Alle inzendingen over alive bij Pauw & Wit

Ze was bij de sensatierakkers Pauw en Witteman, een gerijpte, Spaanse kunstschilderes, die vele malen Frida Kahlo en Coco Chanel heeft geschilderd, de diverse doeken voor grof geld heeft verkocht, zelfs vier aan de vrouw van Joop van den Ende.…

Een knalrood Keith Haring-achtig beeldje vormt de letters 'Alive'. Ik glimlach en neem deze herinnering ter harte, terwijl ik naar mijn kamer ga. Slapen.…

Jeroen Pauw is een marionet van de rechtse opiniemakers en verder maar een slappe zak. De pronkende pauw Jeroen Pauw is een grote bedrieger, die volop aan volksverlakkerij doet, net als VW. Hij gaat steeds minder de diepte in, omdat hem dat goed uit komt, gezien zijn oppervlakkige, algemene belangen.…

Staatssecretaris Martin van Rijn bij Pauw, dinsdagavond. Vader van Rijn heeft in niet mis te verstane bewoordingen de pers geïnformeerd over hoe het werkelijk toegaat in het verpleeghuis waar hij zijn vrouw dagelijks bezoekt.…

Dus is de poging van Pauw om het toch nog in goede banen te leiden, enigszins terecht. Het is echter wel erg dat dit moet.…

Jeroen Pauw is na zijn samenwerking met Paul Witteman veranderd in een maniakale slijmbal, een onverbeterlijke ijdeltuit en een door de overheid ingezette, politiek correcte, braafburgerlijke robot met quasi-wijze oneliners.…

Bij Pauw & Witteman, de Knabbel en Babbel van het Publieke bestel, schuift minister van Defensie Kamp aan. Kamp! Je zult Minister van Defensie zijn en Kamp heten. Dat verzin je toch niet? Waar ik woon hebben wij een slager die Runderkamp heet. Hoe krijg je het gecombineerd! Pauw: ‘Defensieminister van Amerika Rumsfeld is opgestapt.…

Ze mengde zich niet uit zichzelf met de andere gesprekken en ze zat daar maar wat zielig en verlaten met haar glas witte wijn. Als ze wel wat zei, dan schrok ze van de antwoorden van anderen en schoot ze zenuwachtig en onzeker in haar doorzichtige schulp. En ze bleef maar zo droevig kijken. Ik kreeg zin om haar te omarmen.…

's Morgens kwam ze aan het ontbijt in hemelsblauw en voor koffietijd verkleedde zij zich gauw in een grasgroene jurk met witte stippen en een kleurige riem met gouden gloed. 's Middags ging zij vaak uit rijden in een rode rok en met een roze hoed en zij verfde haar lippen oranje, want ze hield heel erg van franje.…

Woest was ik en dat ben ik echt niet gauw. Het leek of ik in een soapserie terecht was gekomen. En ik had helaas niet de rol van kwade genius. Kan een mens zomaar iemand uitschelden, woorden verdraaien en vervolgens in één adem zoete broodjes bakken? Het maakte me misselijk en ik voelde mijn benen trillen, mijn maag keerde zich bijna om. Vastbesloten…

Op 12-jarige leeftijd moest ik eens heel vroeg naar school, ik had geen idee waarom. Op school aangekomen stond het hoofd der school al op mij te wachten en wenkte dat ik snel moest komen. Verwonderd zag ik dat er verder geen kinderen op het plein waren en de meester liet mij binnen in het kamertje. Dat kamertje was het heilige der heilige, dat alleen…

Op een mooie zonnige morgen werd ik mij bewust van een uit de hand gelopen conflict. Nu hoefde ik me er niet noodzakelijkerwijs mee te bemoeien, maar enige bemoeizucht kan mij niet ontzegd worden en dus stapte ik kordaat erop af met een houding van: laat mij dat varkentje even wassen! Waar ik de euvele moed vandaan haalde en wat mij verder nog bezielde…

Ik had haar wel voor mijn verjaardag gevraagd, maar mijn moeder had gekozen voor een Cindy, met kort wit haar en kledingmaat 46 en schoenmaat 42, ter vergelijking Barbie met krap maatje 36 en schoenmaat 36 en prachtig lang en blond golvend haar.…

Eindelijk was het dan zover, ik mocht weer eens rijden voor korfbal. Ik was redelijk op tijd gevraagd, dus dat was geen probleem. Het probleem was dat er meer chauffeurs nodig waren en die bleken er niet te zijn. Dat wil zeggen dat dachten enkele bezorgde leden en met moderne technieken gingen zij op eigen houtje een en ander regelen. Er werd wat…

Ach, ze wilden zo graag een poes en riepen: Hè, mam, toe nou! Ah, waarom nou niet? Nou, dat was voor mij helder en klaar, ik had geen zin in een klein vies katertje dat steeds maar overal op of tegenaan pieste. Nee, voor mij hoefde het helemaal niet! Maar ja, zij waren met twee en verbazend vasthoudend. En op zekere dag, vermoedelijk in een vlaag…

Okee, ik zal het maar eerlijk opbiechten. Het viel allemaal niet mee, want we moesten er een half uur van tevoren zijn en er stond al een enorme rij te wachten. Het schoot ook allemaal niet op en bovendien was het koud en het begon te miezeren, daar werd ik dus niet vrolijk van. Ik had onmiddellijk spijt dat ik gekomen was, maar toen begon een aantal…

