Alle inzendingen over mislukken

Kyoto, een mislukking. Kopenhagen, een ijskoude vergissing. De volgende bijeenkomst kan het beste plaats vinden in Kortrijk.

31. Terug in Nederland uit Benidorm is het voor mij duidelijk… Iedere keer wanneer ik een nieuwe start wil maken in mijn leven breekt het af nog voordat ik er goed en wel aan ben begonnen. Mijn zware verleden achter me laten, wat ik zielsgraag wil, is onmogelijk. Ook al vlucht ik naar de...

In die tijd - ik was drieëntwintig - was ik aangenomen als "educatief assistente" bij het Nederlands Textielmuseum. In de grote zaal van de villa aan de Gasthuisring - die was als die van een tempel - kwamen de collega's bijeen. Er werd gelachen en geschertst - ook ten koste van mij. Mij...

Het uitzendbureau had me verwezen naar een van de villa's aan de Bredaseweg die tot kantoor was omgebouwd en in welks kamers heren in hemdsmouwen en nette pantalons en colberts de hele dag zaten te rekenen achter computerschermen; een accountantskantoor. Mijn stem schalde door het hele gebouw...

Het is moeilijk voor te stellen dat er ooit een stabiele regering wordt gevormd met de PVV van Wilders, een politiek leider die een paar jaar geleden veroordeeld is wegens groepsbelediging. Al zo'n 20 jaar zorgt deze eenmanspartij voor oneigenlijke aanvallen op het Haagse politieke bestel. Een...

De foto moet ik nog ergens hebben, in een fotoalbum; de foto van mijzelf te midden van mijn medescholieren; lachend, zuigend aan een rietje; gekleed in de lange broek en in het bloesje dat ik me nog zo goed herinner. Bij de gymnastiekvereniging heb ik nooit veel gepresteerd. Mijn blonde...

Voor de invoering van de euro was devaluatie van de landelijke munteenheid de mogelijkheid voor zwakke landen om uit de problemen te komen. Nu worden diezelfde landen opgezadeld met steeds meer werkloosheid. De euro is derhalve een mislukking.

Om voor mij duistere reden hoorden de typografen tot de elite onder de arbeiders, die toen nog bestonden. Een uitgestorven ras. Die grafische mensen konden ontzettend zeuren. Het was komisch om ze aan te horen. Heel gemakkelijk kletsten zij een half uur of op een visitekaartje een naam een punt...

Er wapperen vanen met het trotse logo van de GGZ aan lange vlaggenstokken op het parkachtige terrein rond de inrichting en in de hal, waarin ook het restaurant is ondergebracht, is in een vitrine het Latijnse boekwerk te bezichtigen over de man, wiens naam het instituut draagt, Ioannes Wierus, en...

De zomer had met haar toverstaf de wereld aangeraakt; een late, onverwachte zomer die ook eigenlijk buiten verwachting mijn leven verlengde en er dagen aan toevoegde. Mijn 65ste verjaardag kon ik tegemoet zien. In het ziekenhuis mocht ik mijn lichaam uitstrekken onder de boog, onder de...

Er wapperen vanen, gesierd door het trotse logo van de GGZ aan lange vlaggenstokken op het parkachtige terrein rond de inrichting. In de hal, waarin ook het restaurant is ondergebracht, is in een vitrine het Latijnse boekwerk te bezichtigen over de man, wiens naam het instituut draagt, Ioannes...

Donar Groningen begint vanavond in de overvolle Martinihal de finalereeks tegen Zwolle. Ik denk dat Groningen (opnieuw) kampioen van Nederland gaat worden: 4 overwinningen volstaan en met sterkhouders als Fieler, Jeter en Slagter kan het eigenlijk niet mislukken.

Ook al ligt Diederik Samson bovenaan in de peilingen, in mijn wensdromen wint de vier jaar oudere Nebahat Albayrak, die met haar vrouwelijke, intuïtieve emoties meer nodig is dan enig masculien opportunisme, wat per definitie gedoemd is te mislukken en sowieso al oververtegenwoordigd is.

Uit het vervallen boeket rijst nog een stengel op. Aan haar uiteinde draagt deze nog een lichtpaarse bloem. Ik ken haar naam niet. Is het de zwaardlelie die standhoudt? Zo rees uit de rottenis, uit de modder, uit het moeras van het onheil, van mijn desastreuze maatschappelijke mislukking één...

Terugkijkend op mijn getormenteerde leven, getekend door tal van mislukkingen en door grote teleurstellingen, bedenk ik dat ik de weg die voor de hand ligt en die velen al prefereerden, niet zal gaan; de weg van de razendsnelle, moordende Intercity, dan wel die van het wurgkoord, dan wel die van de...

