Alle inzendingen over leegmaken

Het leegmaken, dat doet hij sinds enkele jaren zelf. En daar heeft hij zo zijn redenen voor. De compostbak staat achteraan in de tuin. Elke keer ik richting composthoop wandelde was er onderweg wel een onkruidje dat best nog bovenop de aardappelschillen kon gelegd worden. En mits wat duwwerk was er zelfs extra plaats over.…

Tja weet je: wanneer we onze ziel hier in de lift leegmaken, komen we geheid nooit meer thuis. We praten nog even over een inmiddels vertrokken buur, een op handen zijnde vertrekkende buur, een overleden buur en wensen elkaar dan een heel fijne avond toe. Maar ik zeg je wel, als de avond zo is, als de dag was, dan hoor je mij niet mopperen.…

Echter: op de plastic flesjes zetten we statiegeld, want dan is iedereen er van doordrongen dat ze geld weggooien als ze de flesjes leegmaken en achterlaten daar: waar ze op dat moment vertoeven, heel slim want een klein deel van de mensen denkt aan dat statiegeld, sterker nog het zal ze worst zijn, oh ja, die worst die dus ook in….plastic zit nietwaar…

Even het hoofd leegmaken. Het lopen lukt aardig, maar de onzekerheid blijft knagen. Hoe heeft het zover kunnen komen, twintig kilo te zwaar? Meer input dan output, dat snap ik ook wel. Ondertussen gaan al die andere oorzaken ook door mijn hoofd: stress, familiaire aandoening, te veel wijn, zittend werk, de overgang, het zijn allemaal smoesjes.…

Om het pijnlijke ongeduld te milderen, speelt hij af en toe op de mondharmonica die ik deze zomer bij het leegmaken van een schuif gevonden heb. Het instrument dat ik zelf vanavond voor het eerst in lesverband ga bespelen heb ik al een leven lang: mijn stembanden.…

Waarom het hoofd leegmaken en de zinnen verzetten, vraagt ze zich peinzend af? Van één ding is ze zeker, dat het onzin is, al dat ontspannend werken in de tuin. Werken is sowieso uitputtend. Zelfs mijmeren vergt energie. ‘Niet te verwonderen dat die mens overspannen is en opgebrand’, knikkebolt ze, ‘burnout’.…

‘Ik moet mijn woning nog leegmaken’ ‘Die is toch leeg’ ‘Nee, er staat nog een fornuis en we moeten de tafel verkopen’ Wat onbelangrijk, dacht Olifant. ‘En we moeten iets bij de notaris regelen. Het zou zonde zijn als jij mijn pensioen zou mislopen. Dat huwelijk wordt ook niet het zelfde. We moeten het snel doen. Een feest komt later wel.…

De Gamma-medewerker komt naar me toe, ik mag mijn zakken leegmaken. Niets. Na zijn verontschuldigingen mag ik naar huis. Als ik de voordeur openmaak stuift de hond naar binnen en naar zijn mand, voorzichtig laat hij iets uit zijn bek vallen. Als ik ga kijken heeft hij dríe doosjes schroeven gekocht........…

Als ik mijn bankrekening leegmaak, en daarbij de muntstukken in mijn broekzak tel, kom ik net 10 euro te kort. Ik weet het even niet meer. Ik zal een vriend moeten bellen om me geld te lenen. Ik word er triest van en ik wil alleen zijn, maar ik wil niet meer in huis zitten. De avond begint door te komen en de zon staat laag.…

Maar ik ben wel aan de slag gegaan en wel met ruimen, opruimen en leegmaken van jaren papier, verzamelde werken van de administratie van een gezin.…