Alle inzendingen over mensjes zo groot als

Op een eiland, midden in de atlantische oceaan, wonen twee kleine mensjes, die zo groot zijn als je ringvinger. En die mensjes heette Ringeling en Ringelotje. 'Hee Ringeling, word eens wakker, we moeten vis vangen'. Ringelotje tikt Ringeling op zijn schouder. Mopperend wordt Ringeling wakker.…

Want het heeft namelijk een heel mooi uitzicht, over de grote markt, en op dinsdag staat het hele plein vol met kraampjes. En tussen al die kraampjes krioelen honderden mensen. Ik durf geen aantal te zeggen, maar het zijn er gewoon veel. En ik kijk dan naar al die mensjes, heel kleine mensjes.…

En zo is een grote kleine vent, die allang lezen kan, die overdag een stoere gozer is, ‘s avonds bij het naar bed gaan weer even een klein jochie, wat gewoon naar bed gebracht wil worden, wat een verhaaltje wil horen, ook al kan hij dat allemaal al zelf…kleine kinderen worden groot maar: het ging hem nu iets te snel……

Dag mensjes, luister naar de radio, Luxemburg, Veronica, avontuur, laat avonduur. Onder de dekens, weet u nog wel ?!…

Kleine mensjes die plots een platform hebben omdat het kan. Ik noem dat schreeuwen, Zwarte Piet en de blankmens worden weggewenst in een gekleurde wereld. Ik krijg daar een kleur van, maar klaarblijkelijk niet de juiste. Verandering, de enige zekerheid die het leven mij biedt.…

Terug naar de essentie, kleine mensjes met kleine wensjes, literair indien node geacht. Gun elkaar een plek waar wij onszelf kunnen zijn.…

Ze vloeken tegen de grote glad gestreken blauwe kragen. En de oude Indische mensjes in elkaar gekropen van angst, te oud om nog te lopen lijkt het. Volle bossen grijs haar. Hoe bestaat het. Rokend, arrogant sigaret tussen de lippen, niet aankijkend, de wenkbrauwen omhoog met een gemeen kijkende smoel. Als de rook in hun ogen komt.…

Leuk toch, twee mensjes reageren (opgetogen, dat wel) in een chemische reactie en sturen vervolgens hun prestatie de dood in. Wrang en eigenlijk ook zo mooi, de strijd die niet gewonnen kan worden. Ik zet de klok een uur vooruit, het wordt weer zomertijd.…

In principe ben ik niet kieskeurig met het voedsel dat mij wordt opgediend. Ik kan niet zeggen: een beetje méér van dit en een ietsje minder van dat. Natuurlijk zijn er altijd gerechten, die je als tong- en smaakpapillen strelend ervaart, maar u kunt gerust van mij aannemen, dat ik een (bijna) alleseter ben. In het verleden heb ik wel eens op deze…

Door de strategische ligging van deze ruïnestad aan de Zijderoute verdienden handelaren goudgeld door de verkoop van hun waar aan reizigers, waardoor Palmyra destijds grote kunstwerken kon bouwen. Helaas werden deze meer dan eens vernietigd, maar daarentegen net zo vaak weer professioneel opgebouwd.…

Liefde kan per definitie niet te groot zijn. Te groot wil zeggen dat iemand er het slachtoffer van wordt en dat is in strijd met de essentie van liefde.…

Mijn postkamer gaat zwaar gebukt onder de grote hoeveelheden reacties van ene De Groot, maar ik blijf mijn best doen.…

Inderdaad dat mannetje ben ik, en er zijn nog onnoemelijk veel meer mensjes met probleempjes die zich op dat ene stipje, ergens tussen al die ontelbare hemellichamen op die foto, bevinden. Dat ene onaanwijsbare stipje heet AARDE. Hun problemen zijn gewoon onzichtbaar vanuit de ruimte, maar desondanks misschien hemelsgroot voor die mensjes zelf.…

Dit is postuum een pluim voor Cyrus de II de Grote die leefde van 600 tot 530 voor Chr. en voor de stichting van het Perzische Rijk verantwoordelijk is geweest.…

Tijdens het ophalen van herinneringen raak ik de laatste tijd zo af en toe het spoor bijster. Mijn herinnering aan een gebeurtenis, waarbij ook mijn echtgenote aanwezig was, staat vaak haaks op die van haar. Helaas heeft zij achteraf dikwijls het gelijk aan haar kant.…

– We hebben het er hier vaak over gehad weet je… En om me dan een beetje druk te moeten maken over wat ze… nee joh… ze maken mij de pis niet meer lauw… hahahaha… En de mensjes thuis, weet je, die zitten ook niet te wachten op eh….…

