Alle inzendingen over gewoontes

Hoe gewoontes, eenmaal opgemerkt, de gewoontes ongemerkt, gewoontes zijn geworden.…

Het is dus een goede gewoonte om je gewoontes te doorbreken. Morgen toch maar eens een andere route naar het station nemen.…

De gewoontes van de religieuzen in kloosterverband zijn voor de buitenstaanders echt moeilijk te begrijpen. Hun leefgewoontes is eerder het navolgen van regels. Hun leefwereld is totaal anders vandaar ook hun usances. Hoe zit het nu met jouw dagelijkse rituelen?…

Slechte gewoontes afleren is gelijk aan een snoeiproces, men wordt er door gevormd.…

Iedereen sterft uiteindelijk aan de gevolgen van de gewoontes waarmee men in leven is gebleven.…

'Een man van gewoontes.'…

Als je ouder wordt weet je dat gewoontes hardnekkiger zijn dan voornemens. En slechte gewoontes zijn dat zeker. Maar is er een beter alternatief? Gewoon doormodderen in de wetenschap dat het eigenlijk anders zou moeten? Voornemens maken is de klok ijken. Wat vind ik waardevol; wat niet. Lekker en verantwoord eten vind ik waardevol.…

Dat diertje gaat wel een beetje tegen zijn gewoontes in. Je verwacht hem toch om op zijn buik langs een boomstam naar boven te zien klimmen, stevig tegen de schors aangedrukt, en op dezelfde manier weer naar beneden te gaan.…

Je verbazen over andere gewoontes. Het verruimt je blikveld en helpt je je eigen situatie en problemen te relativeren. Zou de oude man zijn gevecht ooit opgeven? Zou hij leren leven met het verschijnsel duif? Alternatieven bedenken voor zijn huidige, zinloze gedrags-patroon?…

Dat er ondertussen een hele wereld met andere gewoontes is binnengeslopen die wel zelfstandig actie voeren, tja dat is misschien een feit of inmiddels ook achterhaald? Ook die werken tegenwoordig soms in groepsverband. Dat bevordert de slagkracht van werken. Je leest er veel van in de krant.…

Het roept nare dingen op en ik schaar me bij die 70% die gevraagd zijn om hun mening: ik vind dat als je naar ons mooie land komt, wanneer je eigen land verlaat om bij ons Nederlanders te willen horen, pas je dan aan, want nu wordt er verlangd dat wij ons aanpassen, aan hun gewoontes en dat is de wereld andersom!…

De tijd met hem die vloog voorbij. zij leerde zoveel van de gewoontes in zijn land, de taal, het eten… Zij moest leren de muziek. De taal leerde hij zo snel als hij kon zij verbeterde hem en dan kregen ze de slappe lach …oh, die heerlijke lach. Omdat zij ook “maar “een halfbloedje was.…

Het is niet dat ze romantisch is ingesteld, maar het lijkt haar prachtig om op een parelwit strand in de Stille Oceaan de gewoontes van een autochtone man met zo’n heerlijke natuurlijke getinte huidskleur te bewonderen. Een lichaam als dat van Adonis - wat dat mag inhouden is voor een ieder verschillend - en een mooie lach en lieve ogen.…

Van mijn oudste zoon heb ik een recept gekregen dat op mijn gewoontes en gebruiken is aangepast. Als ik dit namelijk niet goed organiseer mislukt alles en ben ik in totale verwarring. Dus een hoofdgerecht dat in de oven kan worden bereid en waar je (na de voorbereidende handelingen) niets meer aan hoeft te doen.…

Dat en de vaste gewoontes en de sfeer van het milieu waaruit hij stamde. Het hebben van vele broers en zusjes zou ook een voordeel kunnen zijn geweest; als ’t kindje lacht, lacht immers heel het huisgezin? Ik trof twee exemplaren van deze uitstervende soort aan in de wachtkamer bij de huisarts. Glunderende ogen. Over de tachtig.…

Zoveel culturen, zoveel gewoontes, zoveel mensen: zoveel emoties! Hoe kan je genoegen nemen met wat er hier is? Worden ze dan niet onrustig en vragen ze zich dan niet af hoe het daar en daar zou zijn? Ik wel! Ik wil zo graag een nieuwe uitdaging, een echte. Ik sla het eindexamenjaar wel over, ik ga gelijk wel iets nieuws doen.…

Oude gewoontes samen met oude bekenden weggooien. De geschiedenis uitwissen. En dat terwijl mijn innerste nooit zal veranderen. Nooit meer Costa zei ik ooit. Steeds weer terugverlangende naar mijn eigen ik. Nog een keer zei hij. Om het af te leren. Want liefde gaat waar niets anders komen kan. Waarom ging jij ooit weg?…

