“ik ga mijzelf als fokstier aanprijzen”. Wiebe schreef op de datingsite ook een profiel over zichzelf. Omdat hij niet begrijpt waarom er na twee maanden nog geen enkele reactie is geweest, vraagt hij onze redactie er eens naar te kijken. Met stijgende verbazing lezen wij zijn profiel: “Hallo, ik ben Wiebe...…

Nou, we kregen zéker een premie: ik kreeg een mail van Wiebe : “Dank je, kloteklapper van Gellekom!” Slechts één schuttingwoord. Voor Wiebe een overwinning. Voor ons een goudgerande premie.…

Uiteindelijk had Wiebe toch nog 6 jaar in dat huis gewoond. Het waren eigenlijk geen onaardige mensen en dat ze wel eens veel lawaai en ruzie maakten, waarbij ze elkaar voor kankerlijer en kuthoer uitscholden, daar stoorde Wiebe zich niet al te veel aan, eigenlijk vond hij het wel vermakelijk.…

, vraagt Teun ineens aan Wiebe. 'Dat zal een hele kluif worden', antwoordt Wiebe, 'maar we zijn het zeker aan de volgende generaties verplicht, het is een grote schande, dat wij de aarde op zo'n extreem vervuilde manier achterlaten!…

‘Nee, Wiebe. Daar heb ik niets over gehoord.’ ‘Het is toch echt zo. Hij zat met een stel illegale strijkers op de eretribune. En nu we het toch over Feyenoord hebben. Weet jij wat het resultaat van het kampioenschap van Feyenoord was?…

Als de kat door een oogziekte aan één oog blind geworden is, wordt hij door dierenarts Wiebe geopereerd en krijgt een kunstoog. Martin voorziet volgens plan het oog van een microchip-camera.…

Gister kwam mijn buurman Wiebe thuis van vakantie. Wiebe lijdt aan het syndroom van schriftelijke gilles de la tourette en scheld via email iedereen de huid vol. In de tuin vroeg ik hem hoe zijn vakantie was geweest.’Kut,’ zegt Wiebe. ‘De brochure toonde Goddomme wit zand maar het was eerder aan de gele kant. En dan de keuken van mijn huisje.…

Beter niet gelovig dan goedgelovig.…

Als alles in het leven meezit, kun je niet omgaan met tegenslagen.…

Liever één goede vriend, dan tien vage vrienden.…

Sta liever positief in het midden van het leven dan passief aan de zijlijn.…

Een pessimist is iemand die het donker inziet,een optimist is iemand die kleuren kan onderscheiden.…

Beter iemand de oren van het hoofd kletsen, dan een klets om je oren krijgen.…

Zowel huilen als lachen zijn emoties die naar mijn mening dicht bij elkaar liggen. Want tijdens een rouwdienst viel een kunstgebit op mijn schoot van iemand die een niesbui kreeg. Tja.............…

Als je zegt:"Straks doe het het", dan is straks al gauw nù. Het is maar welke prioriteiten je stelt.....…

De grootste overwinning is verleidingen weerstaan.…

Ik heb liever een zinvol gesprek dan zinloos geweld.…

Je bent geboren om te sterven.…