Alle inzendingen over veertigers

Enigszins afzijdig van de reuring, van de ellende en van de drukte van de stad bevinden zich in een kleine enclave de lage, witte Maycrete-woningen, gebouwd na de wereldbrand van de veertiger jaren. Een kleine weide waar onvermoed een enkel solitair paard graast verleent een min of meer...

Op de oude zwart-witfoto uit de veertiger jaren, die nog altijd mijn slaapkamer siert, staan ze afgebeeld: mijn oma en opa (die koperslager was en die ik nooit gekend heb) en mijn vader en zijn twee broers naast de zus die het leven nooit heeft kunnen dragen. De broers dragen voor de foto hun nette...

Veertig. Voor velen een mijlpaal in hun leven. Een schrikbeeld, en het moment waarop een tussenbalans wenselijk is. Het idee, dat de helft van je bestaan reeds voorbij of overschreden is, laat het angstzweet wel eens parelen. Je bent op een leeftijd gekomen, waar echtscheidingen méér regel...

...in een flipperkast. De bandleden en alle eind-veertigers in de zaal hebben er zin in. Liters bier vliegen door de lucht. Anders dan 30 jaar geleden weet iedereen in de zaal inmiddels hoe een recessie voelt en wat de ratrace met je doet. Geen seconde tijd verspillen nu. De vloer golft op het...

In mijn agenda zie ik staan bij de negende maart: "Idul-Maulid (Islamitisch)". Ik weet niet wat het betekent: is het een feest, een gedenkdag? Zeker is dat twintig jaar geleden op deze dag jouw ijsblauwe ogen mij voorgoed vaarwel hebben gezegd. Je hand werd toen kouder en kouder in de hand van...

...hoor je dat woord. Vooral bij de dertigers en veertigers, kortweg, de Mabelgeneratie, is het razend populair. Deze mabelgeneratie, cynisch tot op het bot en totaal niet gehinderd door welk gevoel van mededogen dan ook, heeft het woord 'oeps' bij elke ramp paraat. Voorbeeld? Een orkaan...

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek die met de naam van mijn lang-vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met die van mijn favoriete schrijver: August Strindberg. We hadden afgesproken...

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek deze met die van mijn lang vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met de naam van mijn favoriete schrijver August Strindberg. We hadden afgesproken...

“Gele trompetnarcissen breken in donkere nachtmerries. Gladde vijvers maken furore als nachtspiegels, lachspiegels van de ziel. Landwegen kronkelen zich, in zijn sombere gedachten langs het hek van de wilde bloemenweide. Waar zijn slaap de stille dromen hervat, neemt het landschap de vrije hand...

Die benen, of eigenlijk dat béén. De hele dag zwaait dat been al door mijn hoofd. Van wie? Van ZSA ZSA..! Het been van Zsa Zsa Gabor, dat nu geamputeerd in een Amerikaans ziekenhuis ligt. Of al door de versnipperaar..hè nee! Gruwelijk maar waar. En Zsa Zsa weet het nog geeneens, haar man( de...

Of ik een stukje wil schrijven voor de krant van het Spijkerkwartier? Ik mail Rick terug dat ik geen Arnhemmer ben en niet zoveel weet over de wijk. Zijn antwoord is nuchter: 'Ik ook niet, ik woon in Klarendal'. We spreken af bij station Velperpoort. Onderweg mijmer ik. Dat je vroeger zo mooi...

Iedereen kijkt er reikhalzend naar uit. Een nieuwe lente hangt boven het schoolplein. De laatste maanden, de grote school lonkt. Niemand kan nog wachten. Behalve ik. In mij woont diepe teleurstelling. Ik voel op mijn klompen aan dat de hechte groep die wij zijn als visvoer in een aquarium uit...

...maar een gedoofd vuur. Twintigers, dertigers en veertigers overkomt hetzelfde. De huidige werkcultuur is hartstikke ziek en ook al dendert die als een TGV door, de negatieve gevolgen blijven merkbaar. Het is de hoogste tijd om een massieve cultuuromslag te maken, waarbij de zogenaamd...

...was voor ons. Op Eerste Kerstdag huppelen twee veertigers als verliefde pubers door de straten. Ze haalt twee oliebollen bij het kraampje naast het station. Bij iedere hap voel ik dat dit moment in mijn geheugen gebeiteld wordt. Ze fietst weg. Ik kijk haar na. Ze zwaait. Ik stap op de trein....

Vroeger waren er meer draaiorgels. Ik mis ze wel. Eén zie ik er nog wel eens. In de hoofdstraat. Hij wordt niet meer gedraaid maar loopt op een motor. Als ik draaiorgelman was zou ik dat ook doen. Niks romantiek van de zwoegende draaier. Die man is verstandig. Liever een motor dan voor het leven...