Snelle schetsen die ik meende te ontwaren uit een merkwaardige symboliek die ik geventileerd had uit de gewoontes van mijn leeftijdgenoten. Het meeste gebeurde met een zwarte stift, soms gebruikte ik wat gele plakkaatverf. Ik voelde me bevrijd van het zware juk van mijn hospita nu ik weer helemaal op mezelf woonde.…

Later gewend aan de gewijzigde omstandigheden, maar altijd blijven hunkeren naar de Belgische gewoontes bij Oud en Nieuw. Stappen, dansen, onder de mensen komen, uit je dak gaan, verstand op nul en even plezier bijtanken, het liefst voor een heel jaar ineens! Wellicht ben ik een dromer.…

Het haalt ons uit onze vastgelegde gewoontes (de bestaande circuits in onze hersenen, die onze emoties veroorzaken die in opstand komen tegen veranderingen). Individuele personen doen dat niet. Groepen mensen doen dat niet (want die zijn door dezelfde ideeën met elkaar verbonden).…

Gewoontes, wetten, regels. Hoe je te handhaven out there? In bedrijf A zeg je U tegen de baas. In bedrijf B móét je Jij zeggen anders lig je eruit. De ene collega mag altijd te laat komen zonder dat iemand er iets van zegt, want ze is zes jaar geleden gescheiden. Gaat de andere door na vijven scheld je hem uit voor uitslover.…

Die angsten en vrezen, de aangepastheden, de geïntimideerdheden, de gewoontes, de onnodige beleefdheden, de timiditeiten, de ongefundeerde ontzaggen, de gereserveerdheden, de terughoudendheden. Zijn ze werkelijk nodig? Willen we werkelijk niet onze individuele en collectieve toekomst vormgeven? Is dat echt een welbewuste keuze?…

Dat beeld zag ik voor mijn geestesoog geprojecteerd op het binnenscherm van mijn bioscoop, toen ik me afvroeg hoe het toch komt dat mensen* zo lang blijven vasthouden aan zaken, ideeën, overtuigingen, spullen, bezigheden, manieren van doen, gewoontes, etc. die al een tijdje niet meer verbonden zijn met hen.…

Allemaal typische Nederlandse gewoontes, maar of dat nou onze identiteit is? Vanavond ga ik naar de vergadering van de Wereldwinkel, ik ben secretaris van het bestuur – mijn vrouw doet trouwens al jaren de administratie – we zijn een prima duo. Het is ons met de paplepel ingegoten, je moet wat doen voor de samenleving, nietwaar?…

Want zo’n postbode leert zijn ingesleten gewoontes natuurlijk niet snel af. In gedachten zie ik op het station van Tilburg de eerste reizigers al met een verbijsterd gezicht de trein verlaten. Allemaal met een stempelafdruk op hun voorhoofd. Ach ja, dat was de conducteur zo gewend.…

Het wordt gewaardeerd als de Nederlandse gebruiken en gewoontes volgens de voorschriften worden opgevolgd en nagekomen. Zelf doe ik dat, eenmaal over de grens, ook. Waarom zou jij, überhaupt als gast, oorspronkelijke bewoners tegen de haren instrijken? 't Is slechts een kwestie van fatsoen.…

Door de moeizame integratie, de criminaliteit onder allochtone jongeren en de voor ons totaal vreemde gewoontes hebben veel Nederlanders een slecht beeld gekregen van de nieuwkomers. Of het nou op straat is of via ons stemrecht, we laten blijken dat we in het algemeen niet meer zo blij zijn met hun komst.…

Ze zouden zich over onze hedendaagse gewoontes verbazen, om elkaar kadootjes te geven en om zich te buiten gaan aan feestmaaltijden. Maar goed het was daar de gewoonte om tijdens de kerstnacht kado’s te schenken aan de kerk voor het kindje Jezus. De giften werden ten toon gesteld in de kerk.…

Neem alleen hun parlement maar – allemaal vreemde gewoontes en gebruiken. En dat is het hem juist, tegen hun hond kunnen ze vrijuit spreken, helemaal zichzelf zijn. Misschien is dat het echt. Voor mijzelf geldt dat ik best wel van mensen hou, maar het probleem met mensen is dat hoe goed je ze ook kent, ze hebben altijd geheime agenda’s.…

Een prettige en positieve werkplek zorgt ervoor dat mensen zich goed voelen en minder snel in ongezonde gewoontes vervallen die tot bijvoorbeeld burn-out of bore-out kunnen leiden.…