Alle inzendingen over eenzaamheid verleden ontmoeting

...van haar huishoudelijke werkzaamheden voor mijn overleden moeder altijd al grenzeloos verwonderd (ik was immers ongetrouwd en studeerde toen nog) en de jaren doemden voor mij op. Jaren van sfeer, huiselijkheid en feestelijkheid, van ogenschijnlijke kameraadschap en saamhorigheid in mijn goede,...

Op mijn dagelijkse boodschappentocht door de AH, werd ik aangesproken door een man uit een ver buitenland. Een gangpad eerder had ik hem, in een mij onbekende taal, al heftig met zijn vrouw horen discussieren. Hun kar, met als frontman op het rekje een dik jongetje met een lollie, was gevuld...

...kennelijk opgelucht, haar hand ten afscheid en zij verklaarde mij bij een eventuele volgende ontmoeting te zullen trakteren op een kop koffie.....

...werkzaamheden voor mijn inmiddels overleden moeder altijd al grenzeloos verwonderd had (ik was immers ongetrouwd en studeerde toen nog) en de jaren doemden voor mij op; jaren van sfeer, van huiselijkheid, van schijnbare saamhorigheid en kameraadschap in mijn goede, oude, ouderlijke...

...tenslotte, kennelijk opgelucht, haar hand ten afscheid en verklaarde mij bij een eventuele volgende ontmoeting te zullen trakteren op een kop koffie.....

De lege zondagmiddag strekte zich voor me uit als een onbegaanbaar pad, als een onherbergzame woestijn.... Café-Restaurant "De Postelse Hoeve" bevindt zich op loopafstand van mijn woning en ik besloot aldaar mijn toevlucht te zoeken. Op een klein plakkaat, een soort schoolbordje bij de ingang,...

...Omtzigt in de gelederen wordt het hoog tijd dat het roer omgaat, de democratie is namelijk voorgoed verleden tijd… zou Pieter een paar broers hebben?

...nog afgezien van de fundamentele afgeslotenheid en onbereikbaarheid van het eiland van de mensenziel. Daarom zocht ik de trouwe kameraad en metgezel van mijn eenzaamheid weer op en verkoos hem boven de schijngestalten van onechte vrienden, die achter de maskerade van geveinsde belangstelling...

...tenslotte, kennelijk opgelucht, haar hand ten afscheid en verklaarde mij bij een eventuele volgende ontmoeting te zullen trakteren op een kop koffie......

...een mysterie of daar de totale verbittering en eenzaamheid de dienst uitmaken, maar mijn kennelijk verweesde en vereenzaamde overbuurvrouw kijk ik weleens in haar danig verouderde gezicht van een zesenzestigjarige als ik haar ontmoet in de binnenstad, in een restaurant of in de bibliotheek en...

...locomotieven voortsnellen met de stoere letters "Csrgo" op hun stalen zijkant, besloot ik de last van de eenzaamheid weer op te pakken en op mijn schouders te stapelen.....

Onze mooie LocHal vormt nog altijd een pronkstuk voor onze stad met onder meer een wereldberoemde kroonluchter en met de rijen boeken die zich aaneenrijgen in de schappen. En onze vervreemding van alles en iedereen was zo enorm tot we elkaar weer ontmoetten en ons laafden aan de vriendschap die...

...van mijzelf, dat ik niet terugga naar dat verleden om die uren te vergeten, want tot nu toe brengt het enkel maar verdriet. Ja, ik krijg hulp: men praat wel een heel uur in de week en dan maar aanhoren hoe knap je bent en hoe ver je het al brengt. Ik wil het uitgillen hoe ver met wat!?...

...en dat zich bevindt in de diepe duisternis van een gelukzalig, eens gekend verleden.

...snel afgewimpeld door mijn aversieve blikken die niet in het minst getuigden van enige erotische belangstelling of aantrekkingskracht. Zo kwamen de kennelijk gewenste ontmoetingen nauwelijks tot stand, Er werd wat geknutseld, dat wel, en met kleurige, bonte letters stelde ik de tekst...

