Alle inzendingen over roze teennagels

Zij had haar benen op het dashboard, roze teennagels, het soort dat zegt: 'Zeg er dan wat van.' ‘Denk je dat we ooit stoppen met vechten?’ vroeg ze. ‘Nee.’ ‘Mooi,’ zei ze. ‘Dan is het echt.’ Bij het tankstation kocht zij mango­limonade en kauwgom in de vorm van schattige schedels in neon-kleuren..…

Met twee bevredigde lichamen gaan zij de nacht in op dat bed van rozen.…

Dan zullen mijn teennagels heel lang worden." Zo gebeurde het. Wonderlijk genoeg groeiden Rhena's teennagels razend snel. Maar er werd ook aan gelikt en gezogen! De nieuwe dwergmuisjes hadden zelf ook weer jongen gekregen. Een legertje van dwergmuizen worstelde om aan de beurt te komen. Maar Rhena kon steeds moeilijker lopen.…

Is dat toch niet een klein roze brilletje? Ik denk het wel.…

De roze gorilla had ook nachtmerries, dat hij in een zak werd meegenomen omdat hij stout was geweest.…

Ik zal het nooit vergeten, het was ergens in de tachtiger jaren, ik was een jonge dichter, die zijn poëziebundel 'Afstand' naar uitgeverij 'De Prom' in Baarn had gestuurd, met werkelijk hoge verwachtingen. Als monnik was ik dubbel en dwars mislukt, het enige wat restte, was mijn geniale gevoeligheid voor de Nederlandse taal, met name in de poëtische…

Ik wil dat ROZE vlees!”…

Elke meerdaags evenement kent tegenwoordig een roze dag. De Tilburgse kermis heeft de roze maandag. De Nijmeegse vierdaagse de roze woensdag. Amsterdam heeft de roze filmdagen. En Alkmaar heeft zelfs een hele roze week. Utrecht heeft maar één roze zaterdag en telt dus niet mee als meerdaags evenement. Roze is de kleur van de andere medemens.…

De rozen toonden hun volle glorie en bevonden zich in het boeket te midden van overige bloemen van mij onbekende naam. Maar de verkoper had er iets op aan te merken; hij keurde de bloemen af. Waren de door mij zozeer uitverkoren rozen als een lelijk en verlegen meisje dat niet gekozen wordt op het bal van het leven?…

Nu mijn teennagels groeien en mijn vingernagels ook, ik heb ze lief rood gelakt maar geen vriend of vriendin in deze eeuw bezoekt mij en bemint mij.…

Want het komt van Ingegroeide Teennagel.…

‘’Mijn teennagels knippen.’’ ‘’Met welk nagellakpotje doet u dat?’’ ‘’Ik lak mijn teennagels met roze nagellak.’’ ‘’Houdt u geliefde patiënt van koffie of van thee?’’ ‘’Ik houd van beide’’. Ik zou ook maar van beide houden. Want denk aan het symbool de weegschaal dat staat u ter dienste.…

De taal van de zomer en de bloeiende rozen.…

'Galerie Rooze' is geopend op donderdag, vrijdag en zaterdag van 10.00 uur tot 17.00 uur. Op een plank in haar winkel staan enkele boeken met fotocovers van haar.…

Roze werd zelfs een geuzenkleur voor de homobeweging en voor vrouwen met borstkanker. Voor de eerste groep in de vorm van een roze driehoek en voor de tweede groep in de vorm van een roze lintje oftewel pink ribbon.…

De optimist ziet de rozen maar niet de doornen. De pessimist ziet de doornen maar niet de rozen. De realist ziet beide opdat hij zichzelf niet in de vingers snijdt.…

De roze loper, die op Roze Maandag onze lhbti-ers had verwelkomd, lag nog uit en voerde ons naar het centrum. Onze Kermis is de grootste van de Benelux en ze verwelkomde ons ook vandaag. Een voor sommigen en met name voor kinderen angstaanjagende gestalte van een soort voorhistorische aap is opgesteld aan de Spoorlaan.…

