Alle inzendingen over kled

Ze spreidde zijn armen, zette hem klem met de knieën. Hij keek terug. Het sponzig, verleten kleed knelde en sloot hoog aan, maar was achteraan diep en ovaal uitgesneden tot onder de schouderbladen. “Help me” zei ze en dwong zijn hand naar het lipje van de rits maar weerde hem dan weer af. Ze...

De bar was open. Het cocktailglas van blauw neon flikkerde. Het was er broeierig heet en er was nog één tafel vrij in de hoek maar hij koos voor de kruk. Naast hem zat een elegante, wulpse vrouw. Ze droeg een versleten kleed dat rafelde aan de zoom en te nauw aansloot. Door de klapdeur dreef een...

Toen de regen tegen mijn ramen kletterde en kletste op een late januaridag die op de een of andere manier het voorjaar vervroegd scheen in te luiden, bracht ze mij het kleed. Het vormde een late en onverwachte herinnering aan de liefste, genaamd Cecili, sinds lang niet meer in leven, die de...

Toen de regen tegen mijn ramen kletterde en kletste op een late januaridag die op de een of andere manier het voorjaar vervroegd scheen in te luiden, bracht ze mij het kleed. Het vormde een late en onverwachte herinnering aan de liefste, genaamd Cecilia, sinds lang niet meer in leven, die de...

Hij rolde haar op de zij, zich vergapend aan de vertoning en zijn lippen verkenden de meest verborgen vouw. Er ging een siddering door haar. Nu knoopte hij zijn broek los en slingerde zijn hemd weg. Hij liet zijn spieren gelden die gevormd waren door te zwoegen in de dokken. Viel hij in de smaak?...

...verkochte artikelen aan enige gekte gewend is, is het geval van een mevrouw die voor een paspop, die op het balkon van haar flat vrolijk de menigte "overzag" passende kledij zocht. De zaak, waarvan de hoofdvestiging zich in Veghel bevindt, is neergestreken als een eendagsvlieg in Tilburg en...

...gezang was ook besmettelijk. Met Frans was het omkleden altijd een feest. En na de koffie in de kantine van tante Nel klom Frans op zijn fiets en ging dan fluitend naar huis. Want ook dat is Frans, ten voeten uit. Ik kleedde me altijd om in de tweede kleedkamer van rechts. Dat was mijn vaste plek,...

In die tijd logeerde ik weleens bij tante en oom in het drie verdiepingen tellende kapitale huis in Helmond, bij mijn nichtjes Suzanne en Ine. Zij hadden veel meer speelgoed dan ik, dochter van een klein ambtenaartje. Mijn vodderige jurk had tante vervangen door een zomerjurk met turquoise en witte...

...ijn...

....en dan, in die dagen dat de Goedheiligman en zijn knechten weer in het land waren, doorwaakte je de nacht in vreugdevolle afwachting van wat je de volgende morgen aan zou treffen. De tafel zou feestelijk gedekt zijn met een mooi kleed en daarop zou tot je verrassing de zwarte negerpop zitten...

...dames de in de Kringloopwinkel binnengebrachte kleding te inspecteren en te sorteren.... Misschien zou ik van harte zijn opgenomen in de groep, misschien zouden zich de nog ongekende en nieuwe, wonderlijke horizonten van nieuwe vriendschappen, van nieuwe universa voor me geopend hebben,...

...glas). Er was het bankstel met goudkleurige bekleding en tegen de wand stond eveneens een tafel geschoven met daarop de radio. Op oude foto's zie ik mijn jonge, lieftallige moeder met een baby in de armen; de baby die ik was. Op de achtergrond mijn goede vader, in de gouden bank, verdiept...

...zegt wat je moet eten, de tweede hoe je je moet kleden. De derde vergeeft je je zonden, de vierde hakt je hoofd af. En allemaal zien ze overal valse profeten. Protestanten, Katholieken, Soennieten, Sjiiieten, Wahabieten en Parkieten. God is liefde, - ik word er helemaal gek van. Kind,...

De trouwe verplegers stonden allen eerbiedig voor de openschuivende deuren van "Het Boshuis", de nieuwe accommodatie van zorginstelling "De Wever"; eerbiedig ten aanzien van de machtige, onverbiddelijke dood; eerbiedig en bedroefd.... Ze hadden wéér afscheid moeten nemen; toch leek de dood...

De lerarenkamer lag aan het eind van de lange, betegelde gang, die door haar ramen, die ondersteund werden door witte tweelingzuiltjes, uitzicht boden op de drukke Ringbaan Oost. De enkele gymnasiasten die "de studie overleefd hadden" onder wie ook ikzelf kwamen daar bijeen aan een lange tafel,...

Eens, in lang voorbije tijd, schafte ik het boek aan, geschreven door niemand minder dan een professor doctor. Het boek is gelardeerd met zwarte, gotische letters die de bladzijden vullen en met de beeltenissen van de beroemdheden (Cicero, Seneca) die het podium van de wereldgeschiedenis nooit...

