Alle inzendingen over weerschijn

De kleuren van het prisma dat uiteen valt vormen een prachtige weerschijn van de schoonheid gelegen in dit universum!…

De lelies, asters en narcissen liggen verdord ter aarde en schijnen voor eeuwig een vale weerschijn in mijn hart en ziel te moeten hebben. Leegte heerst in mijn innerlijk; de leegte van een eindeloze woestijn waarvan ik de zandkorrels schijn te moeten tellen. De stralende legende van onze liefde en vriendschap kwam ten einde......…

Nu lees ik zoetsappige verhaaltjes, niveau Libelle met een glossy weerschijn. Schop toch nomdeju schenen, sta op lange tenen, strijk tegen haren in en stuit tegen de borst. Krijt weerzin jegens de omhooggevallenen, kijk vol ongeloof naar de waanzin in relidwaze ogen. Maar ook, de hartenpijn en het zielenleed.…

De zomer van mijn vijftiende levensjaar is nooit teruggekeerd in mijn leven en, verouderd, bedenk ik hoe mijn hart en ziel zijn afgestorven, hoe doodsheid en lethargie mijn innerlijk regeren, hoe de rozen en hortensia's voor altijd een vale weerschijn in mijn ziel zullen vinden......…

Het waren de kleine glaasjes van fonkelend, fragiel kristal met de lichtgroene weerschijn in de geslepen kelkjes die alleen bij feestelijke gelegenheden de tafel sierden.…

Maar nee, `leuk’ is zonder meer leuk, want heeft de weerschijn van eeuwigheid. `Leuk’ is er altijd geweest als basisingrediënt.…

Zal de weerschijn van de algen het avondpalet verslaan. Een onheilspellend gezicht. En tegelijkertijd zo prachtig. Alles om ons heen sterft af. Struiken verdorren. Helmgras crepeert. Bomen stikken. Overal blokkeert fijn stof de poriën. Het beeld van ontbinding is blasé geworden. Een dag zonder is haast een zeldzaamheid.…

'Als je het raam dan openzet zie je door de weerschijn de snert drie keer geprojecteerd,' merk ik ten overvloede op. Dat geeft een ruimtelijk effect.' Klaas schrijft het op.Hij gaat er iets mee doen, zegt hij.…

.' Het antwoord bestond - voorspelbaar - uit een bevestiging van mijn stelling gevolgd door een KOMMA en een tekst waarmee ze de belangen van de boerenstand behartigend haar groene weerschijn weerlegde.…

Weerschijn is alom aanwezig in de vodou, vandaar de spiegeltjes en stukjes glas. Ze weerkaatsen wat je ziet, denkt en voelt. Zo stond ik ineens in een indrukwekkende zaal ingericht met spiegels met de fraaiste ornamenten en versieringen die elkaar wederom weerspiegelen. Ik bevond me in een wereld van polariteiten.…

Even dacht ze een schaduw te zien, maar na even te hebben gekeken, besloot ze dat het de weerschijn van de straatlantaarn moest zijn. Resoluut sloot ze alles af, keek nog even of ook de deuren op slot zaten en liep naar de keuken. Het gevoel dat er iemand met haar meekeek, liet een rilling over haar rug lopen!…

Het was mooi weer en ik genoot van het landschap en de weerschijn van de blauwe lucht in het water. Het water van de plas was zo helder, dat je zelfs de bomen aan de overkant in het water zag.…

Weer piemelnaakt een hut in en in de weerschijn van de roodgloeiende stenen ontwaarde ik de ronde contouren van enkele vrouwen. De leider zei: 'Pak nu je ballen beet en voel je mannelijke energie stromen!'. Ik zei toen: 'En moeten de vrouwen dan nu hun schaamlippen vastpakken en hun vrouwelijke energie voelen stromen?'.…

Haar lippen smeulden, er zat een weerschijn op haar huid. Dit lijf rijmde met een rein, zwaar pianoakkoord. Ze had de harde omtreklijn van een hinde, uitnodigend teder, een laatbloeier. Haar heupen waren rond en breed en welfden naar binnen, naar haar leest, en hoger knelden haar borsten.…

Het was mooi weer en ik genoot van het landschap en de weerschijn van de blauwe lucht in het water van een ven. Het water van de plas was zo helder, dat je zelfs de bomen in het water zag. Het was nog ochtend en erg stil in de mooie natuur.…