Alle inzendingen over jullie

(Vrij naar: Joh. 13: 21-26) 'Waarachtig, ik verzeker jullie: een van jullie zal mij verraden'. Mijn Zorgverzekeraar-collega's keken elkaar aan en vroegen zich af wie ik bedoelde. Eén van hen, de sectie-chef alias kontkruiper, slijmerd dus, zat tegenover mij naast het hoofd van de afdeling Personeelszaken.…

Al dat gezeik omtrent het gedoe van de Grieken, die maar niet naar de pijpen van de anderen willen dansen, al dat gezever elke keer maar weer dat al die knappe maar vooral DURE koppen weer bij elkaar moeten komen in Brussel? Al dat gedoe, gepraat wat niks oplevert, ach laten we het dan even over de bonnen-boeg gooien. Alcohol maakt meer kapot dan…

Dus we wachten en het enige wat ik doen kan, is jullie sterkte wensen….…

Jullie twee zetten me op beide benen terug en het verhaal dat ik de afgelopen weken te horen kreeg is bijkans teveel om mee te maken, dat is althans mijn mening. Want: na jaren in het buitenland te hebben gewoond zijn ze terug in Nederland. Niet alleen omdat hier hun roots liggen maar ook omdat Peter ziek is en geen klein beetje ook.…

Hoe anders is te verklaren dat zo’n Antony Burgmans als een naïeve JS-er opstaat en zegt: ‘Waarom vertrouwen jullie ons niet?’…

Het verbaast me dat jullie stand hebben gehouden, jullie leven hebben gerekt en het nog voortzetten.…

Jullie vierden jullie geluk in iedere vorm die jullie konden bedenken; jullie geluk dat zich uitvouwde als een bont beschilderde waaier in de handen van een oosterse schone.....…

Jullie verkiezen dus een paar camions meer op jullie ring om de file (en de stank en fijn stof) rond jullie ‘propere’ stad nog wat groter te maken. Ik, die nota-bene wegentaks en ook Provinciale belastingen betaal!, mag bij jullie niet rijden!…

Van ver weg, in de verte zeg maar klinkt het angstaanjagende geluid van loeiende sirenes en oh we wonen vlakbij de kazerne waar die geluiden het meest klinken maar als je onderweg bent, is het dichterbij zeg maar. Ik kijk om me heen, we steken net ( groen licht) een grote weg over als ik in mijn spiegel ( jaja, die zit op een gemeente cabrio hoor) de…

In jouw jeugd woonden jullie in Headington Hill Hall in Oxford, met 53 kamers. Het was ook de thuisbasis van Pergamon Press en jouw vader huurde het. Het werd in 1824 gebouwd voor de bierbrouwerijfamilie Morrell. Op 1 mei 1878 bezocht Oscar Wilde er een May Day Ball, verkleed als prins Rupert van de Rijn.…

Wat hebben de lezers van jullie krant eraan om te weten waar mijn moeder woont? Moedigen jullie misschien dievenbendes aan om jullie rubriek van faits divers uit te pluizen op alleenwonende zwaargewonden die de hulpdiensten naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis brengen?…

Ik ben graag nog even de luis in jullie chauvinistische pelzen, want nu jullie met oranje-vlaggetjes en oranje-borrelnootjes klaar zijn voor het EK, jullie gratis mega-evenement, uitvergroot met luxe beamers, verrijkt met bier enzo, noem ik jullie naïeve geldverkwisters en dansers op de martelkamers van weerloze gevangenen.…

Jullie zijn de dappere ridders van de ziel van Moeder Aarde, ik prijs jullie liefdesstrijd voor deze planeet, waarop wij mogen leven! Jullie dankbaarheid komt uit jullie tenen en terecht.…

De zorgverzekeraar uit het noorden van het land die ervoor zorgt dat jullie maandelijks aan jullie verplichtingen kunnen voldoen, is inmiddels geïnformeerd. Terwijl jullie denken deze zorgverzekeraar te zijn, hebben zij de touwtjes in handen...…

Jullie trouwe kijker.…

Het enige waar ik nog geen vrede mee heb, is het boetekleed dat ligt te verstoffen, terwijl dit over jullie schouders moet hangen. Laat die rol van lafbek en lafaard, die van bloodaard van je (x4) afglijden en zeg gewoon 'SORRY'!!! Als angst jullie ervan weerhoudt verontschuldigingen aan te bieden, laat dit dan námens jullie doen.…

