Alle inzendingen over ouderen samenkomst conversatie

De Jacobushoeve, mij voorheen onbekend, is ergens op het Brabantse platteland gesitueerd, in het buitengebied. We gaan daar heen in december als de winter de wereld al in zijn greep heeft en overheerst en als de kou in de lucht zit. De dames en heren van ons gezelschap zullen zich scharen rond een tafel in wat een verbouwde boerderij blijkt te zijn…

Ik naderde het danteske groepje vóór het kraampje waarin Indonesische lekkernijen werden verkocht. "Hoe gaat het?" vroeg mevrouw. "Het gaat wel", antwoordde ik. "Niet altijd zeggen dat het goed gaat", merkte de heer in de rolstoel op. "Het gaat niet goed en het gaat niet slecht", was daarop mijn repliek, waarmee ik aan wenste te geven dat…

De aanzet tot een gesprek - dat idealiter wonderbaarlijke en interessante vormen had kunnen aannemen - wordt door mijn overbuurman razendsnel teniet gedaan alsof zijn verwachtingen omtrent de kwaliteiten en intelligentie van ouderen (zoals kennelijk te doen gebruikelijk in bepaalde kringen) minimaal zijn en ieder gewenst niveau missen...…

Zachtjes vlij ik me tegen je aan, we zijn nu nog enkel twee naakte lijven. Behoedzaam raak jij me aan, met direct een siddering als gevolg. De warmte verplaatst zich door mijn lijf en ik voel ook jou verstrakken. Sterke zachte vingers vinden geroutineerd hun plek, kussen die kippenvel brengen. Een verlangen meer te voelen is nu al daar. Je hand…

”Zou ik wel of zou ik niet”; dit bedacht ik me toen ik van boodschappen doen de winkel uitliep. Ik ging dus niet op visite bij mijn pleegvader. Het gevolg was, dat ik een andere route naar huis nam en op een gegeven moment achter een vrouw aanliep die iets met haar been trok. Ik liep een halve versnelling hoger en stond op het punt haar in te halen…

Het waren twee sympathieke oudere heren die met mij de terugweg aanvaardden uit Biezenmortel. De chauffeur, berekend voor zijn taak en altijd bereid tot conversatie en een andere meneer met wollen muts op.…

Het was een zomerdag in de zomer van mijn zevenenzestigste levensjaar, laat in mijn leven nog geschonken door een Onbekende, die op onvoorspelbare en kennelijk onverantwoordelijke wijze neemt en geeft. We naderden het huis, de boerderij, mij van zovele gelegenheden zo bekend; het huis met het brede loodgrijze pannendak waar mijn zo dierbare zus op…

Voor de attente toehoorder zijn ze als clichés; de hele conversatie is ermee doorspekt. De eenzaamheid stapelt zich als de grootste belasting op de schouders van zelfs de meest doorgewinterde en door de wol geverfde ouderen. Zij is het meest onverdraaglijk naast hun andersoortige kwellingen, bovenop al hun andere leed.…

Maar zoals de ijverige breister een steek ophaalt en deze weer netjes op de breinaald naast de andere plaatst of zoals een dromerige scholier die even niet bij de les is geweest, nam hij even later de conversatie weer op: "Mijn vrouw is dement. Ze is in het bejaardenhuis".…

Na het plakje van de "Mokkaschnitt", mevrouws favoriete lekkernij, ligt onze conversatie stil en ik probeer haar weer vlot te trekken door het onderwerp "honden, katten en overige huisdieren" aan te snijden. Daarop volgt wel enige, maar geen uitbundige reactie.…

Na de samenkomsten in het Wertheimpark en de vernedering in De Kuip zou 'Met het oog op morgen' de uitzending van vanavond met maar één schmierende Jordanese meezinger moeten openen: 'Amsterdam huilt waar het eens heeft gelachen'. Plechtig en droefgeestig.…

Zoals gebruikelijk vindt de conversatie weer eens plaats in de Deeltaxi, die onverhoopt omgetoverd is tot een soort mobiele, alternatieve therapeutische salon en die dusdanig voorthobbelt over de verkeersdrempels die Tilburg zo rijk is, dat lijf en leden geschokt worden als een rietstengel onder een stormwind....…

....en zo was onze samenkomst; we zaten bij het raam en spraken eindeloos over heel veel boeken en we dronken eindeloos veel citroenthee.... Het licht dat in brede bundels en banen in de verte neerdaalde vanuit asgrauwe wolkenpartijen werd ons geschonken. Je hebt voorgoed een andere woonstede gekozen; een ander land en andere vrienden.…

Binnen "verwelkomen" enkele tafeltjes, bedekt met bonte kleedjes de argeloze bezoeker en enkele buurtbewoners, gewikkeld in drukke conversatie die hier steevast hun heil zoeken bij elkaar.…

