Alle inzendingen over Kwetsbaar

De arts draagt een welluidende, wellicht Russische naam en de blondheid is al bijna vervaagd en verdwenen uit haar haar. Ze plaatst het ingenieuze en wonderlijke instrument op mijn lichaam en tuurt ingespannen naar de kwetsbare en "nutteloze" organen die nooit een kind gedragen hebben en...

Ze hadden me gevraagd de machine te naderen; het apparaat; toonbeeld en resultaat van menselijk vernuft en vindingrijkheid en het dierbare en kwetsbare vlees van de lobben die mij mede tot vrouw stempelen uit te spreiden op de stalen platen die het zouden samendrukken op min of meer pijnlijke...

De armlastige meisjes uit het gezinnetje Broeckx, vanuit een verre positie eens waargenomen door de rijkere ooms en tantes, mochten eens met laatstgenoemden mee naar het poppentheater in Oisterwijk. Ik herinner me nog altijd het kleine amfitheater in de bosrijke omgeving en de dramatis personae:...

De plannen voor een eigen bijdrage van 175 euro per bezoek aan een psychiater loopt de spuigaten uit. Psychiatrische patiënten hebben vaak niet meer dan 900 euro per maand, zie hier de sociale uitsluiting bij uitstek. Bovendien wordt deze groep mensen openlijk gediscrimineerd, de noodzaak van...

Mijn oude vader, die kwetsbaar, gevoelig en naïef was zoals ik omdat ik zijn genen, zijn DNA draag in mijn cellen; mijn oude vader, die een "genie van het lijden" was en wiens portret ik koester, schreef eens, in vroeger dagen met bevende hand de kapitaalsvergelijking uit, zoals vaders doen die...

Een lange rij patiënten had zich verzameld voor de deur van de eengezinswoning waarin sinds lange tijd mijn huisarts zetelt. Steeds meer personen sloten zich aan. Een naamplaat met de trotse, Chinese naam van de arts herinnert aan haar langdurige dienstbetoon en aan mijn vele bezoeken in het...

De behuizing van de artsenpraktijk is er zeker op vooruitgegaan nu in de Umberstraat in de wachtkamer mooie gecapitonneerde banken, bekleed met lichtbruin leer, "de dienst uitmaken", als men dat zo kan zeggen en helder licht uit modern aandoende armaturen neervalt over diegenen die hier...

...goed zichtbaar, dat hulpeloos, stakerig en kwetsbaar uit het verenkleed steekt. In een achterkamertje is het fatale feit snel gepleegd. Het nietige, kwetsbare lichaampje omhuld door het prachtige citroengele verenpak is overgegeven aan het onherroepelijke einde. Mijn tijd met Pietje is...

...onze vriendschap, die ik koesterde, die teloor ging De verwijten en kwetsuren zijn afgevuurd als pijlen op een kwetsbaar, weerloos hart en nooit is de terugkeer mogelijk naar het eens gekende

De lobben, die mij mede tot vrouw stempelen, die neerhangen en die als halve citroenen en bekroond door de kwetsbare, fragiele speldenknoppen van de tepels op mijn bovenlichaam rusten, betast en onderzoek ik, overigens zonder sensuele of "erotiserende" bedoelingen, maar ze geven hun geheimen niet...

Hij noemde mij "Juffrouw Broeckx". Toen ik nog mooi en jong was, schijnt hij wel gecharmeerd geweest te zijn. Ik was zijn buurvrouw en twee keer per jaar moest ik me uitstrekken op zijn onderzoeksbank voor het borstonderzoek. Dan kwam hij met zijn koele handen en kneedde en betastte de...

...mij in zijn armen koestert. Hulpeloos en uiterst kwetsbaar lig ik op de foto tegen het brede veilige baken van zijn borst. Hem was een dochter geschonken; de dochter, de baby die zes weken te vroeg deze wereld had betreden; het levenslicht had aanschouwd en die in de couveuse haar eerste strijd om...

De ene na de andere golf, het houdt nooit op, kwetsbaar grasduint Nederland onder welk peil dan ook, helmgras is slechts bedekking, een soort van handen over het hoofd houden want er schijnt iets aan te komen dat wel eens kwaad zou kunnen doen. Nederland ten voeten uit, droogmalend vreest men...

De bomen verliezen hun felgekleurde jassen en staan in hun kwetsbare naaktheid. Herfstbladeren vormen nog slechts een dik tapijt van confetti over moeder aarde. Dampen dansen; een voortjagende deken van dikke wolken blaast een verloren zomer voorbij. Langzaam valt de sluier rond het nevelland...

...met uw sterfelijkheid, eenzaamheid en kwetsbaarheid, met de onmetelijkheid van het heelal die u zozeer vreesde? Wij waren kameraden; ik heb uw porseleinblauwe ogen gesloten bij het uiteindelijke afscheid..... Ach Vader, uw wezen is mijn wezen en mijn tranen houden niet op te...

