Alle inzendingen over STROMEN

Zo is het maandag, het weekend weer voorbij waarin de oudste kleindochter kwam logeren, altijd heerlijk. Even terug naar toen! Even een kwebbelkous over de vloer die je van alle andere zaken af houdt, behalve dan van de gebruikelijke zaken zoals: de was doen! Die jongt hier op een ongekende en...

God knipt met zijn vingers en de aap steekt de stekker in. Alles brandt en het is even oogverblindend. God zucht van opluchting:”Die vijfhoekige vormen noem ik…fotoflits! Dat banaan ding hier zal de naam lichtstreep krijgen. En dat rond geel ding hier is de gele voetbal, dat zorgt voor...

Honderden, nee, duizenden kilometers kabels onder de grond waar God weet hoeveel soorten stroom doorheen giert. Van groene, verse tot oudbakken stroom. Hoeveel hoogspanningskabels er her en der verspreid staan, wil ik niet eens meer weten. Zendmasten voor de mobiele telefonie zijn niet meer...

Uit het duister van je voorgeschiedenis, van je geboorte, trad op een zeker moment je bewustzijn naar voren. Je wist ineens met alle scherpte: "Dit ben ik" en "dat is de wereld"; "dat zijn mijn moeder, mijn vader, mijn oma, mijn broer, mijn zus" Je keek naar de wereld en ineens was er het besef...

Van mij mag de stroom uitvallen, een dag, langer zelfs. Radiostilte, dommepraat gesmoord, het scherm digitaal de mond gesnoerd. Sterren vallend op hun bek, het ijs was te glad, tweederangs acteurs terug in hun kooi, idolen en popsterren voetenstruikelend, applaus achterwege. Dit land is slechts...

...ook nog bij! Johan Mostertman geeft er vanwege te weinig animo, de brui aan. De zoveelste ramp in deze maand, zelfmoord mensen, zwarte piet in de ban vluchtelingen stromen (overstromen ons land) de herfst nadert en als klap op de vuurpijl: is dit misschien wel mijn laatste...

Het verdriet dat zich schuilgehouden had in duistere, verborgen uithoeken van mijn ziel, geest en gemoed brak los uit de kluisters en het bevrijdde zich en een wilde stroom van tranen baande zich een weg naar buiten, als een tomeloze, onbeteugelde rivier.... Een Cerberus bevindt zich op mijn...

Naarstig op zoek naar weer een lager punt, ontsprongen uit smeltend ijs of opwellende bron, mijn stroom leidt naar een zee aan mogelijkheden. Ik val als water in de bergen, meander traag in de lage landen, ruis langs riet en beemd. Bedding is vertrouwd, ik vloei niet anders, geef voeding aan de...

...mijn bovenarm doordringen en mijn tranen zouden stromen. Ik zou me verontschuldigen voor mijn ontroering maar het meisje in het uniform zou zeggen: "Schaamt u zich maar niet, het is ook emotioneel" en ze zou mij lichtjes knuffelen.... Mijn leven wordt behouden; wellicht het leven van een...

Enthousiaste en liefdevolle verplegers staan mijn broer bij. Toen in dit risicovolle seizoen een vroege en onverwachte zomer was neergedaald over de wereld bezocht ik de man die sinds jaar en dag veroordeeld is tot het gezelschap van verplegers, telkens anderen, die elkaar in een nooit eindigende...

De vijver bij "Boshuys l'Hermitage" in Oisterwijk ligt te schitteren in de zon van juni. We hebben nog een plaatsje kunnen vinden op het terras. De zwanen laten het vandaag afweten maar enkele bontgekleurde eenden dobberen op de stroom. Mijn vriendin verhaalt over de inhoud van een boek dat ze...

God schiep de aarde! God is een vrouw! God heeft alles gedaan! Ik ben een afstammeling van God! Allemaal stellingen die tot nu toe niet bewezen zijn. Dag één in het heelal. God daalt neer vanuit de hemel en zegt:”Vandaag is dé dag, we gaan een wereldje scheppen.”God neemt zijn...

Toen ik net naar buiten wandelde, mijn achtertuin in, zag ik ineens iets zitten wat ik nog nooit in die maat en kleur was tegen gekomen. Snel ging ik naar binnen om mijn fototoestel te pakken, hopelijk zat er nog wat stroom in mijn batterijen. Het was nog net voldoende om een foto te...

De watervlakte strekt zich uit als was zij een zee of een meer. Het betreft slechts ons lokale, plaatselijke zwembad "Stappegoor". Ik geef me over aan de stroom en laat mijn oude lichaam dobberen, deinen en drijven. Het goedgunstige, heilzame water draagt mij en ik sla mijn armen en benen uit in...

