Conversatie met een sterveling
Aan het eind van die lange laan in Den Haag woont een lieve oude vrouw. Op mijn, inmiddels bekende, druk op bel, opent een brekelijke stem de deur, automatisch.
Vijf hoog gaat de lift, zij woont onder het dak van de hemel, de deur staat voor mij open.
Vandaag is ze treurig gestemd, ietwat cynisch zegt zij op de dood te wachten. Daarop merk ik op dat dat, wat mij betreft, viereneenhalfjaar mag duren, want dan ga ik met pensioen. We vallen elkaar lachend in de armen.
Geplaatst in de categorie: humor