Alle inzendingen over worst

Mij zal dat, overigens, worst wezen.…

In heldere taal zegt ze vervolgens met haar mond nog vol worst: “Mag mijn vader ook een stukje worst?” Tja, dan sta je daar als opvoeder met de mond vol tanden. We hebben er hard om moeten lachen en haar uitgelegd dat ze "dankjewel" had moeten zeggen.…

Naar de Hema ga ik voor de worst. De vette met het rode label. Niet die laffe halfzachte magere. Als een man worst wil, wil ie worst! En ook geen kleintjes, die zijn voor part-time Vegaas die maar een halve zonde durven te plegen. Tollend van de Kerststress spurt ik de winkel binnen 'Worst?…

Hij keek mij tevreden aan, en zei: ''Baas, krijg ik straks een stuk van die heerlijke worst, die je vanmorgen in de supermarkt hebt gekocht?'' ''Jij krijgt wanneer we terug zijn een lekker stuk worst.'' ''Je bent een goeie kerel'', Kees.…

En nu wil worst.''…

'Wat voor worst?', wil de piepjonge bejaarde weten. 'Gekookte worst, vers gemaakt', antwoordt de slager, die steeds meer moeite heeft zijn ergernis te onderdrukken.…

‘De worst is eindelijk thuisgekomen,’ zeg ik grijnzend tegen Carmen. Ik stop voor haar deur en ze nodigt mij uit voor een kop koffie. En terwijl de koffie staat te bevriezen rukt ze mijn mouwloze hemdje (Zeemanie ad neuro 3,95) van mijn gebruinde lijf.…

Zondagavond schafte de pot in huize Metz boerenkool met worst. En als ik zeg worst, dan bedoel ik rookworst. Magere rookworst om precies te zijn. Inderdaad, omdat die niet zo vet is. Dacht ik. Nou, wel dus. De werkelijkheid is altijd weer ranziger dan een Metz voor mogelijk houdt. Magere rookworsten zijn moddervet, schrijven de maandagkranten.…

Haar wonderkrachten gingen over in haar mantel, de roerstok en de worsten. Alida dekte de tafel voor vier mensen, zijzelf niet meegerekend. Genietend werkten Richard, Vera, Albert en Nicola de smakelijke worsten naar binnen. "Ga er maar gauw weer op uit," raadde hun gastvrouw.…

Kees, bedankt voor de worst en ik ga weer, want de engel komt mij weer ophalen. Doei.…

Kan ze oneindig dromen van fretten en chinchilla-worst. Bij de alinea Dierentuin gaan haar haren recht overeind staan en snuift ze verachtelijk. Tijdens ons laatste bezoek aan Artis heeft ze een serieus gesprek gevoerd met een wolf op leeftijd die achter een ijzeren hek zat. Anemie was daarna boos en verdrietig.…

Maar oké, ik ben bij de HEMA en die verkopen ook worsten aan mensen die vast geen krant lezen. Anders wisten ze dat je met zo'n worst je leven waagt. Er komt een dame op mij af. Op haar borst een button met HEMA erop dus vraag ik aan haar of dit de HEMA is. Ze knikt enthousiast. Mijn hond knikt ook wel eens zo.…

Ik wist meteen waar die donkere worsten die regelmatig op ons menu stonden vandaan kwamen.…

Het zal ze echter worst zijn, wat voor worst weet ik niet, maar wie weet komt dat nog. Het is alsof het niet belangrijk genoeg is en daar baal ik van, zo ontzettend dat mijn humeur er onder lijdt en dat moet niet, dus ga ik niks zeggen over al die mensen die last hebben regels na te leven...…

Uiteraard met de hartelijke worsten van de FlaterfoonHous.…

Geen kaas van gegeten en nog minder of we worst lustten, slechts margarine en een laagje suiker, maar wij aten om de harde punten heen. Die zijn voor de eendjes zeiden wij, en mijn moeder glimlachte.…

Nou laat mij u dat dan maar vertellen; volgens mij is dat de worst.’ ‘Ach jij grote slappe Lul!’ ‘Nee, meneer niet z’n lul, de worst, van de paardenslager. U kent hem vast wel J. van der Ven hier uit het naburige dorp – echt waar heerlijk.’…