...geschonken, verlichtte mijn eenzame uren. De ongenadige tijd vertekent en verheerlijkt het beeld dat oprijst in onze geest van ons verleden en vaak nog denk ik terug aan die mooie, maar door eenzaamheid getekende jaren, doorgebracht in mijn bovenetage

...in korte tijd verwerken. De scherven van het verleden worden door de realiteit naar de achtergrond gedreven en op hun plaats gezet. Als de informatiestorm luwt, rangschikken oude en nieuwe herinneringen zich naar hun tijd van ontstaan. De losse eindjes zijn geknoopt, de werkelijkheid hersteld...

...De jeugd van de bewoonster ligt ver in het verleden. Zij maakt een half-artistieke/half-intellectuele indruk door de zelfvervaardigde "klassieke" beelden op sokkels her en der in het vertrek en door de wand met boeken in de werkkamer. De eenzaamheid doordringt alles, hangt in de atmosfeer,...

...uitverkoren maar levenloze kameraad en metgezel verkozen. Eens had ik mevrouw voor het eerst ontmoet en ik had haar aangetroffen in de kamer in het verzorgingshuis waar de mensonterende eenzaamheid Gang und Gebe was. Slechts het knuffeldier "Moriaantje" was haar metgezel. Ik had me...

...wil een verleden delen Met jou Een verleden dat zich voortzet in een heden en een toekomst Ik wil een liefde met je beleven die zelfs Nicole en Hugo in verlegenheid brengt Een liefde gelijk een zaadje dat zich doorheen de tijd weet te ontwikkelen tot een statige, diepgewortelde...

...of een aanvulling van mijn leven door bijzondere ontmoetingen. Want die zijn er wel degelijk. Ik doe nog steeds ontdekkingen over wie ik ben en wat ik allemaal kan. Ongelooflijk, ik heb de afgelopen maanden zowaar ontdekt dat ik goed kan boetseren en dat ik daar reuze plezier in heb. Wat meer...

Speeddate: tijd tussen hoi en doei.

Een warme handpalm pakte uit het niets Douglas zijn rechterhand. In deze hand had hij al een zakje met dillezaad. Hij keek over zijn rechterschouder en zag een vrouw verbaasd met grote ogen kijken. “Neem mij niet kwalijk! Ik had niet in de gaten dat jij ook dit zakje wilde. Ik was afgeleid door...

...iedere dag in alle godvergeten en ijzingwekkende eenzaamheid naar toe wandelt, mijn voormalige overbuurvrouw, ontmoette ik vandaag weer bij "De Katterug", gebogen over haar gebruikelijke lectuur. Ze verklaarde dat ze onverwacht en ongezien de Nassaustraat had verlaten en nu in de Berlagehof een...

Een rechte, nette kelner zeilde door de kroeg “Verboden Vrucht”. Hij dimde de lichtkegels boven de toog en lachte hartelijk. In de dans van de kaars zag ik haar irissen, afwisselend dof en glanzend. Wij stonden naast het aquarium met de karpers. Koud zweet parelde op mijn rug. “Waarom...

...nooit is tegen gekomen. Zelden zal uit zulke ontmoetingen dan ook een nieuwe vriendschap opbloeien. Behalve natuurlijk als je het treft, de aangesprokene een ruime en ironische geest bezit en bereid is zijn eigen ervaringen inzake loze begroetingen met je uit te wisselen, zodat je...

...vriendin, hij aarzelt en kijkt weg. 'Overleden', zegt hij zacht tegen niemand in het bijzonder. Dan wappert hij met zijn handen alsof hij de beelden weg wil waaien. 'Goh', val ik stil. 'Oh', nee, het is goed zo hoor', vat hij een oceaan aan verdriet samen. 'Maar nu heb ik...

Gisteren ontmoette ik Janneke en raakte met haar aan de praat. Haar naam kwam ik pas te weten toen we afscheid namen en zij linksaf sloeg richting het stationsplein om de bus naar Oldenzaal te halen en ik rechtdoor liep naar huis. Een vreemd einde bijna toen we elkaar een hand gaven. Doorgaans...

Ik kwam twee dames tegen aan de halte van lijn zeven bij het station. Een van hen droeg halflang blond haar en zij hanteerde een koket en elegant damessigaartje. Ze lachten me toe. "Ik heb geen big smile" verklaarde ik en ik voegde eraan toe: "Liever naakt dan namaak". Ze waren het er wel...

Laatst ontmoette ik een psycholoog, die over zijn psyche loog.