In mijn zwarte vitrinekast met de glazen deuren staat het beeldje, misschien aangeschaft op een rommelmarkt, voorstellende twee volumineuze vissen. ZIJ schonk het mij, ZIJ die nu de "verkorte" weg naar de dood in versneld tempo wenst te bewandelen en zij heeft er ongetwijfeld onze Rubensiaanse...

Wijd en weids strekt het land zich uit bij Oosterbeek, rond de rivier. Een steile trap leidt naar de hoogte bij Westerbouwing, vanwaar je in de verte de majestueuze bogen van de sluis kunt zien die de Rijn overspannen Aan haar oevers welft zich een weelderig, glooiend landschap met brede,...

Tja, het kan de beste overkomen en ik denk dat iedereen er wel eens mee te maken heeft gehad net als wij afgelopen week! Pats, boem, stilte, oorverdovende stilte. Zelfs de vogel liet zich niet horen! Manlief kijkt in de meterkast en zegt: juist, alles is uit en dus hebben we geen stroom! Dit...

...Vader, uw wezen is mijn wezen en mijn tranen houden niet op te stromen.....

Ik hoorde mijn naam weerklinken in de Kringloopwinkel. "Ien" noemde ze mij; het was de naam "Ien", afgeleid van mijn werkelijke naam "Ineke" die ik graag hoor weerklinken en uit verre, verre diepten, uit onachterhaalbare verten, uit een zo ver verleden herinnerde ik mij de vrouwengroep,...

...Je was nu gepensioneerd en rookte misschien een pijp of sigaar. We waren weer samen maar mijn tranen stromen, want ik heb je toch voor altijd af moeten geven.....

"Villa Pastorie" is een etablissement, gevestigd in een pand dat in het verleden meerdere doeleinden gediend heeft en dat men bereiken kan via de stille Hogendriesstraat waar vervallen huizen eens mijn schoolkameraden, die uirgevlogen zijn over de wereld, huisvestten; dichtbij mijn geboortehuis dat...

We waren gearriveerd in Leerdam. Wapperende vlaggen begroetten ons. In de verte verhief zich de asgrijze koepel van een kerk. De Opstapbus had haar doel en bestemming bereikt. Ik was een der jongste senioren in het gezelschap. De verhalen kwamen los en werden op mij afgevuurd als ongeleide...

Ons Tilburgse Wilhelminapark, doorsneden door bochtige, zanderige paden en omringd door monumentale herenhuizen, ligt met haar grillig aandoende, bijna ronde vorm centraal in de wijk "Theresia". Met een vriend bezocht ik op een milde zomerdag met bedekte hemel het nu gerenoveerde Café...

In de stilte van de nacht: de chaos van het onstuimige dagelijkse leven onttrekt zich aan de sporen die de sterren naast de wegen achterlaten. Opgeschrikt door de snelheid van het licht, wendt de stroom mensen zich richting de ontelbare vallende spelden. Geruisloos dalen zij vanuit de wolken...

Onlangs ging ik op visite bij de buren, godnomdeju, wat een prachtig gazon, jaloers. Desgevraagd, ze deden niets bijzonders, strooiden korrels en maaiden eens per week. Na doorvragen kwamen er apen uit de mouw. Ze steunden goede doelen, waren heel erg religieus maar vooral tolerant en...

...Je was nu gepensioneerd en rookte misschien een pijp of sigaar. We waren weer samen, maar mijn tranen stromen, want ik heb je toch voor altijd af moeten geven...

Ik kom haar vaak tegen in de bus. Haar zwarte, lange, florissante haar, waarmee ik haar eens complimenteerde, hangt als een elegant gordijn aan weerszijden van haar gezicht dat ondanks alles wel de tekenen en de groeven van mogelijk leed en van ouderdom draagt. Het welhaast eindeloos kopen en...

...bezit van de dag. Je voelt de nacht binnen stromen, het donker staat op wacht. Het is de beurt van de nacht: hij heeft daar al de hele dag op gewacht. Het donker, de sterren, de maan: het doet allemaal een beetje griezelig aan. De schemering geeft de bomen armen die afsteken tegen de...

Vandaag de dag is Recreatiepark "Beekse Bergen" goed geoutilleerd en voorzien van de gehele accommodatie die het economisch rendabel en uiterst aantrekkelijk voor de vele bezoekers doet zijn. De velden in het "Safaripark" evenaren een tropische savanne, alsof de evenaar op wonderbaarlijke wijze...

...en vijand, vreemde en voorbijganger mij geven: je dochter Ineke leeft voort, zij betreurt je zo, haar tranen stromen ongezien, binnenskamers en in de stille nacht: je bent niet meer.....