Alle inzendingen over rand

...die verhalen van duisternis, verpakt in kreten die schreeuwen om een gemis. Ik geef jou de rand van een gedicht. Ik geef jou een gezicht.

Mensen zouden iets minder moeten schreeuwen en meer luisteren naar het gefluister aan de rand van het bestaan.

(voor Edith Minturn Sedgwick (1943 - 1971)) Je bent geboren op 20 april 1943 in Santa Barbara. Je moeder was Alice Delano de Forest (1908 - 1988) en je vader was Francis Minturn Sedgwick (1904 - 1967), een beeldhouwer, rancher en filantroop. Je bent vernoemd naar je tante Edith Minturn Stokes...

...Orde in Amerika. De huidige Supreme Grandmaster is William Force. Je deed aan seksuele magie en je schreef het boek 'Magia sexualis'. Je leerde van het fallisme, zoals beschreven door de Rozenkruiser/vrijmetselaar Hargrave Jennings, die fallisme als de oorsprong van alle religies...

Ze kon nauwelijks wachten tot de Dood haar in zijn Vaderarmen zou nemen. De depressie strekte haar tentakels met zuignappen begerig naar haar uit. De noodlottige sprong van zeventien hoog of het mes aan de pols leken dichtbij, gewenst en aantrekkelijk. Veertig jaar had ze aan mijn zijde gelopen...

...werd. Dat doet pijn, ik begrijp ineens de uitdrukking van 'ondergeschoven kind', een succesnummer zal ik niet worden. Ik sta aan de rand van het graf van mijn vader en moeder, dodenakker van 80 bij 180 centimeter, dat is alles wat er van hen is overgebleven.

Turkije staat vandaag op de rand van een langs democratische weg afgedwongen dictatuur.

Schaamteloos mooi gaan, verenpronkend gestolen uit de kont van een voorbij paraderende pauw. Het dendert maar door, naar de rand van de afgrond. En ik, ik kijk hoopvol naar de zon.

Er is in Europa echt te weinig animo om warm te lopen voor de Olympische Spelen in Londen, eerder voor de grootschalige dranklokalen met vette pinten tot de rand gevuld!

...ben, zal ik me toch moeten zien te vermaken.... Nu is het tijd voor de naakte waarheid, het leven aan de rand van de afgrond. Ik sta niet langer te dansen op de rand, flirtend met de grenzen tussen het leven en de dood. Ik heb mijn kleren rechtgetrokken, en probeer een plan op te...

...kijk ik om, want het wordt steeds later. Ik bouw hier mijn kasteel en drijf weg in...

...ruzie, de snelste vorm van communicatie. U zult begrijpen dat ik op zoek ben naar die rand, zo subtiel ben ik nog wel.

Aan de rand van het bos lig een grasland vol hoge pluimen, dicht op elkaar. Het gewas geurt heerlijk in de avondkoelte, waaruit blijkt dat het steeds goed gedrenkt wordt, ofschoon er geen water te zien is. Maar lange slingers van moerasspirea tonen duidelijk aan, waar dat overhuifde, onzichtbare...

Jongeheer, Rommeldam staat op de rand van een burgeroorlog, het is nu geen tijd voor grappen. Sancho Panza is een man en de Marokkaanse gemeenschap begrijpt veel meer dan de PVV kan vatten. Wie regelmatig een stevige wandeling maakt en Elsevier leest, reageert na afloop altijd een stuk...

...kinderen, die poetsen thuis hun schatten nog maar eens op na een avontuur aan de rand van de zee.

... Gelukkig kon ik er nog wel om lachen. Ook heb ik een wijze les geleerd. Ga nooit meer op de rand van het zwembad zitten als je je net hebt omgekleed.

...veelkleurige Engel van Verzoening en Vrede op de rand van mijn bed, tussen dromen en waken in, terwijl ik veraf meerstemmig gezang hoorde, en purper licht zag, zodat ik mij, tot mijn droefheid, eindelijk dood waande, omdat ik nu eenmaal in diverse risicogroepen val, volgens griepprik criteria,...