Van Viidna-flessen in overvloed was geen sprake, maar haar tent was er tegelijkertijd ook niet van gevrijwaard. Gelukkig maar...! Deze Samische brandewijn Viidna zou onze lijven in de vaart der graden doen opstomen...! Van een buitentemperatuur van rond de 23 graden vorst naar een...

In het pontificale maar sfeerloze Winkelcentrum Wagnerplein dat onbeschaamd en als het ware "wellustig" ligt uitgestrekt voor de eveneens onbeschaamde adepten van het consumentisme die hier kooplustig ronddwalen naast degenen met groen-oranje sjaal die de mallotige traditie van onze stad vereren...

...die, naar ik goed besefte, wel moest mislukken.... Onze binnenstad kent een labyrint van mij voorheen onbekende straten die ik doorkruiste met mijn zwaar beladen fiets. Passanten keken mij opgewekt in de ogen, in mij de krantenbezorgster herkennend. Maar ergens bij het...

Het was in het jaar 1971, toen ik nog een kind was, een groot kind van negentien jaar, dat ik aantrad, samen met zeventig medestudenten, om de academische studie in de psychologie te gaan volgen; een radicaal misplaatste keuze. In de lage barakken van wat men toen nog noemde: "De Katholieke...

De kapperszaak is gesitueerd in de omgeving van de grote, rijk gesorteerde zaak van de Aldi op het Frans van Spaendonckplein en deze ziet er van buiten aantrekkelijk uit. Grote, spiegelende ramen met ronde, grote Kerstkransen ervoor. Op loopafstand van mijn woning en ik neem me voor daar mijn oude...

...te sturen die steeds meer burgers doden. De strijd tegen de Taliban is daarom tot mislukken gedoemd.

...de BBB heeft Mevrouw Keizer - ooit als mislukkende CDA-staatssecretaris nogal oneervol ontslagen - niet de handen op elkaar gekregen van de kiezers. Deze keuze van Pieter kan wel eens bepalend worden of het NSC - dat nog geen programma heeft en naarstig op zoek is naar geschikte...

Ineens dook hij op uit de krochten van het gebouw waarin ik mij bevond en als het ware uit de diep verzonken krochten van het verleden, noemde hij mijn naam ("Ineke!") en stak zijn hand uit. "Meneer Van de M." repliceerde ik en de avonden doken razendsnel voor mijn geestesoog op. Avonden...

...ervaringen en ondernemingen die gedoemd waren te mislukken, niet meer in staat mij aan te passen aan de futiele en muggenzifterige kritiek op mijn werk, die naar alle waarschijnlijkheid nog niet eens hout snijdt. Het heeft er nu de schijn van dat mijn nieuwe werkomgeving tot een welhaast...

Na de mislukkingen, de teleurstellingen, de afwijzingen en de pesterijen werd mijn parool: "Don't shoot at me, I am only the piano player" Daarom ging ik me als uiterst zwijgzame notuliste op de achtergrond houden en ging ik me "schuilhouden" in gezelschappen en vergaderzalen tijdens de...

Het was alsof het in oktober nog zomer was, hoewel ik afscheid heb moeten nemen van de zomer en tevens van de zomer van mijn leven. Op mijn wandeling passeerde ik de Lange Nieuwstraat die zich links en rechts van me uitstrekte en nam ik het straatnaambord welhaast verbaasd in ogenschouw; was dit...

In de Regiotaxi deelt men als vanouds lief en leed met chauffeur en medepassagiers. Hij was ervan overtuigd dat alle ultieme rampscenario's die de "Condition Humaine" in de zo oneindig lange mensengeschiedenis aan het mensdom gepresenteerd heeft juist hem overkomen waren door zijn recente...

Jammer dat dit land geen stelling neemt, het zwalkt wat heen en weer tussen rechts en links, koppen met spijkers worden niet geslagen, we stevenen af op een zacht compromis tussen harde tegenstellingen, een mengelmoes van partijen in verwarring over elkaar overlappende standpunten. We willen...

...ook op onze tocht naar het kantoor, waar ik zou mislukken.... Toen ik secretaresse was geworden, was Hij zo trots dat zijn dochter bij de Gemeente werkte, maar Hij kon niet beseffen dat zijn zozeer geliefde kind de werkdruk niet aankon... Samen bezochten we het museum in Utrecht, samen...

In een café in onze majesteitelijke Spoorzone waar onze LocHal verrijst, naast de kolossale hoogbouw waarin in de avond een enkel verlicht venster een teken van leven is, wachtte ik op de redacteur die me mijn echec als schrijfster zou aanzeggen. Na geruime tijd verscheen hij en ik herkende zijn...