...oog op het hoge schok-gehalte. De dertigers en veertigers om me heen hadden anders misschien nog weleens teveel crisis-preventie nodig.... Nou zeg ik je, hoe moet mijn leven dan wel niet zijn? Zijn geweest. Hoor ik je denken. Kom met mij mee, naar een wereld die zo mooi is. Ik wil dat je...

Als ik voor het stoplicht in Maastricht sta te wachten, komt er naast me een open sportwagen tot stilstand. De man achter het stuur, een ruime veertiger, is qua uiterlijk en kleding exact op zijn wagen afgestemd. Hij draagt een colbert met een ruitje, waarin op subtiele wijze de flessengroene kleur...

Sinds een week ben ik weer actief lid van een van de grootste datingsites van Nederland, waar ik in een soort digitale catalogus een potentiële partner kan uitkiezen om mogelijk een liefdesrelatie mee op te bouwen. Tussen de duizenden profielen zie ik hem staan. Zijn heel natuurlijk ogende...

Ze had zich met een tijdschrift en goed ingepakt geïnstalleerd in een stoel voor het schuurtje op mijn volkstuin. In de zon maar buiten het bereik van de frisse oostenwind. Eerder die dag was mijn moeder met een taxi van de zorgvoorziening bij mij thuis gebracht. Ik gaf de nog jonge plantjes...

...stem en mimiek. 'Reddeloos zijn wij de veertigers, vol verlangens, grote ogen, de handen in politiegreep, tegen de muur, reddeloos, redeloos, zedeloos'. Een sarcastische, cynische visie, die niet echt van haar levenslust getuigt. Sinds 2008 is ze full-time dichteres/schrijfster....

(Gouache geschilderde papier cut-outs) Zónder haar verloren te hebben, zou ik zeer zeker als winnaar uit de bus zijn gekomen. Met mijn winst nu ben ik gelukkiger en tevens evenwichtiger. Weliswaar in een andere licht, maar geenszins minder oprecht. Zij houdt mij gaande. Zowel in letterlijke als...

...tot vijfentwintig jaar tegenwoordig, die jullie veertigers en vijftigers in een lamlendige toestand in onze samenleving hebben gedumpt. Als ik met mijn e-bike, netjes bellend want zo zijn wij opgevoed, voorbij zo’n horde sociaal gedegenereerde pubers wil zoeven kunnen ze niet het fatsoen...

Gisteren moest ik voor een afspraakje naar onze apotheekhoudende huisarts. Ik was flink op tijd, maar helaas het liep weer eens uit. Vanuit de apotheek liep er zo af en toe een medewerkster met iets naar de receptioniste of naar een van de artsen. Het geklik van de hakken kondigde aan dat er weer...

Hieronder volgt een sprookje. Zo’n hedendaagse dat vaak niet goed afloopt. Er was eens een meisje van vijftien jaar oud. Zo’n meisje waarbij de vrouwelijke schoonheid heel voorzichtig op het punt stond door te breken. Ze zag er goed uit en was, als een van de weinige meisjes op die...

De gele trompetnarcissen op het ronde bloemenveld bij het verkeersplein in Amsterdam West stonden massaal in bloei. Er stond een bordje bij dat je ze gratis mocht plukken, overdag wanneer het licht was. Astrid liet dat niet aan zich voorbij gaan. Er was maar weinig nodig om het hart van de...

Hij spreekt me toe. Zijn vertrouwde stem. Ik richt me op mijn ademhaling want ik weet dat hij dat zal gaan vragen. Een rondgaande beweging gaat tot diep in mijn buik. Zonder haperingen. Het voelt anders vandaag. Sneller dan ooit voel ik emotie opkomen. Diepe stukken. Babygehuil. Toch is het niet...

Met haar bloemenboek 'Nauwkeurige observaties' heeft de hooglerares biologie Iris Akelei internationale roem verworven. Dat ze zelf ook een bijzonder mooie bloem is, weet ze maar al te goed en dat buit ze dan ook zoveel mogelijk uit. Wanneer ze haar strakke, leren broek draagt, dan weet haar man...

...de oude bouwvakkers met pensioen. Twintigers tot veertigers hebben het overgenomen. Ze noemen zich professionals omdat ze dat niet meer zijn. Vroeger kon ik de vakkennis ruiken. Het rook naar het atelier van een beeldhouwer en bronsgieter, onder wie ik mocht werken als piepjonge kunstenaar. De...

De treinen waren weer vol maar niemand las. Zoals tot heden wel gebeurde in alle vrij-reizen-jaren. Het leek wel of men zich ervoor schaamde. Bij de NS waar we zondag 18 maart weer gratis konden reizen met ‘Heldere hemel’ van Tom Lanoye. Vlaming maar dat kan het verschil niet maken. Hubert...

...jullie van mijn voorstel?” Beide prille veertigers tegenover hem keken elkaar aan, en knikten toen bevestigend in zijn richting. Weldra waren de tien afspraken geboekt en iedere week waren Jan en Els stipt op tijd bij de dokter. Zoals afgesproken, verliet dokter Willaerts iedere week zijn...