Echter: op de plastic flesjes zetten we statiegeld, want dan is iedereen er van doordrongen dat ze geld weggooien als ze de flesjes leegmaken en achterlaten daar: waar ze op dat moment vertoeven, heel slim want een klein deel van de mensen denkt aan dat statiegeld, sterker nog het zal ze worst zijn, oh ja, die worst die dus ook in….plastic zit nietwaar…

Zo sta ik worsten op te warmen en broodjes open te snijden! Lekker!!!! Dan blijft het verraderlijk stil binnen, hoor ik opeens een vreemd geluid wat er op duidt dat er iets niet helemaal in de haak is, of in de worst? Wat is er aan de hand? Nou ehhhh oma, ze zijn een beetje heet! Ik zeg: wat is er mis met blazen?…

November 2013 verscheen haar debuut EP 'Sail Out' bij Def Jam Recordings, met 'The Worst', 'Bed Peace' en '03.16'. 'The Worst' gaat in de videoclip over een jonge vrouw, die haar geliefde heeft vermoord, wat ze niet echt wilde doen, maar het is uit de hand gelopen, terwijl de politie haar inrekent en zij niet tegenstribbelt.…

Die houden de baby's namelijk zolang droog dat het ze een worst zal zijn om plas en poep niet te laten lopen.... Ach: de huidige tijd heeft zijn voordelen, net als de vroegere tijd dat had...…

Ze zagen natuurlijk, dat ik nog een groot stuk worst in mijn handen vasthield. In het bos had ik ze al geleerd een poot te geven, als ik ze wat gaf en dat was nu weer het geval. Om de beurt liet ik ze een poot geven en namen dan dankbaar en stuk worst van mij aan. Wat waren ze blij.…

Paling, worst, poffertjes, vlaamse frieten, spekjes, wortels, haring, noga, pepernoten, lolly’s, verse roombroodjes, bruine bonen, gevuld speculaas, kibbeling, druipende kinnen, geopende monden, servetten die mondhoeken schoonvegen, adamsappels die heen en weer bewegen, slokdarmen die peristaltische bewegingen maken, oprispingen die niet worden tegengehouden…

Die heb ik dus niet en weet je, het zal me worst zijn, alles haast je rep je, alles op een paar uur voor elkaar boksen maar op dit lumineuze idee hadden ze weken geleden al kunnen komen. Dit idee is water naar de zee dragen, los van het feit dat je nog meer om mensen heen gaat lopen met een zo groot mogelijke boog natuurlijk.…

Het bijhorende plakje worst was zelfs nog dikker dan anders. Als mijn vader een echt goede week achter de rug had, dan gingen we ook nog naar De Gruyter, Snoepje van de Week ! En naar Simon de Wit, echte boodschappen doen, ja dat was feest.…

.'' ''Dat klopt baas, want vanmorgen gaf ze me een stuk worst en een bakje water met die hitte. Ze is de vriendelijkheid zelve.'' ''Zo is het, ze is geduldig en niet grof.'' ''Ho, ho baas, toen ik nog een stukje worst vroeg, zei ze, rot op schooier.…

“Niet zo snel vreemdeling.”, hoorde ik vanuit de duisternis, “Hier heeft u een stuk brood en een worst voor onderweg. Het zal u kracht geven voor de laatste klim door het bos.” Ik bedankte haar, nam het brood en de worst en liep naar het hek. “Treuzel niet onderweg,”, riep ze me na, “het wordt vroeg donker rond deze tijd van het jaar.”…

Een stukje vlees zou er misschien nog wel ingaan, maar dan in de vorm van worst, want runder- of varkenslapjes moet men zelf braden en daar heeft ook niemand zin aan. Van werken zou niet veel meer terecht komen, want 80% van de mensen zou nooit meer op het werk verschijnen of in ieder geval elke dag een paar uur te laat komen.…

Bevredigd kwamen ze terug met worst, wat kon het je schelen. Je at de worst. Soms waren er drones. Soms hoorde je kanonnen en soms reden er nieuwe vrachtwagens met eten en munitie door de straten op weg naar het zuiden. Soms vlogen er weer helikopters over, maar soms vlogen er ook drones over en die schoten dan op die vrachtwagens en op jou.…

", riep ze "Dat vreet maar soep met worst zonder de hele dag een steek uit te voeren. Ik heb zellf sinds onze Wim doodging me geen hap worst meer kunnen veroorloven." Dat veroorloven viel nog wel mee, maar ik geloof werkelijk dat ze zich die luxe sinds die dag niet meer gegund had.…