Alle inzendingen over vasten

Sommigen van u weten het, ik werk in de thuiszorg. Afstoffen, stofzuigen, dweilen. In die volgorde, anders kan je het net zo goed niet doen. En de plee moet schoon, dikke bleek onder de rand en sprayspul op en rond de pot. Een kleine tien maanden doe ik dit al, onverwachte banden gesmeed, thuis...

Een snelle blik op buienradar leert dat ik nu uit de ochtendjas moet om nog voor de sluizen opengaan de boodschappen in huis te halen. De auto staat wat ongelukkig geparkeerd en ik moet achteruit over het tegenover ons huis gelegen grasveld insteken om de bocht naar de weg ... nou ja als ik dat...

Zal ik even, vraagt manlief wanneer ik met volle handen naar de keuken loop, zal ik even....nee, zet jij Ma maar in het licht, zeg ik dan. Vaste prik om elke avond je ogen te zien oplichten bij de vlammen van de kaarsjes... Ik loop alleen naar de keuken, vaste prik, geef haar een knipoog, ze staat...

'Jij zit vast hè..' Steunend schuif ik mijn bovenlichaam onder de auto vandaan. Daar staat ze, drie turven hoog, blonde vlechtjes met een rose K3 tasje en blauwe laarsjes die maar net boven de sneeuw uitkomen. Kernachtiger had mijn situatie niet onder woorden gebracht kunnen worden. Ik zit...

...binnen komen, en zei: ''Het is geen doen dat vasten, ik voelde mij zo slap als een vaatdoek en kon van de honger niet slapen.'' Zij moest vreselijk lachen en nam ook maar een biertje en stak een klein sigaartje op. Wouter had zijn buikje lekker rond gegeten en samen gingen ze gearmd de...

Wat een ervaring en wat een misère zeg! We proberen gewoon bij de winkels te komen en dat gaat, mits je netjes de regels opvolgt, nog heel erg goed mag ik wel zeggen, maar dan, vanuit het niets besluit de draaideur een soort van eigen leven te gaan leiden en zegt: stop als ik op de helft ben....

Zeg vrouw, ga je mee, ik wil even naar een Kringloopwinkel om te zien of ze daar een adapter voor me hebben. Ja hoor, ik ga wel mee, met zijn twee is altijd leuker en gezelliger natuurlijk en nu zeg ik: was ik nou maar meegegaan, want: dat deed ik niet. Op het moment dat hij zegt 'gaan we zo'...

Kun je het nog voorstellen? Eerst was er gewoon niets, je kon elkaar niet bereiken als je elkaar nodig had en soms kwam het voor dat- mensen al bevallen- getrouwd of begraven waren voor je er sowieso iets over vernam. Men kon een telegram sturen maar daar had niet iedereen geld voor dus die optie...

Een brief van de UWV windt er geen doekjes om, deze maand krijg ik mijn salaris tien dagen later, met de mededeling dat ik voor die 10-daagse overbrugging een voorschot kan aanvragen van 200, 400 of zelfs 600 euro. Dat betaal je daarna over 5 maanden gewoon terug natuurlijk. Er zijn er misschien...

Een foutje gemaakt bij de mensen die ervoor moesten zorgen dat: hetgeen terug naar aarde zou komen voorzien zou zijn van een geval wat: bestuurbaar was, zodat men de mensheid kon laten weten dat: de raket ( of dat wat ervan over is dan) ergens in de woestijn, of een oceaan zou neerstorten. Tja,...

Het Woord van God ontkieme in de menselijke ziel als een teer zaadje. Elke dag opnieuw mag men een smeekbede naar de Hemel zenden om de wortels van dat zwakke graan te vullen met stille kracht, waarmee ze door rotsgrond heen kunnen dringen.

Een doodgewone maandag voor een doodgewoon mens met doodgewone acties die iedereen meemaakt of beleeft want dat kan ook. Twee afspraken in het ziekenhuis, eentje voor de pletmachine en eentje voor bloedprikken, wat nog wel even zal duren ook nog maar dit terzijde. Als ik aan kom rijden in...

Lopend aan een boodschappenkar kom ik vorige buren tegen, werp een blik in hun kar en zie daar van alles in liggen. Van die cervelaatworstjes, potjes paté, een prei: dat is wat ik onthouden heb tenminste. Oude buurman zegt: weet je dat ze hier vier verdiepingen hebben? Ik zeg: wat vertel je me...

...die God heeft verboden. En als de tijd van het vasten daar is, blijkt dat gebruik te zijn weggespoeld - verzopen.’ Maar toch kwamen we tot de slotconclusie dat we best een stapje terug zouden kunnen doen. Iets soberder leven. Als we het onzinnige eten, zoals frisdrank, chips, chocola,...