Het derde loket Administratie bijhouden is niet echt mijn favoriete bezigheid, daar heb ik het volgende op gevonden: ik heb een map aangelegd ‘Nog te doen’. Dat geeft een opgeruimd gevoel totdat de map bijna uit elkaar barst. Dan geeft het weer rommel die nodig opgeruimd en uitgezocht moet worden. En daar gaat het meestal mis, ik krijg bijvoorbeeld…

Tien lege dozen heb ik om te vullen en ik kijk wanhopig om mij heen, waar zal ik beginnen? Verstandig lijkt me in de keuken en daar neem ik een aantal pannen, borden, soepkommen en bekers en stop die samen met handdoeken en theedoeken in de eerste doos. In de kast in de kamer liggen liedboeken en bijbels, een naaidoos, veel foto’s , een verbanddoos…

Wat hebben we er naar uit gekeken, wat werd er gemopperd over het weer. Zo slecht was het nog nooit eerder geweest. En ik optimist bleef maar herhalen: dat houden we nog te goed! Had ik mijn mond maar gehouden, want ik geniet van een zonnetje in mei. Laat mij een uurtje in de zon genieten en ik ben bruin. De verdere zomer kunt u mij in de schaduw vinden…

Ze waren veel te vroeg thuis en stonden plotseling voor me met een grijs met wit tijgertje. Met de mededeling dat ze niet anders konden, of ze hem mochten houden. Toen ik weigerde, viel hun mond open van verbazing. Ogen vol verdriet en vol verwijt werden op mij afgevuurd.…

Na onze reis door Zuid-Engeland aanvaardden wij de terugreis. We werden om tien uur aan de Ferry verwacht, waren dan ook ruimschoots op tijd. We konden om negen uur inschepen. Dat viel mee en ik haalde opgelucht adem. De overtocht verliep vlot, er was weinig wind en weinig deining. Iedereen hing op de banken te lounchen, hoewel dat woord toen nog…

Door Nederland zwerft een aantal journalisten met €5 op zak, misschien wel met meer, maar ze mogen per dag niet meer besteden dan genoemd bedrag. Ze testen de gastvrijheid van de Nederlanders en schijnen van deze en gene boterhammen, drank, chocoladerepen en fruit te ontvangen en ritselen hier en daar een slaapplaats. Onder het artikel dat ze elke dag…

Verpakkingen per 24, 12, 8 of 4, grauw, wit of met een printje? Een hondje, schelpje of vogels? Pasta! Macaroni, spaghetti, mie, noedels, viergranen, tweegranen of gewoon? Huismerk of toch een ander?…

Kleine Anne kwam op vier-jarige leeftijd naar de basisschool. Het meisje had prachtig lang haar, golvend en gitzwart. Ze had een hele lieve verlegen gimlach. De eerste schooldag werd ze door haar vader en broertje Andreas gebracht en ze maakte kennis met kleuterjuf Marleen. Die zei dat ze blij was, dat Anne bij hen in de klas kwam. "Zeg maar, dag…

Anne kwam in een combinatieklas, een heel kleine groep 3, groep 4 en groep 5. Over de problemen van Anne had juf Ina van haar collega Marleen gehoord en Ina kende Anne en haar broer Andreas en haar jongere zusje Alice, want ze woonden bij haar in de buurt. Juf probeerde haar aandacht over alle 3 de groepen te verdelen, maar de meeste aandacht ging uit…

Anne kwam in een combinatieklas, een hele kleine groep 3, groep 4 en groep 5. In het begin deed Anne niet mee met het lezen, dus vroeg juf haar mee te doen. Vervolgens vroeg juf Ina haar om met haar mondje de letters en het woord te vormen, zodat juf kon zien dat ze met de klas meedeed. Zonder geluid. Boekjes gingen mee naar huis en daar liet ze horen…

Terwijl ik een tijdlang een uitgekiend aankoopbeleid heb gevoerd, witte en gekleurde, effen en met ruit of streep of stippel, lichte en donkere. Alles in de hoop om ze uit elkaar te houden, maar nee na verloop van tijd weet ik niet meer aan wie wat toe behoort.…

Vroeger, ja, toen was ik zo lenig als een aap en gracieus als een gazelle, maar plotseling is dat verleden tijd. In de zomervakantie bezocht ik samen met mijn dochters Rome. Een prachtige stad met veel bezienswaardigheden, omdat ons hotel zich nabij het centrum bevond, waren wij van plan veel te lopen, want wie wandelt, ziet meer. Alleen voor het bezoek…

Toen we arriveerden, konden we meteen de chips ophalen evenals de smetteloos witte badjassen en handdoeken. Vol verwachting betraden wij het serene en subtropische zwembad, zo geheel anders dan het koude wedstrijdbad dat we gewend zijn. Oké, normaal gaan we baantjes trekken, maar vandaag niet.…

En nu zitten Pauw en Witteman er weer. Saai! Van de week met een gast die een halve voetbal op zijn knar had staan en vond dat wij ons niet moesten bemoeien met de steniging van een vrouw in Iran. Mevrouw Painters reactie sprak mij aan: die halve zool heeft toch echt zijn recht op zuurstof verspeeld!…