Mensen mensen, wat oordelen jullie snel. Mensen wat weten jullie weinig. Ze probeert zich juist niet aan te stellen, probeert juist te zijn zoals iedereen. Want dat is wat de mens wil. Jullie zien niet dat ze af en toe heel duizelig is, zeer onverwacht. Soms zeer onverwacht helemaal niet kan reageren, of verkeerd reageren.…

Maar dat terzijde, ik wil jullie eventjes laten weten, trots te zijn op jullie, blij dat ik zwanger was van jullie, blij dat ik bevallen ben, van jullie, blij dat jullie opgroeiden tot mooie mensen, waar ik trots op ben, waar ik van hou tot in het einde der tijd!…

Jullie hebben dat wel een beetje nodig dat Jezus jullie een kanariepietje schenkt die lieve liedjes met jullie gaat zingen want dat hebben jullie nu nodig en jullie houden van balletdans en diep in jullie hart van lieve liedjes, daarom dansen jullie zo poëtisch! Oh dank je wel oude man, hoe heet eigenlijk uw dwergpinscherhondje? Nackie.…

Jullie kwamen uit een welgestelde familie. Jullie ouders waren de bankier/effectenmakelaar Hendrik Gerard Oijens en Ursula Christina Magdalena Metzler. Zij kregen 10 kinderen. Jullie moeder tekende ook. Vanaf jullie 8-ste kregen jullie tekenlessen van de Amsterdamse schilder Johannes Hendrik Veldhuyzen (1831 - 1902).…

Na de oorlog keerden jullie naar het diepbeminde Linkebeek terug, waar jullie in stilte aan jullie kunstvisies vast hielden, de oprukkende, moderne kunst buiten sloten. Op 8 maart 1925 ben je in de Keyenveldstraat 39 in Elsene overleden. Je werd 58 jaar en Rodolphe overleed twee jaar later, 67 jaar.…

In 1929 was er een plotselinge en voor jou definitieve breuk tussen Léa en jou met jullie moeder. Jullie werden 'donker en zwijgzaam'. Vanaf 1929 noemden jullie Madame Léonie jullie 'mère'. Eind augustus 1931 klaagden jullie bij burgemeester Arsène Le Feuve over jullie werkgevers, die jullie 'vervolgden en in beslag namen'.…

De baardmees vertelde aan hen wat de vink hun ook al had gedaan: echte liefde is onstuitbaar, zet al jullie problemen op zij. ‘Jullie, echt jullie vormen een probleem. Ga het geluk van jullie kinderen hiermee nou niet verpesten door jullie onnozele ruzies. Trouwens hoe is die eigenlijk ontstaan?’…

Dus, lieve Oma en Opa, wanneer mijn hart de toverkracht van jullie huwelijk voelt, durf ik gerust te zeggen: Hartelijk gefeliciteerd met jullie 60-jarig kammetje - onbreekbaar.…

Jullie hebben voor veel kringen gezorgd en daar ben ik jullie dankbaar voor ook heb ik respect voor jullie en in mijn hart ben ik jullie nooit vergeten.…

Jullie voelden jullie in het begin nog veilig in Amsterdam en toen het dragen van een Jodenster verplicht werd, weigerden jullie dat en doken jullie onder in het dorp Baambrugge, gelegen aan de Angstel, met de karakteristieke dorpsbrug en het brugwachtershuisje. Via Tine bewerkstelligd. Uit angst voor verraad keerden jullie naar Amsterdam terug.…

Maar het meeste indruk maakte het verhaal, dat een man vervoerd moest worden naar het ziekenhuis, zijn vrouw lag daar al een aantal weken, jullie wisten dat, ook dat de vrouw zou worden overgebracht, ook wisten jullie al dat ze elkaar waarschijnlijk niet meer zouden zien.…

Daarna hebben jullie elkaar geregeld in Knokke ontmoet. Jullie hadden een innige verbintenis en jullie schilderden gedreven zonnige landschappen, planten en struiken. Door de ruime opbrengst van jullie kunstwerken konden jullie rijkelijk leven en veel reizen. Toch lieten jullie Europese reizen weinig schilderachtige sporen na.…

Wij hebben jullie uiteraard zo gemaakt. Nee natuurlijk hebben we dat niet. Jullie hebben je willens en wetens laten meesleuren door de niet-aflatende storm van linkse waanbeelden die vernietigend binnen jullie generatie woedde en woedt. In feite verkeren jullie in een amechtige doodstrijd.…

Jullie kussen moeder aarde versmeltend met rollende zandkorrels die jullie dragend samen brengen, weer mengend met de tranen van de oceaan, terugkerend naar de bron waar jullie ontstonden. De cyclus van sterven, vergeten, herboren worden in dansende omarming van jouw altijd deinende bestaan.…