Alle inzendingen over ouderen wandeltocht emoties

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse. Mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij de receptie naast die van mevrouw T die mij is toegewezen…

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening en ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse en mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij de receptie naast die van mevrouw J. die mij is toegewezen…

Zo waren onze wandeltochten. We struinden over de Beekse Heide; vaak onafzienbaar en gesierd door een lichtpaarse overvloed of we wandelden in de Rauwbraken, het toentertijd nog onbebouwde natuurgebied ten noorden van onze stad.…

Mijn blik vernauwt en versmalt zich tot een enge, beperkte sfeer en kring, tot een klein universum. De machtige vleugels die mij droegen en die ik kon uitslaan dragen mij nog nauwelijks en zij laten het afweten. Op mijn schouders draag ik als een rotsblok het gewicht van de ervaring, van het verdriet en de tranen, maar ook van het geluk, van de schoonheid…

Neemt men onverhoopt eveneens voetstoots aan dat het verstand aftakelt in het brein van de ouderen, dat zij en ook ikzelf degenereren tot betreurenswaardige, meelijwekkende dombo's en stupido's? Of is dit allemaal inbeelding en zijn de liefde en de medemenselijkheid overal in hoge mate om ons heen?…

Voor het eerst wachtte mevrouw die zondagmiddag al op mijn komst, althans dat bleek duidelijk doordat ze in de septemberzon heen en weer drentelde achter haar rollator vóór de hoofdingang van het Zorgcentrum en mij blij begroette bij mijn aankomst. Het vertrouwen tussen ons was gegroeid en ik wilde haar niet meer kwijt. Eenmaal aangekomen in de…

Ieder vrij moment van haar leven greep ze aan om de ene voet voor de andere te zetten tijdens nooit eindigende wandeltochten door de Midden-Brabantse natuur.…

Ook al ligt Diederik Samson bovenaan in de peilingen, in mijn wensdromen wint de vier jaar oudere Nebahat Albayrak, die met haar vrouwelijke, intuïtieve emoties meer nodig is dan enig masculien opportunisme, wat per definitie gedoemd is te mislukken en sowieso al oververtegenwoordigd is.…

"Curae leves loquuntur, ingentes stupent" ("Kleine zorgen daar praat men over; over grote zorgen zwijgt men") aldus leerde ik op school en ik weet nog altijd niet of je daarom bleef zwijgen tijdens onze zo frequente wandeltochten op die zondagmiddagen.... Later, veel later kwam het mij ter ore hoe het noodlot je getroffen had.…

Op mijn wandeltochten door troosteloos en desolaat Tilburg naar zovele oorden en plaatsen waar het onheil ongebreideld regeert en zijn onheilspellend regime uitoefent, tik ik met de stok lichtjes de grond aan. De stok steunt mijn ritmische kordate pas waar mijn perfide medemens het hardnekkig en grondig laat afweten.…

En zoals de bevolking een enorme verscheidenheid aan menstypen kent en men zijn partner wellicht kiest op grond van heel specifieke, individuele eigenschappen, besluit ik te opteren voor een paar beige dan wel grijswitte hoge schoenen die mijn enkels zullen omhullen en mijn voeten zullen sieren en die mijn trage wandeltochten zullen begeleiden en ondersteunen…

Ze hadden allen mijn moeder kunnen zijn, gezien het leeftijdsverschil van gemiddeld dertig jaar dat mij van hen scheidt. Sommigen zijn opstandig: een van hen mompelt voor zich uit, in het luchtledige: "Alle Jezus, alle Jezus", haast onhoorbaar, maar toch met felle kracht en opstandigheid. Mevrouw Van der Kleij wil naar haar moeder toe: "Vanavond…

Een ander groot thema in haar schrijfwerk is, dat kinderen soms de ouders van hun ouders moeten zijn, omdat die ouders hun leven niet goed op de rails hebben, hetzij door drankzucht of geestelijk onvermogen. Of onverwerkte trauma's.…

Zij draagt en ondersteunt mijn verouderde lichaam en begeleidt me op mijn wandeltochten en behoedt me voor een ongelukkige valpartij.....…

Tijdens fiets- en wandeltochten heb ik mij afgevraagd wat ik na mijn werkloze bestaan zou willen aanvangen, liefst internationaal. Concluderend kan ik alleen maar zeggen, ik kom er niet meer uit, Boris is een klootzak, Nederland is uit.…

Vaak worden emoties weggestopt. De meeste zaken kun je niet doen met emoties. Je hebt wel emoties, maar niemand die ze ziet of je wilt ze niet laten zien. Er worden cursussen gegeven om, om te gaan met je emoties. We kunnen de emoties die we hebben wel degelijk in banen leiden.…