Langzaam boren mijn teennagels zich in het laminaat. De groepsdruk uit zich nu nog in omhelzingen en ongekende solidariteit maar onderhuids worden de messen al geslepen.…

Ik ken eigenlijk maar een ding dat nog treuriger is dan die ene roos in haar kraakpapiertje: dat is een bos rozen die hun kopjes al laten hangen terwijl het bezoek van wie je ze cadeau hebt gekregen, nog niet eens vertrokken is. Want dat overkomt mij nou altijd: ik heb de rozen koud in de vaas staan of ze beginnen al te treuren.…

....en daar observeerde ik steeds die rozen: geel, wit, roze en rood, die daar stonden te pronken in het late seizoen op die merkwaardige, lange, houterige stelen.....…

In de dorpswinkel hebben ze roze dropstelen bij het losse snoep. Ik heb er een flink aantal gekocht. Ze zijn erg lekker, beweert Tryntsje, het winkelmeisje. Ze zien er in elk geval erg lekker uit. Erg roze. En ze ruiken ook zo lekker, zegt ze. Ze ruiken ook erg lekker. ‘Weet je wat?’, zegt Tryntsje, ‘Ik neem er één.’…

Zij wilde rozen voor haar zus Gea. Tine zag rozen genoeg in alle kleuren en maten maar de rode waren schaars. Aan de kop van de stelling stond nog een emmer water met slechts één verdwaalde bos rode rozen. Zij zakte moeizaam door haar knieën, zette haar tas neer en pakte het cellofaan met de bloemen op.…

Als je goed luisterde kon je her en der in de zaal de teennagels tegen de schoenzolen horen krassen. Wat een feestelijk promotiegala voor de Nederlandse film had moeten zijn bleek een ergerlijk dilettantistische voorstelling van een zichzelf feliciterend kliekje poldercineasten en hun actreutels.…

Daar staan op stakerige, houterige stelen, de rozen in die merkwaardige tuin aan het Westerpark. Zij dragen verschillende kleuren: roze, rood en geel, als waren zij de individuen die zij echter vanzelfsprekend niet zijn en nooit zullen zijn met ieder een eigen identiteit.…

Het gevoel dat de wereld niet zo lelijk is en van alles zien door een roze brilletje. Natuurlijk weet ik ook net zo als elk ander, dat het roze brilletje maar tijdelijk is, maar het lichte gevoel in je buik.…

Rozen zijn hoe dan ook haar lievelingsbloemen en de tafel zal gedekt zijn met een servies en met kandelaars en servetten, eveneens gedecoreerd met rozen.....…

De rozen in de vaas op de tafel vervagen. Het gaat niet goed. ‘Milou? Milou!’ Mama rent op me af, alsof ik aan het verdrinken ben. Misschien ben ik dat ook wel. Ik verdrink in mijn eigen pijn, in mijn eigen leed, in mijn eigen lot. Ik stik in de vlekken voor mijn ogen. Geen lucht meer. Geen pijn meer. Slechts wit licht.…

Letterlijk en figuurlijk kan ik zeggen dat ik het leven nu door een roze bril bekijk……

Ik spring van mijn roze wolk en in mijn val naar beneden pluk ik nog lukraak wat engeltjes mee – je weet immers maar nooit, misschien komen ze nog eens van pas - leuk voor in de kerstboom misschien? Hoop stiekem dat cupido erbij zit. Kordaat pak ik een speld en prik weemoedig mijn 'luchtkasteel' aan flarden.…

(voor Adrienne Cecile Rich (1929 - 2012)) Je bent geboren op 16 mei 1929 in Baltimore en je jongere zus heet Cynthia Rich (1933). Je vader Arnold Rice Rich (1893 - 1968) was een joodse patholoog en je moeder Helen Elizabeth Jones was een protestantse concertpianiste/componiste. Je vader stimuleerde je om veel te lezen en om zelf gedichten te schrijven…