Ik strompelde met pijnlijke voeten langs het aloude en mij zo bekende parcours; langs de gevels en bereikte de nu "leeggeplunderde" en verlaten hal van het ziekenhuis. Schimmige, witgejaste figuren spoedden zich voort over de gangen en ik was genood in het lokaal waar de vernuftige en zo...

...helemaal. Ik wil ook graag alleen zijn en ben kwetsbaar en houd van gezelligheid. Hier in het Pi-huisje kan dat allebei. Daarmee is er een ontwikkeling gekomen in de persoon van Bor en mij. Wij willen niet langer alleen zijn! Dat nu juist dat weer in de toekomst dreigt terwijl het hedendaagse...

...zij erg tolerant was, omdat ze zich vaak heel kwetsbaar durfde op te stellen. Maar zo'n vraag zet de mens toch wel aan het denken. Er was ook zoveel veranderd in het leven. Ooit zei iemand tegen haar dat als je op de koffie werd uitgenodigd je dat niet zo letterlijk moest nemen. Prompt...

...de tegenstelling, dan wel het samenspel tussen kwetsbaarheid en kracht te articuleren, zoals die ook een rol kunnen spelen in het mensenleven. Zijn tekeningen van groot formaat toonden stoere, krachtige stengels waaruit kwetsbare, fragiele bladeren en bloemen ontsproten. "Zo", zei hij, schiet...

.....en ik ben teruggekeerd; na lange jaren ben ik teruggekeerd; terug naar het huis; naar het huis dat daar op me wachtte al die jaren, gelegen te midden van die landelijke omgeving. En daar, in haar kamer, staat nog altijd de kast, de zilverkast, een erfstuk en een laatste reminiscentie aan mijn...

...zag ik ook plotseling de wonderlijke, prachtige orchideeën met blauwe en gele kelken, zo weerloos en kwetsbaar en triomfantelijk en van een bovenaardse schoonheid

Opnieuw ging ik vandaag mijn trage gang naar het ziekenhuis, allerminst mismoedig gestemd in een laat seizoen over het bochtige pad langs onze woningen in de richting van het nabijgelegen ziekenhuis. De blaadjes warrelen al omlaag van de bomen en ik vind het wonderlijk en zo komisch dat een klein...

De wonderlijke en prachtige wereld die mij eens opgenomen heeft bij mijn geboorte zal ik eens weer moeten verlaten..... De nog jonge man die mijn vader was, breedgeschouderd in het colbert, houdt mij in zijn armen op die zwart-wit foto uit 1953; een hulpeloze, kwetsbare baby. Het moet zomer...

In de behandelkamer mocht ik plaatsnemen in een fauteuil die daar als het ware speciaal voor mij was opgesteld tot de longarts zou verschijnen die breed zou glimlachen als een uitbundige en enthousiaste minnaar op de dag van de huwelijksvoltrekking. Om de een of andere onzinnige en mij onbekende...

Zoals te doen gebruikelijk heb ik mijn zinloze, doelloze zwerftocht langs de etalages aan de Schouwburgpromenade, die mij niets zeggen en nooit iets te bieden hebben en waarin de koopwaar mij aanstaart en aangrijnst op zinloze, walgelijk aandoende, afschuwwekkende wijze, weer eens afgelegd, toen...

Ze was gearriveerd op de ziekenafdeling met een acute astma-aanval en liet ondanks alles niet na me onmiddellijk zonder reserves in haar warme hart van oudere vrouw, van goedhartige, levenservaren moeder te sluiten. Haar stakerige, hulpeloze, kwetsbare benen in de steunkousen had ze uitgestrekt op...

...geheel tegengesteld is aan mijn weerloosheid, kwetsbaarheid en argeloosheid kwebbelen en babbelen de grijsharige dames naar hartenlust op de achterbank van de Opstapbus die als een mislukte cake-walk hobbelend, hotsend en botsend haar weg aflegt zodat al mijn interne organen in opstand komen en...

...is een ziekte..." Mijn longen, die als een kwetsbaar, fragiel en hoogst onbetrouwbaar staketsel in de borstholte hangen, laten het ten dele afweten. Wagonladingen van zware tabletten zijn vereist om de ontstekingen te verjagen zoals de trefzekere schutter de vogels uit de boomgaard verjaagt...

Na mailberichten, appjes of telefoontjes schreeuwen of fluisteren wij elkaar in miljoenenvoud toe: ‘Blijf gezond’. Hartelijk bedoeld. Maar op zwakke momenten ervaar ik deze wens regelmatig als vervelend en nogal dwingend. Hoezo moet dit als een bevel klinken, terwijl medemenselijkheid de basis...

...in herkent. Dat is de enige drijvende kracht om telkens weer uit de kleren te gaan. Kwetsbaar zelfvertrouwen.