Ouders
Ik sta aan de rand van het graf, hier liggen mijn vader en moeder, en ik vraag me af waarom zij mij hebben gemaakt. Ze hadden immers al vijf kinderen, waarom moest ik daar nog bij ? Na mij kwam er nog een kleine, niet levensvatbaar en door de kerk opgehaald, de volgende borelinge kreeg alle liefde die mij werd onthouden. Dat voel ik zo, alsof ik niet de vreugde bracht die verwacht werd. Dat doet pijn, ik begrijp ineens de uitdrukking van 'ondergeschoven kind', een succesnummer zal ik niet worden.
Ik sta aan de rand van het graf van mijn vader en moeder, dodenakker van 80 bij 180 centimeter, dat is alles wat er van hen is overgebleven.
Geplaatst in de categorie: ouders
ouders 2.2 met 6 stemmen 
351
351
Geef je reactie op deze inzending:
Ik meen jouw teleurstelling te kunnen begrijpen. Probeer eens jezelf positiever te beoordelen, dat komt wellicht dichter bij hetgeen anderen over jou denken. Door om te zien in wrok doe je m.i. de personen, die jou het meest dierbaar moeten zijn geweest, onbedoeld onrecht aan. Ik wens jou kracht, sterkte en gemoedsrust toe, iedere keer wanneer dit stukje grond bezoekt.