Onze almachtige God heeft liefdevol en bewust het grote en kleine geschapen, opdat alles in het grote geheel zijn eigen dienstbaarheid en betekenis zou hebben, wat Romeinen:12 en 1Corinthe:12 beschrijven.…

Hij doet niet eens zijn best om zijn lach te verbijten, hij schatert het zelfs uit, de man die regelmatig met irritatie spreekt over ‘’vrouwen met een grote …*+*&&##.. (piep) en op gezette tijden moppert over ‘Opzij-taal’. Nee, dan nu.…

Je begon zwaar te roken en te drinken, je droeg een opvallend grote, zwarte hoed en je blaakte van de vitaliteit. Je inhaleerde de linkse ideeën als zoete opium en je trakteerde je vele beminden op drank in overvloed.…

'' ''Kom maar mee Jozef, ik heb nog een grote mand boven staan daar kan je lekker in maffen.'' En zo geschiedde. Kees Niesse.…

Ze regelden hun eigen zaakjes, waarvan de meeste niet eens werden onderkend door de grote zware lijven van het ouderlijke weten. Er liep weldegelijk een kloof tussen de ouderlijke kring en het jonge geloei. Het scheelde wel duizend rimpels en ontelbare grijze haren.…

Ik kreeg bijna een hartverzakking toen ik een grote zwarte hond een kopje koffie zag drinken. Mijn geweer had ik al op hem gericht, maar de hond zei in beschaafd Nederlands:'' niet schieten Kees, ik ben Jozef, je broer.'' Toen was ik hevig ontroerd en legde ik mijn armen om zijn grote kop en met zijn grote tong likte hij mijn wangen.…

Omdat ik wilde groeien ben ik nu kleiner dan ooit, het meisje dat nieuwsgierig was naar wat die grote mensen in de voorkamer elkaar te zeggen hadden, dat meisje is volwassen geworden. Maar niet groot, speels tikt zij op vingers, beteuterd ziet zij grote mensen het kind in zich kwijt raken, onbewust van wat zij missen.…

Thuis gekomen bekeek mijn moeder de schoenen en ze vond ze prachtig, maar toen ze onze blaren op de voeten zag begon ze mijn vader uit te kafferen, en zei: ''Hoe kan je nou in godsnaam te grote schoenen voor die gasten kopen, breng ze maar terug.'' We schrokken ons een ongeluk, het zal toch niet waar zijn, dachten we.…

Dat ieder huis het kruis heeft weten we wel, maar dat er in de grootte zoveel verschil zou zitten daar heeft volgens mij nog niet eerder iemand bij stil gestaan, het kruis is bij hen zo groot geworden dat het ‘t gehele huis zowat bedekt! Beiden zijn ze ziek, maar: zij verzorgt hem omdat ze dat nog steeds wil.…

Hoeveel moeite moet je nog doen om je hersens te laten werken, na te denken, en als was ik een grote onbekende, welnee, we komen er elke week, zijn ehhh, waren bekende gezichten, hadden met iedereen een praatje, behalve met haar dan...en wie weet was dat de reden? En zo werden we geconfronteerd met "grote-mensen- pest-gedrag". Bah!…

Wanneer ik wat spulletjes op sta te vouwen, in deze tijd immers hoeft heel veel niet te worden gestreken, komt er een enorm beest tevoorschijn, echt waar, haast net zo groot als mijn hand (oké beetje minder dan). Ik roep om hulp want deze draak is me te groot!…

Al groetend naar diverse bekende personen laad ik mijn kar vol, nou ja, vol is een groot woord: ik doe de spullen in de kar die we nodig hebben, dit dus. Slinks figuren ontwijkend die in mijn comfortzone komen natuurlijk.…

Zijn voorstellingswereld beperkt zich tot de mensjes-kloten en de meest lelijke bloem die op deze aarde te vinden is; de Chrysant. In deze uitersten ziet hij zijn groen grijnzende ambivalentie cumuleren - in zijn uiterst gestrekte onwil deze wereld iets mooi toe te dragen - naar een alles verzengende harmonie.…

Van 1901 tot 1905 was je geregeld in Parijs, waar je contact had met schrijvers, die grote passie voor het occultisme hadden. Op 25 maart 1905 trouwde je met Jeanne Fanny Alexandra Jones. Van 1905 tot 1914 schreef je regelmatig artikelen voor de tijdschriften 'L'Occident' en 'L'Art Flamand et Hollandais'.…