Alle inzendingen over tuinhekje

Dat ze er waren was van belang, zoals ze daar stonden, aan de andere kant van het helderblauwe houten tuinhekje dat amper tot hun knieën kwam.…

Wanneer hij al bij het tuinhekje is, blijft hij staan. Hij draait zich om, loopt langzaam terug. Zijn blik glijdt over de tafel. Zij legt haar hand op het mapje, kijkt hem aan. ‘Laat maar,’ zegt ze. ‘Het hoort nu hier.’ Hij knikt langzaam. ‘Dat dacht ik al.’ Dan draait hij zich om en loopt weg. Het hek valt zacht achter hem dicht.…

Gewoon, over het tuinhekje. Sta ik net in de tuin, half in mijn blote reet, van een kopje koffie en een sigaartje, van het aan mij door Mr.Oant Moarn, beloofde nazomerige ochtendzonnetje te genieten gaat de deur hiernaast open. Buurvrouw Nanninga met dat eczeemverwekkende flutblad in haar hand: 'Hee buurman, heb je dat gelezen?…

Haar trotse man kwam door het tuinhekje de tuin binnen. Joop had een lange vishengel in zijn hand. In zijn andere hand had hij een emmer water met daarin een spartelende vis. Water spatte op de tuintegels, maar Joop hield de emmer iets hoger, waardoor de vis rustiger werd. Anita ging alvast naar de keuken om de messen te slijpen.…

Het tuinhekje werd opengedaan en ik zag twee personen naar de voordeur lopen. Een gewone druk- of trekbel hebben we niet. Er hangt een grote koebel naast de deur. De koebel ging echter niet. Wel werd er bescheiden doch dringend op de deur geklopt. De hond, meteen beseffende dat er onraad op komst was, sloeg aan.…

Anderen werken heel precies aan een klok, een metalen tuinhekje, een fiets, of een tafel die gerepareerd moet worden. Ook zijn er verschillende workshops het hele jaar door. Houtbewerking, metaalbewerking, glas-in-lood, computerlessen, sieraden maken, beeldhouwen.…

Alleen de mijne is teder, verandert leegte altijd weer in belofte: een tuinhekje piept in wind uit het oosten, terwijl tegen een muur een beuk alweer kreunt om voorjaar. Paul Johann Gellings is geboren in 1953 te Amsterdam. Als tiener verhuisde hij met zijn ouders, broer en zus naar Enschede.…

Dan ziet ze het tuinhekje open staan. O, nee hé. Hevig ongerust begint ze te roepen Tessa! Tessa! Er komt geen antwoord. De buurvrouw die op het geroep afkomt vraagt wat er aan de hand is. Marieke vertelt het. Gauw gaan ze zoeken. Maar ze zien Tessa niet. Ze haasten zich naar het park. Bij de vijver staat een groep mensen. Marieke word spierwit.…

Niet met antrax dus, maar gewoon een monstertje tandpasta, dat kapot was gegaan, waardoor een x-aantal brieven onder het mint geurende goedje zaten… Dan die keer dat ik over een tuinhekje stapte, maar nou net op dat vermaledijde, ijzeren tuinhek een soort sierpunt zat, waardoor ik mijn been dus niet hoog genoeg optilde en met een harde klap, pal…