Ten overvloede ook nog eens voor dombo aangezien?

Of het medelijden, mededogen, meewarigheid of in het uiterste, voor mij welhaast onvoorstelbare geval zelfs liefde of vriendschap betreft, blijft mij in het ongewisse, en ik weet niet wat ik uit hun blikken in mijn richting op moet maken. Het is overal "u" en "mevrouw"; eretitels die niet van toepassing zijn en men laat me voorgaan en men staat voor me op, nauwelijks tot mijn grote genoegen.

Neemt men onverhoopt eveneens voetstoots aan dat het verstand aftakelt in het brein van de ouderen, dat zij en ook ikzelf degenereren tot betreurenswaardige, meelijwekkende dombo's en stupido's?

Of is dit allemaal inbeelding en zijn de liefde en de medemenselijkheid overal in hoge mate om ons heen?

emoties ouderen stupiditeit

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 28