...worden lijkt me al vervelend genoeg. 'Mijn' zwembad.... Gelukkig zijn het geen geelgerande watertorren. Die bijten. Ook in mensen.

...bij mij, huichelaar, verkapte narcist, en dat over het graf van je zoon. Naar mijn idee moet verdriet uiteen spatten op inktgeschreven woorden waarvan de randen blauw oplichten en de tekst is verdwenen onder lijdzaam wenen. Verlies mag niet leiden naar een prijs, verlies dien je te...

...instrumentaal beluisterde ik de klanken aan de rand van de radioschaal op schelmenzender Luxemburg. Succesnummer met Heinz op de bas, maar Heinz wilde zingen. Just like Eddie (Cochran). Als paradepaard zette ik Heinz op de kaart, ik leef nog en hij ging dood in 2000. Cijfers liegen niet en...

Aan de rand van het stille ven staat een oude eik, die al min of meer aan het sterven is. Maar juist daarom heeft deze boom een heel eigen bekoring. Zijn hoogste takken wijzen kaal en stram naar de lucht. Daaronder heeft hij donkergroene slingers van ineengedrongen lover. Die nog levende takken...

...kleuren. Tekst in proza Het park aan de rand van de stad is vol doorweekte grasvelden en natte, kale bomen. Opeens vliegt er een zwerm goudhaantjes tussen de stammen heen en weer. Die piepkleine vogels kringelen levendig rond. De winterse grauwheid wordt door hun wilde, schemerachtige...

...eenmaal bezig ga ik wel tot op de rand, in hoeken en gaten en veeg ik, ragebollend, het spinrag uit uw woonkamer, blink ik uit in uw toilet. Huisdieren geen bezwaar. Heeft u pleinvrees of bent u alcoholist dan wel licht dementerend, ik help u daar door heen. Mijn probleem is dat...

...wetenschap dat er geen weg terug is. Zij is schrander maar ook ongewis, neemt de tijd voor wat er is, maar vooral omdat wij allebei de moeder van de porseleinkast kennen. Het is een feit dat mensen gebeurtenissen op zichzelf projecteren en daarbij voorbij gaan waar het werkelijk om gaat. Dan...

..."GroenRijk" bevindt zich welhaast aan de rand van de stad, in een uithoek, en het is te bereiken via een langdurige busrit die voert door een groot deel van de stad. Een vriendelijke chauffeur had me de weg gewezen en bij GroenRijk mocht ik een weelde van uitbundig bloeiende bloemen en...

...stonden ermee op met de trainer bijdehand. We waren scherp, we liepen hard, heel hard, we waren erop gebrand. Weet je, hardlopen is geen teamsport, maar toch, het schept een band.

...me tijdens die bustochten. En daar, aan de rand van dat park, waarin we onze doelloze zwerftochten voortzetten (jij in de rolstoel) lagen die zomerhuisjes, die tuinhuisjes, die het decor vormden voor mijn wanhoop en vertwijfeling om de vriend, die continenten verwijderd was. Ik bedank de...

...een klein, koperen asbakje met ronde, gewelfde randen vormt daarop een uitzondering en het is een laatste reminiscentie. En zo herinner ik me hoe we als kinderen met onze kleurpotloden het asbakje omtrokken. Ik zal het bewaren en men zal het aantreffen, eens, op die finale datum van de...

...naam van het etablissement, gelegen aan de rand van de duinen.... Zo herinnert dit kleinood mij aan mijn jong overleden oom, broer van mijn vader, die steevast suikerzakjes voor mij meebracht uit de gelegenheden die hij als vertegenwoordiger in schoolartikelen frequenteerde.... Ik plakte...

...geslikt aan woorden... zoals we geen spat veranderd zijn, reizen nog steeds de wereld rond in ons verwateren, sterven als bezielswaardigheid een droom van een dood uit. Als ik kijk naar die roestvrijstalen kop als een gesloten oester, blijft proberen te dealen met het geheim van zijn...