Meestal over het ouder worden. ”Er zijn al weer nieuwe mensen in de straat komen wonen”, zegt ze. “En die zeggen ook al niks, net als al die anderen. Ze kijken niet eens. Ze zijn alleen maar bezig met hun eigen dingen”. Ze kijkt mij weer verwachtingsvol aan. Ik zwijg en wacht af. “Je gaat toch niet verhuizen hè?”.…

Ik sta aan de rand van het graf, hier liggen mijn vader en moeder, en ik vraag me af waarom zij mij hebben gemaakt. Ze hadden immers al vijf kinderen, waarom moest ik daar nog bij ? Na mij kwam er nog een kleine, niet levensvatbaar en door de kerk opgehaald, de volgende borelinge kreeg alle liefde die mij werd onthouden. Dat voel ik zo, alsof ik niet…

Hij vreesde het ouder worden – in het Frans vieillir - meer dan de dood zelf en schreef er ook een prachtig lied over: les Vieux. Maar het is niet de tijd die verstrijkt: we verstrijken zelf. Dat merk je op subtiele wijze.…

Tekenen van verval (o.a. problemen met het geheugen) tijdens het ouder worden schieten anderen en gelukkig ook mij te hulp.…

Ik staarde weer naar het kabbelende water van de beek… Tussen augustus 1945 en juli 1976 verliep mijn leven op weg naar meerderjarigheid en ouder verder zonder noemenswaardige hoogtepunten.…

De ene spiegel flatteert meer dan de andere en soms worden door een bepaalde lichtval de diepe lijnen zichtbaar die de meer "gunstige" spiegel verhult; de lijnen die zijn als het craquelé in oud vaatwerk. Het menselijk gezicht is vaak een teken van leven en loutering.... Geruisloos en razendsnel is de stralende en eclatante jeugd overgegaan in…

Zeker als dat nog eens eens versterkt wordt door iets wat veel emoties naar voren brengt. Emoties kunnen je flink in de problemen brengen in deze tijd. Zelf ben ik een zeer emotioneel persoon waarmee ik al heel mijn leven problemen heb. Vooral omdat de meeste problemen door emoties zijn ontstaan.…

Mijn vader kon zich emotioneel niet uiten en mijn moeder was vaak overdreven emotioneel met weinig controle over haar emoties. Ze hadden dikwijls hoogoplopende ruzies en waren niet goed in staat om voor de kinderen te zorgen. En hoe moet het met al die andere gezinnen zijn gegaan? Ouders die ergere dingen meegemaakt hebben.…

verpakkingen zijn vinger-vriendelijk en die zijn gewoon te openen, maar ja, een kindvriendelijke sluiting is altijd slim zodat het kroost niet aan de haal kan gaan met die dingen, alleen - er zijn in huize T geen kleintjes meer, er zijn twee mensen die elke keer weer hun handen open halen aan: de verpakking van de Ariël pods… Kind vriendelijk maar voor de ouderen…

Ga hevig lachen en soms kan dat de weg vrijmaken voor andere emoties. Voor verdriet bijvoorbeeld, of wanhoop. Vast staat toch wel dat mensen soms in een fractie van een seconde hevig kunnen omslaan in stemming. Als we even kort door de bocht gaan, mogen we wel zeggen dat uitbundig lachen soms kan leiden tot ziekte of zelfmoord.…

De oudere mens met humor. Die met pretlichtjes in zijn ogen, ondanks of juist dankzij wat hij meemaakte tijdens zijn leven. Hij die leerde relativeren. Hij die zich niet klein liet krijgen, hij die misschien sterker was dan zijn leeftijdgenoten, krachtiger van geest en niet snel van zijn stuk te brengen was.…

Het was beter het ouderlijke huis te verlaten. Dan kon het turbulente gezinsleven doorgaan zonder mijn aanwezigheid. Mijn oudste broer was al het huis uit en mijn oudere zus woonde over de oceaan. Mijn ouders en mijn jongste broer mochten voortaan samen in het huis blijven wonen. Ik kon altijd in het weekend nog eens een kijkje komen nemen.…

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd, waar eens heide was is nu gras alom.…

Zoveel geluk was ons overkomen, met jouw liefdevolle gevoel voor drama en de emoties van het leven. Ik hoefde er niet lang over na te denken, wanneer ik de blik in je ogen zag. De manier waarop je keek maakte me wild, maar helaas ook blind. Toen kwamen de echte drama’s.…