Als een verkapte zwerfster
Een ijskoude, ongeremde, mogelijk noordelijke wind sloeg me in het gezicht op een vroege morgen waarop vogels kennelijk de ondanks alles spoedig op handen zijnde lente al aankondigden.
Bij ons oude stadhuis begroette mij eveneens het carillon van onze Heikese Kerk dat haar ijle en lieflijke chanson uitzond over de straten en huizen van onze goede en trotse stad.
Het vernieuwde interieur van Restaurant "De Katterug" kan echter nauwelijks een dimensie toevoegen aan het heilloze bestaan van een eenzame en verdoolde met de voorwerpjes die daar zijn opgesteld en die lieflijkheid suggereren, met de bolronde zilveren lampen of de spiegels of de palmen van kunstmatige makelij.
Per gratie Gods kan men hier ontbijten met croissants, ham, kaas, jam en yoghurt in het onechte en onwezenlijke gezelschap van wildvreemden dat niets weg heeft van de familiekring of de relatie waarvan men sinds lange tijd zozeer vervreemd is en die als het ware behoren tot een vorig leven, tot het verre, vreemde en wellicht als "archaïsch" te omschrijven bestaan waarnaar men zozeer terugverlangt en dat zich bevindt in de diepe duisternis van een gelukzalig, eens gekend verleden.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid