Alle inzendingen over rups

Plotseling daalde er een rups aan zijn zijden draadje naar beneden. ‘Kijk opa,’ zei de kleine meid, ‘een rups, die op avontuur gaat.’ ‘Inderdaad,’ zei ik, ‘zo zou je dat kunnen zeggen.’ De kleine meid heeft een diepgaand gevoel voor en met de natuur. Soms groet ze bomen en fluistert ze hen iets toe.…

Terwijl hij wakker wordt kruipt een rups met lange haren op zijn rug voorbij. Nieuwsgierigheid wint het van zijn somberheid. Rietzanger hipt de rups achterna. Hij ziet hoe rups het zich laat smaken en dat nog wel op z'n dooie gemak. Volgegeten wordt rups heel actief. Hij weeft een cocon om zichzelf heen.…

Geleidelijk aan groeide ze uit tot een stevige, vette rups. "Ja," zei ze af en toe hardop, "ja, ik ben een prachtige rups en niet anders." Zonder enige moeite werd de rups een pop. Toen hoefde ze helemaal niets meer te doen, er werd iets voor haar gedaan. Langzaam veranderde er van alles.…

We maken uit wollig, groen materiaal een dikke, mollige, als het ware volgegeten rups met een kop van rode, zachte stof en verbaasd de wereld inkijkende vilten ogen, die de naam "Rupsje Nooitgenoeg" krijgt toebedeeld.…

Het is dus volgens Darwins evolutietheorie onlogisch dat een rups verandert in een opzichtige vlinder om daarna nog maar kort te leven.…

Op een grote rustplaats voor de rupsen, stapte de vrouw over op een rups die in een andere richting haar verder brengen zou, naar haar plek van bestemming.…

Reggie de rasta-rups vond dat ie maar geboft had. Hij kroop maar een eind weg door ‘t leven, zong onderweg wat reggaeliedjes voor de kost en was op zijn manier gelukkig. Zéker als zijn vriendin, Sluimer de slak, in de buurt was. Op zekere dag haperde Reggie de rasta-rups met zijn lange haren achter een boomtak.…

De hoofdattractie was nog steeds de rups, een carrousel van aan elkaar gekoppelde wagentjes, die over een sinusvormige hobbelbaan ronddraaiden en waar halverwege de rit een gebogen, groen beklede constructie de wagentjes afdekte. Men zat in het schemer en “in de rups”.…

Eens sloeg ik haar zomerse kermis gade vanuit de hoge uitkijkpost van het Gemeentehuis; de opeengepakte, voortschuifelende mensenmenigte ver beneden mij om de bonte carrousels met de paarden en de sutobusjes, de schietttenten, de hoog-gaat-ie en de rups.…

In feite zijn ze dat ook, want zo een vlinder ziet er toch heel anders uit in het begin... een vieze, dikke rups. Maar uiteindelijk wordt hij dus een mooi woord 'Schmetterling'. Gelukkig voor die rups. Soms worden woorden bij elkaar gevoegd, om iets dat er niet uitziet, aantrekkelijk te maken.…

Maar niet bij "proza", daar worden eitjes op onderkanten van bladeren afgezet in de hoop dat de uiteindelijke rups verandert in een prachtig fenomeen zoals de Dagpauwoog of de Gehakkelde Aurelia, maar het liefst de Kolibrivlinder.…

‘Ruuups, Irene, ruups!’ corrigeert Bennie haar. ‘Nou door bijvoorbeeld op school geen klasgenootjes te plagen, wat kinderen soms per ongeluk toch weleens doen. Geen broertjes of zusjes plagen.’ Bennie wordt een beetje rood en houdt zich wijselijk stil.…

Aan de overkant lokken de schuitjes van een soort rups die haar passagiers door een sneeuwlandschap voert en, heel toepasselijk, de naam "snow" draagt. We drinken thee en sprite en kijken naar het publiek op het plein; jong en oud, dik en dun; vaders, moeders, kinderen, stelltjes en vrijgezellen, mensen in rolstoelen, baby's in kinderwagens.…

De ogen van zowel de naakte vrouwman als de rups doen me denken aan het werk van Munch, angstogen, maar in primitieve culturen duiden wijdopengesperde ogen op het afschrikken van vijanden.…

Het gif tast het maag-, darmkanaal van de rups aan en deze sterft binnen enkele dagen. Dat geldt helaas ook voor andere rupsensoorten die van het bespoten eikenblad eten. En zonder rupsen geen vlinders. Een vitale eik biedt een zee aan voedsel voor insecten en vogels. In een eikenlaan hoort het te wemelen van mezen, rupsen en vlinders.…

Past het logischerwijs in uw leer, mister Darwin, dat een perfect aan zijn omgeving aangepast onderkruipsel zich ontwikkelt tot een rups die verandert in een opzichtige vlinder?…

Ik voelde me net een rups die uit een cocon gekropen was en zich verbaasde over de vleugels waarmee hij zo maar uit kon vliegen. En wat ik niet verwacht had gebeurde. Ik werd verliefd. Mijn vriend was de man uit mijn sprookjes. Hij droeg me op handen en ik kon met hem praten. Hij liet me lachen en me weten hoe speciaal ik voor hem was.…

Afgelopen weekend, met DE ZOMER HOU JE OOK NIET TEGEN van Dimitri Verhulst als vervoerbewijs bij de NS, met zo'n snelle geel-blauwe rups naar Tilburg geweest. Hier heb ik museum De Pont met een bezoek vereerd. Een bewaarplaats annex expositieruimte van hedendaagse kunst.…

Ik vraag je, George, waarom zou de rups een vlinder worden? Heeft meneer Darwin daar een goede reden voor bedacht? Is het leven op zichzelf al niet wonderlijk genoeg? Vraag het elk ouderpaar dat hun pasgeborene koestert. Was het voor de mensen vroeger makkelijker te geloven? Wat heeft de mens in 2009?…

dag witte lijnen in het blauw die elkaar kruisen en zwellen tot vegen tot sluiers en weer oplossen elke avond het zwarte gat dat vanaf de kant het meer in trekt er waaien wat mensen weg tenslotte krijgt een eend twee koppen één kop boven één kop onder speelt een dartele vis met water met zijn staart houdt hij druppels hoog weeft een rups…

Al die tijd heeft de denker zich als een rups gedragen die blad na blad eet en zich afzondert in een cocon als pop. De uiterste beleving vindt plaats als de allerdiepste eenzaamheid in een [heel] persoonlijke ervaring wordt bevrijd. Dan blijkt wat het betekent af te dalen in het rijk van de eeuwige Moeders.…

Ik wip over naar een vogelgedaante of een rups of een verdwaald hert. Rond bemin ik. De luiken van de hemel slaan open. Ik vang de gekleurde bladeren op. Ik zie mijn visioenen in de stromende beken. Het is gemakkelijk, al zou ik ieder moment kunnen sterven, maar ik ben evenmin bang voor de dood als voor het leven. Ik daag alle krachten uit.…

Het leek op een heel grote rups met zuignappen. De burgemeester fietste er gewoon zonder pardon overheen. 'Hee' schreeuwde de duivel. 'Wie bezeert mijn staart! Ik ben een poes met een lange snoezelige staart en ik was net bezig te spelen met een kwikstaartje, een allerliefelijkst vogeltje'.…

Een lieve glimlach kon hem wel op afstand houden, want dan kromp hij als een roodgekleurde rups ineen.…