Alle inzendingen over Zeearend

De oude zeearenden bleven op het kleine eiland wonen, waar het zuiverste beekje van de wereld stroomde. Als ze hun vleugels in de frisse stroom wasten, voelden ze zich als herboren.…

De zeearend had immers geen beschikking over een dodelijk geweer. Als de valse moordenaar geen geweer had gehad, had hij het gevecht op leven en dood zeker van de edele zeearend verloren. En dat weet hij, gek genoeg. Hoe laf kun je zijn?...…

staarten, onzegbaar lief en kwetsbaar; een slang die de kop met de trillende tong tastend heft in alle richtingen boven het ineengestrengelde, lange, bonte lichaam; een leguaan: de bek verstard in een aandoenlijke "glimlach" (hij weet met zijn schubbige lichaam geen raad): de kameleon, kleurig symbool voor aanpassingsvermogen; de zwart-witte, trotse zeearend…

Thomas keek omhoog en zag een grote zeearend boven hem vliegen. De zeearend is een grote vogel, ook wel vliegende deur of vliegend tapijt genoemd, met een spanwijdte van twee meter vijftig. Hij volgde de vogel en liep zo ongemerkt over het water waar het land, de dijk en het slik ophielden.…

Daar kwam opeens een zeearend aangevlogen. De aalscholver maakte razendsnel dat hij weg kwam, vloog harder dan ooit tevoren. Daarbij liet hij het verhoopte hapje vallen. Maar Hubert viel niet op stenen, maar in het water. Het was een klein meertje, door rotsen omsloten. Plomp!…

Zelfs een kraanvogel heb ik zien overvliegen en ooit heb ik de zeearend gespot. Verder nog boommarters, hermelijn en vorig jaar heb ik eindelijk de vos in levende lijve gezien Hij sloop enigszins beschut achter de schaaldelen van de afrastering met het weiland van de buurman en waande zich even onbespied.…

Indianen beschouwen de veren van de roodstaarthavik als heilig, net als de veren van de Amerikaanse zeearend en de Gouden steenarend. Na jouw afstuderen aan de Tamalpais High School studeerde je aan het Mills College in Oakland, Californië. Daar behaalde je een bachelordiploma in de biochemie.…

Voor mijn beslagen vensterraam staat een zeearend die mij gebaart op zijn rug te gaan zitten. Door het grote tumult en watergeweld heen kan ik nog net horen hoe hij me toesnerpt: -Jij waterman, met jou is het water naar de zee dragen. Ik hou me vast aan z’n lange verentooi, blij met zoveel erbarmen en we stijgen op.…