Hier zoals altijd druk met de voorbereidingen en nadien moe, maar gezellig van samenkomst naar samenkomst, vooral onder vrienden. Nu een herhaling van de feiten: druk, voorbereidingen van etentjes bij de Open Kring(Inloophuis), samenkomsten, nadien moe maar tevreden na gedane vrijwilligers-arbeid.…

Vanaf dit moment ging mijn zoon zich met de baldadige conversatie bemoeien. “Ze heeft ook eens een kat vergiftigd!!!” (”Nee hoor”; zegt Eva, dit zegt mijn zoon” !) Verder gaan deze mededelingen niet, het werd te erg. Wat ik wel heb onthouden was, dat ik zo ontzettend gelachen heb, dat ik er maagpijn van had.…

Aan het eind van die lange laan in Den Haag woont een lieve oude vrouw. Op mijn, inmiddels bekende, druk op bel, opent een brekelijke stem de deur, automatisch. Vijf hoog gaat de lift, zij woont onder het dak van de hemel, de deur staat voor mij open. Vandaag is ze treurig gestemd, ietwat cynisch zegt zij op de dood te wachten. Daarop merk ik…

De conversatie van twee oudere dames naast mij bewoog zich voort over een traject van roddel en achterklap.…

De hamvraag in de conversatie was: "Astra-Zeneca of Pfizer, Spoetnik of Janssen?" De wanorde en de chaos die de verwende burgers niet gewend zijn in de zo "beschaafde" en "overgereguleerde" rechtsstaat, stijgt hen naar de keel en luidkeels en opgewonden geven ze uiting aan hun ergernis en verontrusting...…

Daar is ie weer, de kleine wijzer huppelt over de 24 uur en daagt mij uit tot een conversatie die nergens toe leidt. Vingertoppen die toetsen beroeren, duistere vibraties die voeren naar getikte, gelikte stukjes die er eigenlijk niet toe doen. Ik schrijf de nacht naar een volgende morgen waar ik een warm welkom verwacht.…

Zoals te doen gebruikelijk kwam de conversatie onderweg op gang. Meneer merkte op dat hij had gesignaleerd dat een "verwarde" persoon rond marcheerde met open pantalon. "Een grote hobby van de heren" was mijn antwoord...…

Het kan als merkwaardig worden beschouwd dat wat zich zo prominent en kennelijk allesoverheersend aan ons schijnt op te dringen: de hittegolf eveneens zo prominent aanwezig schijnt te zijn in ieder gesprek, in alle conversatie en dus ook in gedacchten en gevoelens van alle mensen.…

Soms en bij sommige mensen duikt het koosnaampje "Ien" op in de conversatie met mij en dan voel ik mij gevleid; dan denk ik dat men werkelijk van mij houdt..... De liefste die niet meer leeft koos de naam "Catharina" voor me.…

In het restaurant zal de avond zich voortspoeden onder de conversatie van mijn beide vrienden bij ons diner. We zullen uitkijken vanaf onze tafel bij het raam op het fameuze "Kroepoek"-dak van het station van onze stad en op de klokkentoren van lichtgele steen, in de volksmond aangeduid als "De Wasknijper".…

Meestal over het ouder worden. ”Er zijn al weer nieuwe mensen in de straat komen wonen”, zegt ze. “En die zeggen ook al niks, net als al die anderen. Ze kijken niet eens. Ze zijn alleen maar bezig met hun eigen dingen”. Ze kijkt mij weer verwachtingsvol aan. Ik zwijg en wacht af. “Je gaat toch niet verhuizen hè?”.…

Ik sta aan de rand van het graf, hier liggen mijn vader en moeder, en ik vraag me af waarom zij mij hebben gemaakt. Ze hadden immers al vijf kinderen, waarom moest ik daar nog bij ? Na mij kwam er nog een kleine, niet levensvatbaar en door de kerk opgehaald, de volgende borelinge kreeg alle liefde die mij werd onthouden. Dat voel ik zo, alsof ik niet…

Hij vreesde het ouder worden – in het Frans vieillir - meer dan de dood zelf en schreef er ook een prachtig lied over: les Vieux. Maar het is niet de tijd die verstrijkt: we verstrijken zelf. Dat merk je op subtiele wijze.…

Tekenen van verval (o.a. problemen met het geheugen) tijdens het ouder worden schieten anderen en gelukkig ook mij te hulp.…

Alsof onze conversatie het universum is. We kunnen nergens meer naar toe. Je praat honderduit over liefde, de natuur, en intieme spirituele zaken. Je komt uit een ander milieu dan ik, maar er zijn ook overeenkomsten waarover we grapjes maken. Je weet het allemaal zo goed te vertellen.…

Het komt zoals gewoonlijk tussen ons slechts tot een uitwisseling van enkele onbetekenende, oppervlakkige frasen; een conversatie die geen hout snijdt.....…