Een tijd lang liep ik hem in de Pijp vaak tegen het lijf. Vooral bij Antiquariaat Fenix op de Frans Halsstraat. Waar het boekensnuffelaars moeilijk valt aan voorbij te gaan. Snuffelneus kijkt hier immers zijn ogen uit in steeds ververste boekenbakken buiten. Om maar te zwijgen van de...

Dag brave kinderen en nog bravere ouderen! Bent u zich nog steeds suf aan het piekeren over wat u al dan niet in een sinterklaasgedicht mag schrijven? Ik niet hoor! Gewoon: flip flap flop, deze tekst staat er weer op! Recht uit het vuistje, of heet dat een knuistje? Zonder blad voor de mond: De...

(voor Genja Jonas (1895 - 1938)) Jij bent geboren als Jenny Jonas op 2 september 1895 in Rogasen (Rogozno) in Posen, van 1815 tot 1918 een provincie van Pruisen. Jouw ouders waren de Joodse sigarenhandelaar Simon Sigismund Jonas en Laura Loewenthal. Jouw broer Max Jonas is in 1894 geboren en hij...

We ontmoeten elkaar iedere morgen vóór de supermarkt en behoren daar inmiddels tot de vaste klanten. In de vroege morgen is het daar nog rustig en kan hij de vele prikkels vermijden die hem zozeer belasten. Zijn beide armen tonen een roodachtig onheilspellend patroon van wonden. Om de innerlijke...

Ik kleedde me altijd om in de tweede kleedkamer van rechts. Dat was mijn vaste plek. Eigenlijk had iedereen wel zijn vaste plek in een vaste kleedkamer. Dat is denk ik zo ingebakken in de mens. Wij hadden Frans in de kleedkamer. Frans was van de trim en liep al die jaren en nog steeds in een...

‘Oh, vandaar.., we dachten al’ De haringman staat als een straatartiest bevroren in zijn laatste beweging. Het kleine mesje in zijn hand rust op de flank van de net onthoofde vis op de snijplank. Zijn aandacht is voor een moment onverdeeld en volkomen. ‘Hoe oud was ze?’ ‘89’, zegt de...

Kom eens even hier? Pak mijn hand eens? Hou je stevig vast! Ik neem je ergens mee naar toe, naar een plek die ik je wil laten zien. Het is een plek, niet zo ver hier vandaan, en de reis duurt ook niet lang. Je moet je nu heel stevig vast houden aan mij, en zorgen dat je voeten stevig op...

(voor Irène Nemirovsky (1903 - 1942)) Je bent geboren op 24 februari 1903 in Kiev. Je vader was de bankier Leon Nemirovsky. Je bent grotendeels opgevoed door je Franse gouvernante en je had een slechte band met je moeder, wat vaak in je romans aan de orde komt. Op je veertiende vluchtte je via...

Het einde van zondag nadert, de zaterdag is zonder noemenswaardige incidenten voorbij gegaan, al ligt voor een belangrijk deel het gewone leven in Brussel plat. Terreur is wat de hoofdzaak in alle nieuwsbulletins te horen is, aanslag wel - of niet, bommen wel - of niet. Terreur is vreselijk,...

In 1940 was ik negen jaar en een zoon van een landarbeider. Moeder was huisvrouw. Ze hadden een arm bestaan, want de boer betaalde niet veel. Ons voordeel was, dat we een moestuin hadden, waar groenten en aardappelen op werden verbouwd. Ze bakte zelf het brood op een petroleumstel, heerlijk rook...

Ik beweer niets meer, maar constateer en stel alleen nog maar vast. Dat is goed genoeg om...

Een zanger die bezwijkt door keelkanker, dat is voor zeker en vast best wel cynisch.

In de kapsalon waar ik sinds lange jaren vaste klant ben en waar een Turkse kappersfamilie de scepter zwaait, verwelkomt men mij op gastvrije en hartelijke wijze met de erenaam "mevrouw Ineke", een vererend "epitheton ornans". Mijn vriend Ali werkt zorgvuldig baard en snor van een der aanwezige...

Voor vast onderdak kan je het beste een waxinelichthouder naar een verguld vervoermiddel gooien. Succes verzekerd.

Het enige ritueel dat ik koester, is, dat ik geen enkel vast ritueel bezit, noch bezat.

Iedere generalisatie is een nederlaag van het verstand. Het vereist moed om onzekerheid als vast gegeven te aanvaarden.