Alle inzendingen over ontmoeten

Speeddate: tijd tussen hoi en doei.

Een warme handpalm pakte uit het niets Douglas zijn rechterhand. In deze hand had hij al een zakje met dillezaad. Hij keek over zijn rechterschouder en zag een vrouw verbaasd met grote ogen kijken. “Neem mij niet kwalijk! Ik had niet in de gaten dat jij ook dit zakje wilde. Ik was afgeleid door...

Een rechte, nette kelner zeilde door de kroeg “Verboden Vrucht”. Hij dimde de lichtkegels boven de toog en lachte hartelijk. In de dans van de kaars zag ik haar irissen, afwisselend dof en glanzend. Wij stonden naast het aquarium met de karpers. Koud zweet parelde op mijn rug. “Waarom...

Gisteren overkwam het mij weer, zo'n genante ontmoeting met de vriend of kennis die het niet is. Hoe gaat dat. Je zwaait uitbundig naar een bekende aan de overkant van de straat maar die geeft geen enkele blijk van herkenning. Integendeel, licht geïrriteerd kijkt hij je kant op en vervolgt...

De man die op het rijwielpad een eind verder voor me uitsloft, heeft de weifelende gang van iemand waar niet op gewacht wordt. Als ik dichterbij kom lees ik de strakke letters die achterop zijn vale werkjack zijn gedrukt ; 'Wim Beus Bouwmaterialen.' Toch maakt hij niet de indruk op weg te zijn...

Gisteren ontmoette ik Janneke en raakte met haar aan de praat. Haar naam kwam ik pas te weten toen we afscheid namen en zij linksaf sloeg richting het stationsplein om de bus naar Oldenzaal te halen en ik rechtdoor liep naar huis. Een vreemd einde bijna toen we elkaar een hand gaven. Doorgaans...

Ik kwam twee dames tegen aan de halte van lijn zeven bij het station. Een van hen droeg halflang blond haar en zij hanteerde een koket en elegant damessigaartje. Ze lachten me toe. "Ik heb geen big smile" verklaarde ik en ik voegde eraan toe: "Liever naakt dan namaak". Ze waren het er wel...

Laatst ontmoette ik een psycholoog, die over zijn psyche loog.

Hoe het komt weet ik niet, maar op de een of andere manier zit ik bij feestjes en verjaardagen altijd in de verkeerde hoek. Zo kom ik altijd naast iemand te zitten met problemen. Terwijl aan de andere kant van het vertrek de interessantste gesprekken worden gevoerd, de leukste anekdotes worden...

...mag je hem een keer ontmoeten, maar maak niet te veel lawaai, want de rapen zijn gaar als mijn vrouw wakker wordt,'' Ik zal vanavond de tuindeur op een kier laten staan. Dan kan je naar binnen glippen.'' ''Wat aardig van u, wilt u dan ook stukjes kaas voor me...

De tijd van de befaamde, maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten, die in plaats van dierbaarder, afschuwelijker voor mij waren geworden en ik had er rondgedoold, tussen...

Plotseling stonden we oog in oog te midden van een menigte. Even ontmoetten onze gezichten elkaar, daarna wendden we ons af. Ik droeg nog het jack dat ze me gegeven had en dat ik ter herinnering aan haar zou bewaren: het "bomberjack" met de bontkraag en in mijn binnenste, in mijn hart en in de...

Ik had meer dan een uur in de stationshal gestaan met een halve bronchitis onder de leden, kijkend naar de wijzers van de klok die zich uiterst traag voortsleepten over haar wijzerplaat en belaagd door windvlagen uit de telkens open- en dichtslaande deuren, toen mijn correspondentievriendin...

Eens per jaar leg ik de weg af; ben ik gedwongen de weg af te leggen die ons door het jaar heen gescheiden houdt en wandel ik langs de chique huizenrij die de Ringbaan West flankeert en signaleer ik de stokrozen in de tuinen die hun kopjes als in rouw onder regendruppels laten hangen en de blauwe...

Er was een nieuwe dag aangebroken; eigenlijk - na al het leed - buiten mijn verwachting; een zomerdag en het licht speelde frivool over de wereld en wierp er schaduw en licht in een warrelend, wervelend patroon overheen. Ik had plaats voor haar gemaakt op het bankje bij de halte van lijn zes en...

