"Asking only workman's wages I come looking for a job" (Simon and Garfunkel)

Wijkcentrum "De Spijkerbeemden" vindt men in een uithoek van de stad, vlakbij het Elisabeth Ziekenhuis en ik ben erheen gewandeld door een koele morgen toen een licht briesje mijn zintuigen aangenaam aandeed....

Binnen "verwelkomen" enkele tafeltjes, bedekt met bonte kleedjes de argeloze bezoeker en enkele buurtbewoners, gewikkeld in drukke conversatie die hier steevast hun heil zoeken bij elkaar.

Uitgekotst door de maatschappij en aan de zijlijn gedeponeerd, wil ik nu zelfs diezelfde maatschappij nog dienen, nog verdienstelijk zijn, mij nog dienstbaar opstellen en ik kom smeken en bedelen om een baantje dat niet financieel gehonoreerd zal worden bij een Indonesisch uitziende dame die me de slimste niet lijkt.

Is het uit ultiem wantrouwen dat ze me zo ongeveer verzoekt mijn ziel bloot te leggen, mijn doopceel te lichten?

Hoe het ook zij, na de nodige inlichtingen verstrekt te hebben, ben ik aangenomen om boodschappen te gaan doen voor eenzame ouderen na hun ziekenhuisopname (de eenzaamheid; de grootst denkbare kwelling en gruwel voor velen, woekert, woedt en floreert in de samenleving; het is de pest, de kwelling en de marteling van de moderne tijd.....)

vrijwilligerswerk ge geld vacature

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 40