Maar hij vond toch iets beters. Aan de kant van de weg lag een weggegooid vloerkleed met een touw eromheen. Andreas wikkelde de stoomfluit in dat kleed. Aan het touw sleepte hij zijn last achter zich aan. "Waar zal ik terechtkomen?" dacht de stoomfluit. "Moet ik maar voort blijven hobbelen over...

Glaucon, volgens overlevering een broer van de Griekse filosoof Plato, zou hebben gezegd dat mensen liever respect hebben dan dat ze deugdzaam leven. Plato was het daar volstrekt niet mee eens. Een deugdzaam levend mens zou vele malen gelukkiger zijn, dan iemand die niet deugdzaam leeft, maar wel...

Als de hemel die blauwe tint aannam, eind november, begin december was weer de tijd gekomen dat de Goedheiligman in het land was en dan mochten we bij oma komen. Oma bewoonde het kapitale pand in de Gerard de Bondtstraat met de achterkamer waarin vele tropische planten op hun bloei wachtten. In...

Licht en schaduw vallen over een verre wereld: het is de wereld van mijn vroegste jeugd. Sommige contouren nemen duidelijker vorm aan en treden helder voor mijn geest. Veel blijft voor altijd in duisternis gehuld. Er was een kamer; er was een bont kleed met oosterse motieven. Daarop een vaas....

...paars, geel en oranje en in het gedempte licht van de late avond, waarin vele psychedelische sigaretten oplichtten, danste ik met mannen die me dicht tegen zich aandrukten. Middelbare mannen kleden nu stiekem prille studentes uit met hun ogen - was ik ooit zo'n meisje? Nihil Sub Sole Novi: er...

Zo moet het geweest zijn in die lang vervlogen tijd; de vijftiger jaren van de vorige eeuw, in mijn geest in nevelen en duisternis gehuld. In de kamer van mijn vroegste jeugd stond de tafel met daarop het bonte, wollige, gedessineerde kleed met ingewikkelde patronen en de vaas van helder,...

...bad. De leden van de delegatie drogen haar af, kleden haar aan en dragen haar naar het glazen bed op wieltjes dat buiten staat te wachten. Het hele land is op de been. Liesje draagt haar mooiste jurk en gaapt hartveroverend. Alle moeders sporen hun kinderen aan het voorbeeld van Liesje te...

Ruimteschepen in het omniversum dansen als de aura's van planeten in zijn lichaam waar het zwart de kleuren verbindt. Ronde bollen doemen op in het vierkant van zijn spectrum, ze vervloeien en ze schieten heen en weer, onvoorspelbaar, die zachte tedere kogels. De raaf, afgerond, hangt in het...

...worden ontdaan. Men stond te beuken op die kleden dat het een lieve lust was, nou ja, een lieve lust: die kwam pas NA dat alles klaar, netjes en proper was. Bedden (matrassen dus) moesten naar buiten, kregen er ook al van langs met diezelfde mattenklopper en even tussendoor, als je als kind...

...ben ik gauw hier naar toe gelopen om mij aan te kleden.'' Ik dacht, dat heb ik weer. Toen ze klaar was heb ik haar vergezeld naar het dorp. Het was een leuk vrouwtje, ik schatte haar in de veertig, vrij lang en mollig. Toen ze bij haar auto was vroeg ze of ik zin had met haar iets te...

Ik ben Nederlander dus ben ik geïntegreerd. Als ik een Marokkaan was, zou ik dat niet zijn, zelfs als ik in Nederland geboren was. Waarom zou ik dat niet zijn? Als mijn vader een Brit was, en geen Drent, zou ik wel weer geïntegreerd zijn. Snap ik dat? Of als mijn vader een Japanner was. Dan was...

ik zit even thuis te zitten. want ik voel me niet geweldig. ik bedenk me kort even wat ik fout heb gedaan. want ik voel me niet zo helder. met een bonkend hoofd loop ik de trap af. en hoor een snerpend geluid. er wordt aangebeld, nee toch! ik voel me moe en door het kijkgaatje in de deur zie ik...

Na verloop van tijd strijkt op het strand, niet al te ver bij ons vandaan, een jong Spaans gezinnetje neer. Vader, moeder en een jochie van, wat zal ie zijn, drie, vier jaar? Nadat de moeder een kleed heeft uitgespreid en de vader een parasol heeft opgezet, gaat het drietal zonder veel omhaal uit...

De foto moet ongeveer in 1960 genomen zijn en toont mijn moeder, die nog een uitstraling van jeugdige, meisjesachtige charme en lieflijkheid bezit, in een tijd vóór de grote rampspoeden die haar gevoelige hart zouden verbrijzelen en vermorzelen en ze houdt een popje monsterend en liefkozend vast,...