Ik had velen ontmoet; reizen gemaakt en andere escapades; was aangenomen en ontslagen; had geluk en ongeluk gekend; eenzaamheid en gezelligheid; succes en mislukking; hoop en wanhoop, maar Haar zag ik terug.... Aanvankelijk, op een terrasje, beschouwde ik de gevel van de centraal gelegen kerk en...

Vrijdagmiddag. Het is druk onderweg, nog even en dan begint de spits. Peter realiseert zich dat hij te laat van huis is vertrokken. Het verkeer voor hem begint langzamer te rijden, het teken van een aankomende file. En dat is wel het laatste, dat hij momenteel kan gebruiken. De uitnodiging voor de...

Hol klonken mijn stappen op de klinkers. Het was stil in de Lombardensteeg. De oude panden stonden heel gedegen in het gareel. Rooilijn bedacht ik. Verderop daar was een kruising, liepen mensen. Zoals ze gezegd hadden in het atelier, daar was het koopzondag. Heel Nederland eens in de maand...

Zo vaak hebben we elkaar gedag gezegd, een welkom gevoel erbij gehad. Het was fijn je weer te zien, maar de weldaad van herkenning bleef uit. Het herbeleven bood soelaas omdat ik in je prachtige ogen mocht staren, maar relaties en werkverhoudingen zorgden voor de gepaste afstand. Fysiek contact...

Wat de komst van een computer allemaal niet met zich mee kan brengen. Mijn ervaring is in elk geval heel positief. Ik kreeg een mail, omdat ik op schoolbank met mijn gegevens stond. Wie schetst mijn verbazing dat ik een mail kreeg van een heel klein buurmeisje, dat vroeger bevriend was geweest...

Je bent geweldig. De liefste op aarde. Je maakt me zo gelukkig. Al mijn zorgen en frustraties neem je weg met een enkele kus. Mijn innerlijke onrust en dwalende gedachtes worden door jou woorden tot een kalmte gebracht. Samen op de bank met jouw hoofd op mijn schoot. Kijkend naar een film...

‘Elke keer als ik een regenboog zie, stuur ik je een gedicht,’ zei hij. Ze hadden elkaar jaren geleden ontmoet in een cafeetje. Ze kwamen toevallig met elkaar in gesprek en het klikte zo goed, dat ze besloten om de rest van de dag met elkaar door te brengen. De dag werd een week. Ze...

Nog draagt een voordeur van een huis in een Tilburgse straat jouw, in mijn gedachten geliefkoosde naam. Nog passeren de razendsnelle bussen in volle vaart over de Lage Witsiebaan met elektronische oranje letters boven hun voorruit die hun bestemming aangeven en die me naar jou voeren, altijd naar...

...briesje dat de avond nog bood. We zouden elkaar ontmoeten vóór IJssalon "Intermezzo", Georgeanne en ik, en bij aankomst bleken daar meer personen rond te drentelen als op een station of perron, kennelijk in afwachting van hun man of vrouw, vriend of vriendin. Een oudere man spreekt me aan:...

Uit de krochten en spelonken, uit de straten, lanen en ringbanen van de stad die mijn universum en mijn thuis is geworden, bij gebrek aan mijn echte thuis in deze wereld, dat voorgoed tot het verleden behoort, kan zomaar ineens een bekende of onbekende opduiken uit een nabij of ver verleden, die al...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en representatieve restaurants met vriendelijk, attent en meelevend personeel, hebben we elkaar ontmoet, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgehouden in onze...

Ik ontmoette hem op de Noordhoekring. Zijn vergrijsde snor en baardje vormden een smalle, dunne lijn rond zijn neus en mond. Hij stapte van zijn fiets, zette één voet naast het voorste wiel en zijn vriendelijkheid overstelpte mij. We hadden elkaar twaalf jaar niet gezien en ik herinnerde me...

Af en toe kom ik een oudere mevrouw tegen in de straat of op de kronkelige paden van het parkachtige landschap naast de snelweg, dichtbij mijn huis. Zij voert steevast twee wrakke poedels met een krullerige, lichtbruine vacht die aan een shampoo-beurt toe is, aan de lijn. Het kan voorkomen dat...

De "Arriva"-bus had over de Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd. Ik heb weleens overwogen hoe...

Via de omliggende dorpen, via de snelwegen en toegangswegen tot de stad, heeft ze de Nassaustraat bereikt. De auto is onder haar handen gewillig en snel, het asfalt zoeft onder zijn wielen weg, kilometer na kilometer verovert hij op de afstand die mij en mijn arme zus meestal gescheiden...